Norrtälje – Tjockö – Norrtälje

Tocht: Norrtälje – Tjockö

Nu we weer met z’n vieren aan boord zijn, maken we het ons gemakkelijk. We ontbijten en bedenken wat we nog willen gaan doen de laatste drie dagen voor Ad en Patricia naar huis terug gaan. We moeten nog boodschappen gaan doen en Patricia wil nog naar het centrum om daar nog even rond te kijken. Een auto ‘voor de deur’ is gemakkelijk, vooral als de winkels niet erg dicht bij zijn en daar maken we gebruik van.
Tegen enen vertrekken we naar Fejan, een eilandje waar we aan een steigertje kunnen vastmaken. De wind komt globaal uit het westen en we kunnen heerlijk zeilen, hoewel het niet erg hard gaat. Als we bij het steigertje aankomen blijkt het een erg populair plekje te zijn en zeker in het hoogseizoen. Het is overvol en er zijn nog een aantal wachtenden voor ons. Om even te overleggen laten we het anker vallen, maar ik heb niet de indruk dat we vastliggen. In de Hamnguiden zien we dat er op een naburig eiland twee plekken zijn waar we goed kunnen ankeren en omdat de weerberichten aangeven dat de wind naar het noorden gaat draaien kiezen we voor de zuidzijde. Een halfuurtje later laten we het anker vallen in een schitterende omgeving. Dat ‘laten vallen’ moet overigens een keertje worden overgedaan omdat we, als we voldoende ketting hebben gestoken, wel erg dicht bij harde rotsen terecht komen. Maar na de tweede keer liggen we dan ook heel goed. We zetten de kuiptent op, omdat er een regenbuitje overkomt. We zien ook wat flitsen en horen het donderen en bovendien komt de wind ook plotsklaps uit het noorden.

Bij de boodschappen hebben we allerlei BBQ spullen ingekocht. Met een bodemluik uit de kajuit die als tafel fungeert, installeren we ons in de kuip gezellig rond de barbecue. In een dergelijke omgeving barbecueën, gecombineerd met een geweldige fles wijn kan een mens zich niets beters wensen. Een viersterren restaurant is er niets bij

Woensdag 13 juli, Tjockö, Björkholmen

Ik heb Ad voorgesteld om nog een lekker rondje te gaan zeilen op open water, dat leek me wel een goed voorstel. Patricia wil nog graag even op een van de eilandjes gaan kijken en ik roei samen met haar er naartoe. We scharrelen over het eiland en maken een aantal foto’s. Op een zeker moment komt een mevrouw kijken wie er toch in haar achtertuintje struint. We maken kennis en het blijkt dat het gehele eiland eigendom is van haar schoonfamilie en zeker in de weekenden zijn de twee zomerhuisjes op het eiland meestal bewoond. We mogen gerust rondkijken en ze wijst ons op de vele bosbessen die aan de struikjes zitten. Ze nodigt ons uit om  zoveel te plukken als we willen, maar wel graag achter uit ‘de tuin’. We krijgen zelfs een plastic zak om ze in te doen. Met een behoorlijke hoeveelheid roeien we weer terug naar de boot.
Tijdens een kopje koffie vraagt Ad me of ik perse nog een rondje wil zeilen vandaag, want hij geniet geweldig van de rust in deze omgeving. Omdat ik het gevoel van welbehagen niet wil wegnemen, blijven we liggen. Ad en Patricia gaan later op de dag nog een ander eilandje verkennen en komen terug met een aantal mooie foto’s

Foto’s Patricia (klik op de afbeelding voor meer foto’s)

Tocht: Tjockö – Norrtälje

Voor Ad en Patricia breekt de laatste dag aan en daarom keren we vroeg naar Norrtälje terug. We kunnen de route inmiddels dromen en het geeft een beetje het gevoel alsof we door de Makkumer vaart zeilen. We hebben zelfs de naam ‘ De kruiswaters’ gegeven aan de plek waar we de eerste keer dat we hier langs kwamen, probeerden te ankeren.

In Norrtälje gaan we deze keer aan de andere kant van de steiger liggen omdat de steiger veel golfslag wegneemt, en dus comfortabeler. De plek is echter nauwelijks berekend op de lengte van de boot, want de achterboei raakt de spiegel bijna.  Als we nauwelijks liggen komen twee jongemannen  vragen of ze ons mogen interviewen voor de plaatselijke krant, “Norrtelje Tidning”. In de kuip proberen de geïnterviewden het gesprek op gang te houden, want van de interviewers komen niet veel initiatieven. Als we vragen wanneer het stuk wordt geplaatst krijgen we te horen dat het in de krant van morgen zal zijn, tenminste als het geplaatst wordt. Ik weet dan wel genoeg: we hebben te doen met beginners. De volgende dag bevat de krant dan ook geen artikel van de ‘Horizon Quest’ in Zweden.

’s Avonds eten we op uitnodiging van Ad en Patricia in een goed restaurant in Norrtälje. De moeizame uitleg door een jonge serveerster van de menukaart wordt weer goed gemaakt door de zeer charmante eigenaar die spontaan aan onze tafel een lied (in het Zweeds) ten gehore brengt. Patricia vroeg hem te vertalen wat hij gezongen had. Er kwam onder andere in voor dat je iemand je wang toe moest keren om een kus op te krijgen waarop Patricia hem na de vertaling spontaan een kus op zijn wang gaf.

’s Avonds pakken we zoveel mogelijk alle spullen in de auto en de volgende morgen om zes uur vertrekken Ad en Patricia. Het einde van 14 fijne dagen samen