NOK – Langeoog

Tocht:          Brunsbuttel – Langeoog
Vertrek:     ma 23 juli 2007 08:00
Aankomst:  ma 23 juli 2007 22:30
Afstand:     GPS 80,7 zm / ST60 87,2 zm

Om 6:40 is het is HW Helgoland en we willen dus vroeg weg, maar het is even moeilijk om weg te komen uit het jachthaventje. In de overvolle haven lukt het een Bavaria schipper maar niet om weg te komen en tijdens het manoeuvreren met wel erg veel gas knalt hij met een rotklap tegen een andere boot. Natuurlijk een enorme consternatie, waardoor we een half uurtje later wegkomen dan de bedoeling was. Als we door de sluis zijn om 8:00 uur is er van tegenstroom op de Elbe nog weinig te merken.
Er staat vrijwel geen wind en daarom varen we op de motor. Vanwege onze beperkte dieselvoorraad draaien we weinig toeren om zuinig aan te doen. Hoewel we de stroom behoorlijk mee hadden passeren we pas om half drie ’s middags de Westertill en hebben er dan 33 mijl opzitten in 6,5 uur. Op de radio begint men te waarschuwen voor een harde Oostelijke wind en wordt zelfs windkracht acht genoemd. We overleggen samen wat de beste strategie is en mikken op Norderney, want daar zouden we kunnen tanken. Het zou wel een weerzien zijn na heel veel jaren want met de Orion zijn we nog nooit op een van de Duitse Waddeneilanden geweest. Als we de Jade overgestoken zijn weten we dat we Norderney slechts met tegenstroom kunnen halen. Langeoog is rond hoogwater wel te halen maar de plotter geeft weinig informatie over de diepte in de haven. Omdat er een veerverbinding met Bensersiel is, gokken we erop dat we daar wel een plekje kunnen vinden. Ik reken uit dat boven de drempel naar de Noordzee 4 meter water moet staan en daarom zetten we koers naar de Accumer Ee. Inmiddels zeilen we ook want de wind trekt al stevig aan. Eenmaal op de drempel meet ik een meter water minder dan verwacht, maar we komen prachtig in de diepe geul rond de westpunt van Langeoog en het is even na negenen als we voor de haven de zeilen strijken. Helaas lopen we vast vlak na de havenhoofden en moeten we de zeilen hijsen om de boot voldoende helling te geven om weer buiten te komen. Gelukkig lukt ons dat en we ondernemen een tweede poging, maar ook dan lopen we weer vast. Langeoog schijnt dus voor de Orion te ondiep te zijn en we vertrekken maar weer.

Deze foto laat goed zien waar het best gevaren kan worden!

De wind is inmiddels verder aangetrokken en met een behoorlijke snelheid, de stroom inmiddels ook stevig mee, zeilen we weer terug richting Noordzee. Als ik echter weer aan het rekenen sla ontdek ik dat we de drempel waarschijnlijk niet meer kunnen passeren en moeten we omkeren. Het is donker geworden, de tonnen zijn niet verlicht en we worden verblind door de kaartplotter. Ik heb het gevoel dat ik ons een beetje in de nesten heb gewerkt.
We bedenken dat we twee opties hebben, de hele nacht heen en weer varen of ergens gaan ankeren. Die laatste optie lijkt het verstandigste en ik besluit juist achter het westelijke havenhoofd voor anker te gaan. Hilda stuurt naar de wal en bij een diepte van 5 meter laat ik het anker vallen dat onmiddellijk pakt en met 20 meter ketting en nog zeker 20 meter ankerlijn liggen we als een rots. Plotseling rust, hoewel de boot behoorlijk trekt en zwaait op de stroom, terwijl de wind ondertussen naar de 30 knopen is gegaan. Als ik in het duister achteruit tuur zie ik echter iets, ik weet alleen niet wat. Met de schijnwerper blijkt het echter een geel/zwarte ‘zuid’ cardinale staak te zijn en nadat we de kaart hebben bestudeerd weten we dat we tussen twee strekdammen liggen. We hebben het ankeralarm bij staan, maar als het anker niet houdt, dan is het dus einde oefening. We zitten beide met kromme tenen in de kuip, klaar om de motor te starten voor het geval dat ……. helemaal geen lekker gevoel.

Deze zuid-staak stond op 50 meter achter de boot!

Anderhalf uur later is het water behoorlijk gezakt en al zwaaiende raken we de grond. Ik moet de ankerlijn inhalen om minder te zwaaien en een tweede en derde keer voelen we de grond. Als het eind van de ketting al boven water komt, blijft de kiel net vrij van de bodem. Hilda heeft het dan een beetje gehad en stelt voor om hulp te vragen. Ik weet haar te overtuigen dat we het ergste hebben gehad, want het is inmiddels nog een uur voor laagwater en tijdens de kentering kunnen we verkassen naar dieper water. De wind zakt ook terug onder de 20 knopen en rond een uur of twee in de nacht als de stroom bezig is te kenteren starten we de motor en varen een meter of veertig van de kust weg en laten het anker opnieuw vallen op 11 meter water. Hierna kunnen we weer voldoende ketting en ankerlijn steken en liggen we weer buiten de strekdammen. Om een uur of vier besluit ik nog even te gaan slapen, maar Hilda vindt het plezieriger om in de kuip te blijven zitten om zo het rode havenlicht continue te blijven peilen, iets dat ze de hele nacht al heeft gedaan.
Tijdens de nacht heb ik toch gedetailleerde haveninformatie van Langeoog in ‘The cruising almanac’ gevonden en blijkt dat de vaargeul naar binnen dicht bij het Westelijke havenhoofd loopt en dat de Oostkant behoorlijk verzand is. Om een uur of zes ’s morgens starten we de motor en varen zonder problemen naar binnen en maken vast aan een werksteiger waar 2 meter water staat bij LLWS. De jachthaven zelf is wel te ondiep voor ons.

Zwaar weer terwijl we in Langeoog liggen

Dieselolie is niet te krijgen op het eiland en ik stap met twee jerrycans op de veerboot en haal 45 liter dieselolie uit Bensersiel. Ik moet extra betalen omdat ik zelfs de lege jerrycans niet als ‘handbagage’ aan boord mag dragen. Tijdens de terugreis moet ik nog praten als Brugmans om de volle jerrycans aan boord te krijgen en de kapitein moet er aan te pas komen om zijn goedkeuring te geven. Gelukkig is het geen benzine want dat zou helemaal niet mogen worden vervoerd. Later op de dag komt de wind over die al voorspeld was. Als we de wal op gaan om in een restaurantje te gaan eten wijst de windmeter tegen de 40 

 


Klik hier om foto’s full screen te bekijken


 

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie 2007 - Zweden.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.