De gevaren route Hallands Väderö – Falkenberg
Gebruik de muis om in te zoomen in de kaart. Klik hier voor een grotere afbeelding.
Vrijdag 25 juni 2010, Hallands Väderö – Falkenberg.
De wind komt voor ons nog steeds uit de verkeerde hoek om comfortabel noordwaarts te zeilen. Het waait tussen de 6 en 12 knopen uit NW richting. We kunnen onvoldoende hoogte halen om de Zweedse kust vrij te varen en we zouden de eerste slag moeten maken om rond de punt bij Falkenberg te zeilen. Volgens de weersverwachting gaat het Bf6 waaien uit het NW en we hebben nog een heel stuk te gaan naar Gottskär. De kust biedt weinig beschutting en daarom besluiten we, eigenlijk tegen onze zin, om naar Falkenberg te gaan.
Voor een ligplaats in Falkenberg kunnen we kiezen: of in de marina of in de stad. We kiezen we voor de stad omdat de marina tamelijk onbeschut ligt. Het blijkt een prima keuze te zijn, want we liggen mooi langszij een goede steiger. Het enige nadeel is dat we een behoorlijk eind moeten lopen naar het havenkantoor en de toiletten. Voordat we ons gaan aanmelden loop ik naar het centrum om geld te pinnen, want ervaring heeft ons in Denemarken al geleerd dat havengeld betalen met euro’s een kostenverhogend effect heeft. Het wordt me dan ook duidelijk dat het die dag midzomernacht is, een belangrijke feestdag in Zweden, en vrijwel alle winkels zijn dicht.
De havenmeester is een grappige man. Ik krijg een stoel aangeboden en er wordt onmiddellijk koffie ingeschonken. Hijzelf blijkt een Schot uit Glasgow te zijn en als ik mijn connectie met Glasgow toelicht, praat hij honderd uit. Na een klein uurtje vertrek ik nadat ik 120 Zweedse kronen heb betaald in plaats van de 170 die ik eigenlijk zou moeten betalen. ‘Ik wil niet weten hoe lang die boot is’ zei hij toen ik de boot aanwees. Omdat hij me geen supermarkt kon aanwijzen die nog open was op deze bijzondere dag, gaf hij me maar een forse makreel mee uit de koelkast: ‘Dan verhongeren jullie in ieder geval niet’.
Zaterdag 26 juni 2010, Falkenberg.
De volgende dag waait het stevig uit NW richting en we besluiten maar te blijven. Als nasleep van de midzomernacht viering gaan de winkels pas om 10 uur open en daarom fiets ik twee keer naar de supermarkt. Later die dag besluit Hilda om ook de fiets maar eens te proberen en gaat nog wat boodschappen doen terwijl ik op de boot blijf passen. Als ik havengeld voor de tweede dag ga betalen is de boot nog steeds niet langer geworden, maar de borrel die ik krijg aangeboden sla ik maar af.
