Egersund-Rott-Bomlø

We zijn over de voortgang behoorlijk tevreden, van Leeuwarden naar Egersund met een extra dag op Helgoland in één week. We willen weer verder, maar niet voordat we een internet dongle hebben aangeschaft. Het gepruts met Wifi begint ons behoorlijk de keel uit te hangen. Hoewel we de hele avond en vanmorgen ook nog een uurtje prima gesurfd hebben via het netwerk van de jachthaven, is het daarna plotseling afgelopen. We zijn wel verbonden met het lokale netwerk maar we krijgen geen gateway adres meer om op internet te komen. En niemand die er ook maar een verstandig woord over kan zeggen. Op een ander onbeschermd netwerk kan ik wel aanloggen, maar dat is zo zwak dat we telkens opnieuw moeten aanloggen.

Dus loop ik in het winkelcentrum bij een telefoonwinkel binnen om een internetdongle aan te schaffen. De verkoper is er meer dan een uur mee bezig, want ik ben geen Noor en daarvoor moet assistentie bij Telenor worden ingeroepen. Ik kan alleen een abonnement afsluiten dat zo’n €5,- per maand kost, maar wel per eerste van elke maand kan worden beëindigd. De variabele kosten zijn 2 kronen per Mb , dus niet echt goedkoop, maar in ieder geval veel goedkoper dan mijn Nederlandse dongle.

Uiteindelijk moet Telenor er weer aan te pas komen om het abonnement actief te maken en dat duurt een kwartiertje. Ik ga even iets anders doen, maar als ik terug kom hoor ik dat ik geen abonnement kan afsluiten omdat mijn creditwaardigheid niet kan worden bevestigd, want ik heb geen Noorse bankrekening. Helaas, de twee andere providers die zij vertegenwoordigen hebben ook geen mogelijkheden. En Prepaid kent Telenor niet. De verkoper raadt mij aan om eens bij ‘Telehuset’ te gaan proberen, misschien vertegenwoordigen die een provider die wel iets kan betekenen.

Jawel,  Telenor!

Dus wandel ik naar ‘Telehuset’ en vraag om een prepaid internet dongle. Nou dat kan: de verkoper gaat naar de kast en komt met een dongel van …… ‘Telenor’. Het kost maar een minuut of tien om de hele transactie klaar af te ronden. Gelukkig hebben we nu toch een internet dongle waarmee we de site kunnen bijwerken en data kunnen downloaden. De varibele kosten zijn 15 kronen per 24 uur , dus ongeveer 2 euro. Een en ander betekent wel dat we een beetje moeten plannen, want alleen even gribfiles ophalen is wel een beetje prijzig op die manier.

De route

Al met al komen we pas om kwart over een weg. Vanaf Egersund naar het noorden is Tananger eigenlijk de eerste gelegenheid en dat ligt toch een dikke 30 mijl verder. Het is schitterend weer, er is heel weinig wind en dat blijft volgens de gribfiles een weekje zo, dus we gaan. Onderweg zit ik alle mogelijkheden nog eens door te nemen en zo kom ik bij het eilandje Rott dat zo’n 2 mijl ten westen van Tanager in zee ligt. Het lijkt ons een schitterend plekje en we besluiten er naartoe te varen. Als het niets is kunnen we altijd nog naarTananger varen. We maken tegen half negen vast  aan een betonnen kade met autobanden. Het is nog volop licht want de zon gaat pas iets na 10 uur onder.

In het kastje liggen plattegrondjes met wandelroutes. (wel terugleggen na gebruik!)

Rott blijkt een oase van rust te zijn.  Het lijkt of er in 40 jaar niets veranderd is. We maken een praatje met twee Noren die daar een cabin (zomerhuis) hebben en horen dat er nog één gezin permanent woont, de rest van de huizen zijn ‘cabins’ . We horen ook van plannen die gericht zijn op watersport recreatie. Een groot gebouw van alle gemakken voorzien staat er al, we kunnen elektriciteit afnemen vanaf een hypermoderne paal. Verder is er een dijk van een Wifi netwerk. Het blijkt een hotspot te zijn waar je surftijd kunt kopen. Als je een maand blijft liggen is het niet eens duur, maar 3 uur internetgebruik of minder is weinig aantrekkelijk. Het saldo blijft uiteraard wel staan, maar zoals we vorige jaren hebben ervaren, is de kans klein dat je later nog eens een hotspot van dezelfde provider tegen komt.

De zonsondergang is prachtig

De volgende morgen maken we samen nog een wandeling op het eiland dat in alle rust is. We komen slechts schapen tegen. Wat ons betreft mag het zo blijven en hoeven er geen andere faciliteiten gerealiseerd te worden.

Aan de betonnen kade op het eilandje Rott

Als we om kwart voor tien wegvaren hebben we het plan om naar Espevaer te gaan, een eilandengroep voor de kust van Bømlo. Het waait 10 to 12 knopen en we kunnen prima zeilen want de wind komt uit het oosten, dus halve wind. We zijn dik tevreden dat we besloten hebben wat verder van de kust te blijven. Het blijft heel voorspoedig gaan tot we de punt van Karmoy dwars hebben. Dan gebeurt er iets dat we al eens eerder hebben meegemaakt. Binnen een paar seconden draait de wind van oost naar noord en zakt van 12  naar 4 tot 5 knopen. Het ijzeren zeil moet dus weer op en dit duurt tot de noordpunt van Karmoy.  Af en toe trekt de wind toch wel weer aan en zien we  in vlagen 18 knopen op de meter. Hoog aan de wind kunnen we van de punt van Karmoy tot de hoek van de Bømlafjord zeilen. We hebben inmiddels al besloten om Espevaer te laten schieten en naar een ankerplaatsje te gaan bij Krokneset aan de oostkant van het Bømlo, waar we al eens eerder zijn geweest. In het ‘binnenmeertje’ liggen twee ankerboeitjes en aan één ervan maken we vast.

Vastgemaakt aan een ankerboeitje in Krokneset

’s Avonds tegen zonsondergang zwemmen er enorme scholen vis rond de boot. Je ziet de ruggen van de beesten boven het water uitkomen. Een prachtig schouwspel.