Bijzondere ontmoetingen

De Swantje

Tijdens een reis val je soms van de ene verbazing in de andere. Toen we op de heenreis juist de Jade waren gepasseerd klonk opeens door de marifoon: “Segelyacht Horizon Quest, hier de Swantje. Bitte kommen”. In eerste instantie dacht ik alleen, “Roept iemand de Swantje op?”  Bij de tweede oproep was ik zeker, Ja hoor, de Swantje moet hier ergens rondvaren. Pas bij de derde oproep realiseerde ik me dat de Horizon Quest werd opgeroepen door de Swantje. Ik reageerde toen erg enthousiast nadat we eerst op een ander kanaal waren overgeschakeld. Rainer Wäsch, oftewel Sailing Rainer, hebben we in Noorwegen via frequente mailtjes leren kennen. Ikzelf had gereageerd op zijn reisplan dat hij op zijn website had gepubliceerd en Rainer reageerde daar weer op. Hij kwam met een weekje achterstand achter ons aan onderweg naar de Lofoten. Gedurende de gehele reis, zowel op de heen- als op de terugtocht  hebben we met elkaar e-mail contact gehad en op Helgoland hebben we elkaar tenslotte ontmoet.De Swantje was die dag onderweg naar Helgoland en zag op zijn AIS apparatuur de HorizonQuest varen. We hebben elkaar goede reis gewenst, want Rainer gaat dit jaar naar de Isle of Wight, een grote Noordzee reis dus.

 

De Grietje

Toen we voor de tweede keer in Holtenau lagen, al op de terugreis dus, gingen we ’s avonds nog even een rondje fietsen.  In Holtenau is het een komen en gaan van boten die door het Kieler kanaal willen of er juist doorgekomen zijn. Als ik over de steiger loop kijk ik meestal wat er veranderd is. Deze keer zie ik een Winner liggen en de zeiler komt mij heel bekend voor, maar ik kan hem even niet plaatsen. Hij zegt tegen mij:”Henk Haak toch?”. Gelukkig help hij mij ook nog even met  de ‘Grietje!’. En dan is het helemaal weer zonneklaar. In 2011 op de tocht naar de Botnische Golf zijn we de ‘Grietje’ in heel veel  jachthavens tegen gekomen. Zonder ook maar iets af te spreken lagen we steeds in dezelfde havens, terwijl er havens bij waren waar dat zeker niet voor de hand lag. Ik kan me nog herinneren dat we ergens in een of ander klein vissershaventje lagen. Ik maakte  een wandeling waarbij ik op een hoge heuvel was geklommen. Vanuit mijn hoge uitkijkpost zag ik een bekende zeilboot  aankomen.  “Het kan toch niet waar zijn”,  dacht ik. Maar het was wel waar, de Duitse ‘Grietje’ uit Schokkerhaven legde aan. Hetzelfde gebeurde op Raader eiland in het NOK. Wij lagen daar om de nacht door te brengen en plotselimg zien we de ‘Grietje’ achter ons langs varen om te tanken.  ‘s Avonds hadden we het reuze gezellig met z’n vieren aan boord van de  ‘Grietje’

 

  

De Walkura

Terwijl we in Brunsbuttel liggen te wachten tot we door de sluis kunnen om de terugreis over de Elbe te starten komt een boot de haven invaren. Tijdens het draaien zie ik ‘Walkura’  de spiegel staan. De naam ‘Walkura’ kende ik uit verhalen die Henny Jongholt mij vertelde tijdens werkzaamheden waar we in 2006 samen bij betrokken waren. Met haar partner Jaap Schermer hadden ze grootse plannen en over de realisatie had ik later al het een en ander gelezen op de site SailorsForSailors. Ik loop  snel naar de plek waar ze aanleggen en na al die jaren herkennen we elkaar onmiddellijk. Ik maak kennis met Jaap, haal Hilda en de tijd die we in de kuip doorbrengen is eigenlijk veel te kort, maar wij willen nog door de sluis naar Cuxhaven en zij waren eigenlijk alleen aan gaan leggen om boodschappen te doen. Hopelijk komen we elkaar nog eens tegen.

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie 2013 - Het zit tegen.

One Response to Bijzondere ontmoetingen

  1. Monique Haak schreef:

    wat een klein wereldje!!!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.