Kalvåg – Shetlands

De weerberichten voor woensdag zien er veelbelovend uit, maar dinsdagavond laat waait het nog steeds behoorlijk hard en ik vraag me af of het weerbericht wel gelijk zal krijgen. Maar als we ’s morgens vroeg om vijf uur op staan, is er in de haven maar weinig wind meer te bespeuren en om zes uur vertrekken we naar de Shetlands. Op het ruime water is het niet veel beter, maar er staat wel een behoorlijke deining. Het gaat zoals ik al vreesde, de gehele oversteek minder dan 7 knopen wind, met uitzondering van woensdagmiddag als de wind een tweetal uurtjes lang nog een viertje bereikt. Aan het einde van de dag bereiken we een enorm groot gasveld met zo ver we kunnen kijken veel boorplatformen. We hebben de marifoon bijstaan op kanaal 16 en op een zeker moment hoor ik binnen wel iets, maar ik kan het buiten niet verstaan. Er komt ook geen tweede oproep en ik veronderstel dat het niet voor ons bedoeld was. Wel zien we iets later een surveillance vaartuig op ons af komen, de “Rumulus” zoals later blijkt. Ik roep hem aan op kanaal 16 en men vraagt mij naar kanaal 6 te schakelen. Op dit kanaal krijg ik geen contact. Terug op kanaal 16 reageert men ook niet meer. Inmiddels is het schip heel erg dicht genaderd en er wordt door een megafoon iets tegen ons geschreeuwd, terwijl men 4 vingers opsteekt. Ik denk dat ik naar kanaal 4 moet, maar opnieuw geen response. Het schip vaart vlak achter ons langs en gaat vervolgens dicht aan bakboord met ons opvaren en dan horen we dat we 4 graden bakboord uit moeten vanwege….? We hebben geen idee waarom, maar als we de koers 10 graden verleggen zijn ze tevreden en verdwijnen ze weer uit zicht.

Als we de laatste boortoren, de “Ninian”, ’s morgens vroeg om 7 uur gepasseerd zijn ontstaat er plotseling een zeer dichte mist waar we een aantal uren in varen. Omdat we op de motor varen is energie geen probleem en hebben we de radar constant bijstaan. Slechts één keer zie ik op de radar een schip op afstand passeren. De mist verdwijnt in de loop van de dag, maar de wind komt niet meer terug en met weinig tot niets varen we richting Shetlands. Het enige wat het ritme verstoort is het bezoek van een paar dolfijnen. Voor de aanloop naar Lerwick heb ik al vroegtijdig besloten om de zuidelijke ingang rond Bressay te nemen, omdat de Noordelijke ingang veel stroomgevoeliger is. In totaal is het vijf mijl verder, maar tegenstroom kost ook tijd! ‘s Avonds zien we op afstand nog een zeiljacht richting Noorwegen passeren. We horen ook iets op de marifoon, maar of het van het jacht afkomstig is weten we niet, want ze reageren niet op onze oproep. De onderlinge afstand is maar een mijl of drie, dus de ontvangst had kraakhelder moeten zijn. We zijn echter ook binnen het bereik van de Shetlands, dus het kan ook iets anders zijn. Om een uur of half twee in de nacht passeren we de zuidpunt van Bressay en om 3 uur vrijdagmorgen meren we af in Lerwick langszij een Deense boot die samen met een Faeröer jacht ligt afgemeerd tegen een drijvende steiger. Verder liggen er nog een Duitser, een Zweed en wat Noorse jachten. Na een borrel duiken we maar in onze slaakzak. De rest van de vrijdag besteden we aan boodschappen doen, we maken een wandeling en we internetten bij Tourist information. We betalen 5 pond per nacht voor liggeld inclusief stroom en tanken vol voor 39 pennies per liter. De goedkoopste tot nog toe. Het valt ons op dat er die dag redelijk veel zeiljachten binnenkomen. Van de havenmeester horen we dat het komend weekend nog veel meer jachten binnen zullen komen in verband met een evenement. Hij waarschuwt dat het wellicht niet eens mogelijk is om de haven uit te komen op het moment dat wij dat zouden willen. We besluiten dan ook om zaterdag maar door te varen naar de Faeroer eilanden.

Traject Noorwegen-Shetlands