Nesna – Støtt

 

Vertrek: Ma 23 mei 2005 07:30
Aankomst: Ma 23 mei 2005 17:50
Afstand: 50 mijl

 

Er staan weinig mogelijkheden in de ‘Ferie & Fritidshavner’ die op een redelijke afstand van Nesna liggen. Inndyr lijkt de beste optie, maar is wel heel ver. Het is miezerig weer als we ’s morgens vertrekken, met af en toe wat kleine regenbuitjes. Is dit misschien de reden dat we even wat m inder alert zijn. Op nog geen mijl van de Nesna stuurt Hilda de boot ruim langs de noordkant van de Rognan Varde, die een uitloper van het rotseilandje ‘Saurahl’ markeert. Ik zie opeens een diepte van minder dan 3 meter en we maken een scherpe draai van 180 graden en varen kort in de richting waar we vandaan kwamen. Als we weer genoeg water onder de kiel hebben sturen we de boot aan de goede zijde van de varde langs. Anderhalve mijl verder kruipen we opnieuw door een geultje tussen de zuidpunt van het eiland Handnesö en een klein eilandje. Het is niet erg breed, maar ik zie dat aan de kant een aanlegplek is voor een Hürtigbåt. Tot ver na de middag varen we door brede fjorden en zitten we behoorlijk in de luwte.

Zonder dat we het ons bewust zijn passeren we ten westen van het eiland Hestmona de poolcirkel op 66˚ 31,8’ Noord. Pas veel later realiseren we ons dat feit. Het weer is gelukkig opgeknapt en we zien weer mooie blauwe luchten. Tussen drie en vier passeren we Bolga, een haventje waar we dachten niet aan een steiger te kunnen overnachten. Toch denken we, als we er voorbij varen, dat het misschien toch wel mogelijk was geweest. Het is nog niet erg laat en na Bolga ligt weer zo’n prachtig gebied waar we tussen de Melöver rotseilandjes door kunnen zigzaggen. Op de kaart ziet het er weer beangstigend uit, maar als we er varen blijkt dat de route redelijk goed bebakend is en kunnen we onze weg goed vinden. De kaartplotter is weer een prachtige ondersteuning, en we vinden eigenlijk dat elektronisch varen beter gaat dan vanaf de papieren kaart. Alleen blijft het overzicht op de papieren kaart een stuk beter. Omdat de afstand toch behoorlijk tegenvalt, we hebben nog 19 mijl te gaan, zoeken we alternatieven.

Het waarom is onduidelijk, maar we hebben Støttvær de vorige dag niet meegenomen in onze overwegingen. Als we langs het eiland Støtt varen kijk ik nog even in ‘100 Häfen’ en daar zie ik dat achter dit eilandje een kleine en bovendien erg beschutte aanlegsteiger is. Dit plekje blijkt bovendien ook in ‘Ferie Fritidshavner’ te staan. We nemen snel een besluit en varen rond het eiland om vanuit het oosten de lange en smalle Gjeitryggen tussen Svenningen en Støtt binnen te varen. Met een scherpe draai naar bakboord, vlak voordat een vaste lage brug de doorgang belemmert, varen we het haventje binnen. Het is allemaal erg krap en in het midden van de haven is ook nog eens een rotonde aanwezig met in het midden  een rots die dreigend het water uit komt, maar heel voorzichtig varend kunnen we rond zes uur aan een mooie houten drijvende steiger vastmaken.

 

 De rotonde!

De rotonde!

 
 

 We zijn niet gezonken, de kade is zo hoog

We zijn niet gezonken, de kade is zo hoog

Omdat het laag water is hoeven we ons weinig zorgen te maken wat de diepte betreft. Al tijdens het vastmaken zien we honderden kleine visjes rond de boot zwemmen. Onze verkenning van de voorzieningen valt niet mee. Het winkeltje is al gesloten en het toilet en de douche ruimte stinken enorm naar vis. Geen wonder, want de ‘gewassen’ kleding van de vissers hangt hier te drogen. We genieten van een heel mooie avond met redelijk veel wind. Monique sms’t ons van haar vakantieadres uit Italië dat het daar relatief koud is met 25˚. Opvallend eigenlijk dat wij om een uur of vijf zelfs 16˚ op de thermometer binnen hadden staan.

 

 

 

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Bergen - Lofoten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.