In Duitsland

De windrichting is voor ons deze dag geen succes, opnieuw uit westelijke richtingen. We vertrekken vroeg, want we zullen moeten kruisen naar Holtenau. Bovendien hopen we dat we nog een stukje kanaal kunnen pakken. Vanuit Burgstaaken moet er een klein stukje worden omgevaren om in de geul naar de brug over de Fehmarnsund te komen, terwijl de geul te smal is om te kruisen. De motor moet het eerste  stuk dus voor zijn rekening nemen. Nadat we de brug achter ons hebben hijsen we de zeilen en proberen scherp aan de wind zo dicht mogelijk bij de koerslijn te blijven. Als de wind de neiging krijgt om iets meer naar het noorden te gaan maken we onmiddellijk een slag naar de kant.

Route Burgstaaken – Rendsburg

Deze slag eindigt als de wind weer een beetje terugkeert en we zeilen weer noord-noordwest waarts. Helaas beginnen overkomende buien de pret weer te verstoren met winddraaiingen en behoorlijke schommelingen in de windsterkte. Het record was wel dat we binnen 10 minuten zowel 26 knopen als 5 knopen op de windmeter hebben gezien. Hoewel de wind ons in het derde rak wel wat meer naar de kant hielp hebben we uiteindelijk toch de motor te hulp geroepen om naar Kiel/Holtenau te komen. Het grootste gedeelte van dit laatste rak waaide het gemiddeld 6 knopen, maar in buien dus veel meer. Die buien waren maar steeds van redelijk korte duur.

In Holtenau waren we heel snel door de sluis en om kwart voor acht lagen we in een box bij Raderinsel vlak bij Rendsburg, een van de plaatsen waar overnacht mag worden. Er is helemaal niets te beleven en Rendsburg is net even te ver om er een pizza te gaan eten. Maar Hilda was hier al eerder geweest en ze had onderweg al gekookt. We hadden dus al gegeten en de afwas was ook al gedaan.

Het Kieler kanaal bevaren blijft een saaie aangelegenheid. Hilda zit graag achter het stuurwiel, maar nu blijft ze lekker binnen en ik mag de 70 km lekker in de kuip blijven en af en toe 5 graden plus of 5 graden min intoetsen op de autopilot. Dat apparaat stuurt een pijlrechte koers en het NOK bestaat alleen maar uit bochten. Zeeschepen passeren ons met een grote regelmaat en ook bij die jongens gaat wel eens iets niet helemaal goed. Ik zag een middelgroot schip in een bocht gewoon recht doorvaren tot hij bijna in de wal van de overkant zat. Er volgde een hele forse koerscorrectie en het schip vervolgde zijn tocht weer aan stuurboordszijde van het kanaal. Het ging om een zogenaamde ‘Freifahrer’ een boot die vanwege zijn afmetingen geen loods aan boord hoeft te nemen. Ik denk dat er wel even wat harde woorden zullen zijn gevallen op de brug. In Brunsbuttel gaan we nog even bij de dieselpomp langs, want op de Noordzee wil ik vol zijn. Geen zorgen om een lege tank.

We komen aan met laag water en we moeten dus wachten tot een uur na hoogwater om met de stroom mee naar Cuxhaven te kunnen. Ik wil in Cuxhaven zijn, want het weer is niet goed en ik heb weinig zin om in Brunsbuttel in het kleine overvolle haventje beter weer af te wachten.  In de tijd dat we in het haventje liggen koop ik een prepaid Simkaart voor mijn internet dongle. Zo’n kaart zelf is gratis en in de winkel kun je er ‘guthaben’ (= minimaal €15) opzetten. Hierna kun je op de PC zelf een keuze maken hoe je dit ‘guthaben’ wilt besteden. Ik kies voor €12,95 om een week lang te kunnen internetten met een maximum van 1 Gb. Aan boord kan ik direct aan de slag om de nieuwste gribfiles te downloaden en onze mail te bekijken. Deze methode werkt voortreffelijk voor een alleszins redelijk bedrag.

Drie uur voor hoogwater waren we al door de sluis met een groep andere jachten. Veel te vroeg natuurlijk en dat moeten we bezuren omdat we met een brullende motor de tegenstroom moet overwinnen. Maar net 3 knopen over de grond aan het begin maar 8 knopen bij Cuxhaven. Het waait behoorlijk hard op de Elbe, tegen de 20 knopen, maar op zich vaart de boot prima op de motor onder deze omstandigheden.  Het plezierige van te vroeg vertrekken is dat we nog met daglicht in Cuxhaven aankomen.

In Cuxhaven kijken naar werkzaamheden door sleepboten

Zondag lijkt het met de wind  in de haven wel mee te vallen. Hoewel we af en toe even een heel harde wind zien, lijkt het zeker geen 7/8 Bf. Maar hoe het op zee is weten we eigenlijk niet. Maandag de 18e augustus zou het volgens de gribfiles het hardste waaien. We zien die dag af en toe best wel veel wind op de meter, maar het lijkt mee te vallen. Op zee zal het wel anders zijn.

Het gevoel ‘We zijn er weer, in Cuxhaven’ is helemaal aanwezig.  Het is de laatste paar jaar wel raak, bijna ieder jaar in augustus, zijn we op zoek naar een weergaatje om de lange tocht naar Nederland te maken. Eigenlijk vanaf woensdag laten de gribfiles  een korte tijd acceptabele waarden voor de windsnelheid zien. Maar de wind blijft constant in de West tot Zuidwest hoek zitten, in de wind op dus. Het zal geen prettige tocht worden vrezen we.