De voetrail, ooit prachtig zwart geanodiseerd, was in de loop van de jaren lelijk vaalgrijs geworden. In de loop van de jaren was er een behoorlijke contactcorrosie opgetreden tussen de RVS bevestigingsbouten en het aluminium, terwijl er aan de onderzijde op een aantal plaatsen behoorlijke corrosieplekken warenontstaan. Tijdens de refit en de daarop volgende jaren heb ik overwogen om de voetrail te vernieuwen. Daarnaast zouden ook nieuwe scepterpotten en verhaalklampen moeten worden geplaatst. Bij zoveel nieuwe delen waren nieuwe scepters en ‘poortjes’ in de zeerailing eigenlijk ook onontkoombaar. De hoge prijs hiervan even buiten beschouwing latend was een praktisch probleem de montage. Nieuwe voetrail had een gatafstand van rond de 110mm. De afstand van de schroefgaten in de bestaande rail was 100mm. Blijkbaar bestaat hiervoor geen standaard. Een en ander betekende dat zo’n 240 gaten dichtgemaakt zouden moeten worden en 240 gaten opnieuw zouden moeten worden aangebracht. Opnieuw anodiseren bleek een optie te zijn. Ik werd gewaarschuwd dat elke beschadiging op de voetrail zichtbaar zou zijn na de anodisatie. Het bedrag van €250 was mijns inziens het proberen meer dan waard. In de winter van 2012/2013 zijn de 6 delen van de rails van de boot verwijderd.
Putcorrosie en kleine beschadigingen blijven zichtbaar
Om corrosie rond de bevestigingsschroeven in de toekomst te vermijden en de bestaande corrosie weg te werken heb ik nylon isolatiebusjes en nieuwe RVS bouten aangeschaft. Om deze busjes te kunnen toepassen zijn alle bevestigingsgaten opgeboord en opnieuw verzonken. Een groot gedeelte van de ontsierende contactcorrosie was hiermee verdwenen, echter niet alles. Alle 6 delen zijn vervolgens zo goed mogelijk geschuurd en gepolijst. Putcorrosie langs de rand waar de rail aansluit op het dek en veelvuldig met zout water in aanraking is gekomen was na het anodiseren, jammer genoeg, als kleine zwarte plekjes zichtbaar. Deze plekjes waren op de zwarte rail eigenlijk niet zichtbaar en achteraf bekeken zou een ‘proefanodisatie’ dit fenomeen beter hebben getoond en zou een meer intensieve schuur-en polijstinspanning misschien een nog beter resultaat hebben opgeleverd. De grote corrosieplekken aan de onderzijde van de rail zijn blank geschuurd, waardoor er op deze plekken een goede anodisatielaag is ontstaan. De Sikaflex rubber die is toegepast tijdens de montage heeft de gaten opgevuld en hiervan is eigenlijk weinig meer zichtbaar. Al met al is de boot met betrekkelijk lage kosten hiervan behoorlijk opgeknapt.
De nieuw geanodiseerde voetrail gemonteerd
Gelijktijdig met het anodiseren zijn op de punt van de boot de voetrails ingekort en extra bolders geplaatst. Wanneer de boot in een box ligt waar de wind dwars op staat, of in die gevallen dat een lijn naar de wal moet worden gebracht, zit de verhaalklamp voor de voorlijn te ver naar achteren. Met de nieuwe bolders is een betere situatie ontstaan.
De bestaande verhaalklampen zijn niet opnieuw gebruikt, maar vervangen door kleine Vetus bolders. Deze bolders zijn multifunctioneel: Een lijn kan hier snel rond worden gelegd en op de grote bolder worden belegd. In geval van een kade met veel verval kan de lijn worden doorgehaald door het middendeel van de bolder. Ook kan de kleine bolder worden gebruikt om de lus van de spring van de buurman er op te beleggen. Deze wijziging is bovendien uitgevoerd vanwege de slechte conditie van de klampen.
De oude verhaalklamp ziet er vlak na montage goed uit, maar een jaar later was, ondanks de epoxy grondlaag, de 2-comp verf grotendeels weer los van de ondergrond.
Extra bolders voorop
