Turku Archipel


Vertrek Björkö : do 26 juni 2014

 Op Björkö hebben we gezien dat ons brandstofnivo behoorlijk daalt. In Polen hebben we getankt en hoewel we nog lang niet leeg zijn lijkt het ons verstandig bij te vullen. We hebben Korpoström op 14 mijl afstand geselecteerd om daar te tanken en nog wat boodschapjes te doen. We laten het afhangen van de locatie of we er blijven of doorvaren.

De zeilen zijn het grootste gedeelte van de tocht gehesen maar er staat weinig wind  en af en toe moet de motor helpen. Het is allemaal niet zo erg, want in zo’n schitterende omgeving is het iedere minuut genieten. Het blijft wel opletten want er staan veel routes op de kaartplotter  tussen al die rotseilandjes door  en het is zaak om wel de juiste route te blijven volgen. Ook wijken we daar soms van af als dat qua de hoog inkomende wind van pas komt of om een stukje af te snijden. Op onze kleine kaartplotter kunnen we minder makkelijk even een groter overzicht  krijgen,  en daarvoor gebruik ik dan mijn tablet.

Voor we er eigenlijk erg in hebben zijn we op de plek van bestemming en is het nog even hard werken om alles voor elkaar te krijgen om aan te leggen. In Korpoström  is een heel klein winkeltje en brood is er nauwelijks. Een wel erg klein gesneden broodje is het enige wat er aan normaal brood nog is. We kiezen daarom ook  wat alternatiefs.  Het is nog vroeg in de middag en de plek lijkt, ondanks de luxe uitstraling, niet zo erg gewild want van de vele gastenboeien is vrijwel alles nog beschikbaar.

We varen maar verder richting Turku. Eigenlijk hadden we nog geen alternatieve overnachtingsplek gekozen, maar uit Käyntisatamat/Besökshamnar hebben we  Airisto geprikt. We zochten een wat grotere jachthaven omdat we wat meer boodschappen nodig hebben. Voor de tocht er naar toe kunnen we kiezen uit een brede en erg diepe route waar ook de grote veerboten naar Turku varen, of een min of meer parallel lopende route die weer tussen allerlei eilandjes door slingert.

Wij kiezen voor een meer aantrekkelijke route

Wij kiezen voor een meer aantrekkelijke route

Wij kiezen hier uiteraard voor, hoewel we soms tussen rode en groene boeien door moeten varen en dat betekent dat het smal is. In zijn algemeenheid worden de routes aangegeven door een cardinale betonning, of wel Noord, Zuid, Oost en West tonnen. Deze merktekens moeten aan de juiste zijde gepasseerd worden want ze geven een ‘gevaar’ aan, zoals een onderwater rots.

Aangekomen op de bestemming, blijkt Airisto een jachthaven te zijn dat hoort bij een vakantie hotel. Voor  alle voorzieningen zoals het sanitair, douches en sauna moeten we in het hotel zijn. Het is een prima en luxe ligplaats voor de nacht en de volgende morgen tanken we er ook.  Wat we er echter niet vinden is een supermarkt.


Vertrek Airisto : vr 27 juni 2014

 
De volgende morgen varen we dus maar door naar Turku,  opnieuw via een schitterend parcours langs met bossen begroeide rotseilanden. We hebben een jachthaven geselecteerd op een km of vijf afstand van het centrum van Turku op het eiland Ruissalo. Hoewel de haven in het boekje wordt beschreven als ‘gasthaven’ is er bij aankomst niemand te vinden die ons kan vertellen waar de gastplaatsen zijn. De haven heeft uitsluitend boxen met palen en we proberen op goed geluk de boot  in een lege box te parkeren, maar we lopen vast tussen de palen. We vinden ook geen bredere boxen en maken daarom even  bij de brandstofpomp vast.  Inmiddels is er wel iemand waar we iets aan kunnen vragen, maar dat leidt niet tot een ligplaats. We besluiten te vertrekken en naar de Ruissalo marina te gaan die wat verder van het centrum van Turku ligt. Hier krijgen we keurig een plek toegewezen door de ‘havenmeester’. Het is een student voor wie dit werk een vakantiebaan is.  Hij kent Nederland tamelijk goed, want hij heeft een jaar in Delft gestudeerd.  Voor de boodschappen pakken we onze fietsen uit en gaan naar de dichtstbijzijnde supermarkt. De afstand is wel wat groter dan 5 km en Hilda is blij als we weer terug zijn.

