Afstand: 64 mijl
Nog vlakbij Ålesund varen we langs de oostkant van Kalvöya in noordelijke richting en passeren een eiland met de naam Björnöya. Er schijnen dus meer ‘Bereneilanden’ te zijn dan het bekende eiland tussen Noorwegen en Spitsbergen. Vervolgens varen we vele mijlen door de Haroyfjorden langs redelijk grote rotseilenden tot we Tussen Ona en het plaatsje Bud de Hustadvika opvaren.
Hustadvika wordt beschreven als een moeilijk stukje water waar, bij slecht weer, vanuit Bud een escortdienst de schepen begeleidt. Wij hebben van slecht weer hoegenaamd geen last want de wind is heel zwak en waait met een gemiddelde van zo’n 5 knopen. We zien op de kaart verschillende aantekeningen van ons vorig bezoek aan Kristiansund en herkennen verschillende kenmerkende ‘Landmarks’. Zo zien we op afstand de twee bruggen waar we onder één ervan doorkwamen, nadat we toen door de binnenleia voeren omdat het buitenom nogal onrustig was.
Als we al dicht bij Kristiansund zijn proberen we het plekje terug te vinden waar we de vorige keer probeerden om de reddingboot te imiteren door een paar mensen met motorpech van de kust te halen en zelf bijna in ernstige moeilijkheden kwamen. We zien op de kaart dat de Noren de plaats officieel de naam ‘Hildafallet’ hebben gegeven.
De gasthaven van Kristiansund is nogal veranderd en we herkennen het niet meer. De vorige keer lagen we in een marina temidden van andere noorse jachten, terwijl we nu in een speciale gasthaven liggen. Er zijn uitstekende sanitaire voorzieningen die echter ‘s nachts voor het grootste deel gesloten zijn en pas de volgende dag heel laat open gaan.
Zaterdag de 14e mei varen we niet door maar blijven liggen in Kristiansund. De eerste wandeling gaat naar het Postkantoor om een video-CD op te pikken die Monique ons poste restante gestuurd heeft. We zien hoe baby Viggo is hersteld van zijn meningitis en zich ontwikkeld heeft in de tijd sinds z’n opname op de IC van het ziekenhuis. Wij voelen ons na het zien van de filmpjes weer helemaal gerust. De verdere dag gaat vrijwel helemaal verloren met het wassen van de vuile was die we zo langzamerhand verzameld hebben. We vinden de effectiviteit van een droogtrommel teleurstellend en hebben extra tokens nodig. Het kost nogal wat moeite om de havenmeester(es) te vinden en bij haar de tokens te kopen. Stoppen we te veel was in de droger?
Een Noorse zeiler, naast ons in de gasthaven, waarschuwt ons de noodzakelijke inkopen te doen want veel winkels zullen gesloten zijn tot en met dinsdag de 17e mei. Noren vieren een nationale feestdag op 17 mei, de Dag van de Grondwet. Vele mensen dragen ‘bunad’ (klederdracht/traditionele kostuums) en veel staan langs de straten om te kijken naar de 17 mei optocht, die voornamelijk uit kinderen bestaat, die door de steden trekt. We gaan nog maar gauw de stad in om in ieder geval nog wat extra brood te kopen. In de supermarkt lezen we inderdaad dat de winkel t/m dinsdag gesloten is. We lezen op een aankondiging iets over ‘1e en 2e Pinsedag’ en brengen dit in verband met de 17e mei, maar realiseren ons pas in de volgende haven dat het Pinksteren betekent.
