Åland eilanden

Vertrek Öregrund vr 25 juli 2014 10:00 
Aankomst Ekerö vr 25 juli 2014 18:00
Afstand 42 zm van totaal 1992 zm


Bijna bij Ekero. We begrijpen dit forse baken niet zo goed Zal wel als welkom bedoeld zijn.

Bijna bij Ekero. We begrijpen dit forse baken niet zo goed Zal wel als welkom bedoeld zijn.

Vrijdag 25 juli vertrekken we iets later uit Öregrund en gezien de zuidenwind moeten we het eerste stuk tussen de eilanden Gräsö en Söderö wel motoren. Als we echter op open zee komen kunnen we heerlijk zeilen,  bijna tot op het ankerplekje in een inham van het eiland Ekerö.

’s Nachts om half vier, als ik even wakker ben, zie ik  vanuit de kuip zo’n prachtig mooie lucht, dat ik mijn kamera even pak en een paar plaatjes schiet. Hetzelfde plaatje dat ik de volgende morgen maak is  eigenlijk niet erg bijzonder.

Om half vier 's morgens als de zon opkomt

Om half vier ’s morgens als de zon opkomt


 

Een van de vier veerboten tijdens deze tocht

Een van de vier veerboten tijdens deze tocht

Zaterdag  zeilen we van Ekerö naar Degerö.  We slaan Mariehamn over, we zijn er al eens geweest en hoeven geen tweede keer. Een ankerplekje is een stuk fijner dan zo’n volle stadshaven. Onderweg komen we meerdere veerboten tegen, waarvan we, op het stukje van Rotham tot Degerö, een tweetal bijna kunnen aanraken.  Te laat herinner ik me dat deze jongens een open Wifi hebben en hoewel ik in het passeren  nog net kan inloggen lukt het niet om mijn mail nog snel even te updaten.

Tussen Degerö en Flisö vinden we opnieuw een prachtig mooi ankerplekje. Op de kust zijn zoals bijna overal weer een paar huisjes te vinden. Het lijkt bijna onmogelijk om een lege kust te vinden in deze Scandinavische landen.

Een prachtig ankerplekje!

Een prachtig ankerplekje!

Letterlijk overal menselijke aanwezigheid

Letterlijk overal menselijke aanwezigheid

Letterlijk overal zijn huisjes, steigertjes en boten. Ook hier weer, hoewel er geen activiteit is op de steigers en bij de huisjes. Later komen een Fin en een Duitser ons gezelschap houden. Ze ankeren echter ver verwijderd en zeker te ver om een praatje te kunnen maken.


Het eiland is onbegaanbaar, maar 'het steentje' is kolossaal en het aanschouwen waard.

Het eiland is onbegaanbaar, maar ‘het steentje’ is kolossaal en het aanschouwen waard.

Ik probeer met de rubberboot nog even aan land te gaan. Dat lukt slechts gedeeltelijk, want waar geen mensen komen is het land vrijwel onbegaanbaar. Op het vasteland van Flisö gaat het nog enigszins, maar op een van de eilandjes waar ik naartoe roei probeer ik het niet eens. Het gras en andere begroeiing is te hoog.

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie De Ålands.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.