Ruissalo marina

Ruissalo marina

Ook deze jachthaven wordt gerund vanuit een hotel en als bezoekers kunnen we de faciliteiten van het hotel benutten.  We maken dankbaar gebruik van de wasmachine, de wasdroger en de droogkasten in de zelfbedienings wasserette van het hotel. Niet alle faciliteiten zijn gratis, maar voor een schijntje kunnen we gebruik maken van het ‘spa terras’ met zwembad, de ‘gym’ waar Max Lifestyle, onze sportschool  uit Veenwouden jaloers op zou zijn.  ’s Morgens kunnen we beginnen met een heerlijke sauna plus douche, handdoeken van het hotel,  gevolgd door een heerlijk ontbijt.


Vertrek Ruissalo marina : za 28 juni 2014

 
’s Middags om twee uur is alles gewassen en weer droog opgeborgen. Het is heerlijk zonnig weer en we  vertrekken we voor een volgende etappe in noordelijke richting. Hiervoor heb ik opnieuw een route uitgezet tussen de eilandjes door. We kunnen niet altijd de kortste route nemen want er zijn ook bruggen waar we niet onderdoor kunnen. We   moeten eerst een paar mijl naar het zuid westen en daarna slaan we een traject in naar het noordwesten. Helaas heb ik niet goed opgelet, want als we een halve mijl op deze route  zijn gevorderd verschijnt er een stippellijntje op de kaartplotter en blijkt er een  kabel van 20m hoogte ons pad te versperren. Omkeren en iets verder omvaren is de enige mogelijkheid. Het is geen straf want opnieuw is het genieten van de schitterende omgeving tot we tegen 7 uur (8 uur lokale tijd) vastmaken in Ajolanrante, een haven zomaar ergens in een inham met zo’n 300 vaste ligplaatsen en ruimte voor 30 gasten.

Ajolanranta

Ajolanranta

Een lokale zeiler waarmee ik een tijdje sta te praten vertelt me dat deze plek door een Finse boerenfamilie wordt geëxploiteerd nadat, en zo drukt hij het uit,  ‘ze hebben ontdekt dat het meer oplevert om bootjesmensen uit te melken dan koeien‘. We moeten er samen smakelijk om lachen.

 

  De avondzon zinkt weg bij Ajolanranta

De avondzon zinkt weg bij Ajolanranta


Vertrek Ajolanrante : zo 29 juni 2014

 
Zondagmorgen vertrekken we al vroeg naar Uusikaupunki. De wind is zuid-oost 4 Bf en het vaart fantastisch, althans de eerste paar uur tussen de eilanden. Hierna gaat de route een stuk over open water en merken we dat het toch behoorlijk vlagerig weer is.  Een tweede en lang traject tussen eilanden verloopt rustig, maar het laatste gedeelte varen we met halve wind en zien we de meter 20 tot 24 knopen aanwijzen. Met een rif in het grootzeil en de genua een stuk ingerold  leggen we het laatste gedeelte af.

 Marina Usikaupunki

Marina Usikaupunki

De haven van Uusikaupunki ligt midden in de stad, terwijl het links en rechts vol ligt met boten. We meren af op de gebruikelijke Finse manier, met achterboei, maar wel dwars op de wind. Hilda parkeert de boot weer grandioos en op de wal staat alweer een helper klaar om de touwtjes even aan te pakken en vast te leggen. Het is opvallend hoe de mensen hier steeds klaar staan om je even te helpen met aanleggen.


De locatie van de foto is overduidelijk: Uusikaupunki (Zweeds: Nystad)

De locatie van de foto is overduidelijk: Uusikaupunki (Zweeds: Nystad)

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Finland.

One Response to Turku Archipel

  1. Monique Haak schreef:

    nou dat zijn weer mooie verhalen! wat i sheet daar mooi! en aan de foto’s te zien is het weer ook prima.

    goed dat jullie eens even lekker bij zo’n luxe hotel zijn blijven liggen. even lekker genieten hoort er ook bij hoor! en dat mag dan af en toe wat kosten! kreeg je het ontbijt ook in het hotel? hmmm lekkere broodjes en eitjes….
    ga je nou vaak in die sauna’s?? mam ook?

    hier laatste weken voor de grote zomer vakantie. we zijn druk met allerlei ‘moet nog even voor de vakantie’ zaken. zaterdag viggo’s partijtje en er staat helaas geen mooi weer in het vooruitschiet….

    groeten
    monique

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.