Umeå , Zweden

Vertrek Rönnskären zo 6 juli 2014 08:00
Aankomst Umeå zo 6 juli 2014 16:30
Afstand 43 zm van totaal 1665 zm

---

We zijn globaal op de breedte waar we volgens de voorgenomen planning gaan oversteken naar Zweden. Eerder tijdens de tocht hadden we een haventje, een kleine 20 mijl noordelijker, hiervoor uitgekozen maar het weer in de komende week lijkt erg stabiel. Stabiel betekent in dit geval vrijwel geen wind in de orde van 1 tot 2 Bf. We gaan daarom deze zondag al aan de oversteek beginnen. De afstand is vanaf dit punt is ruim 40 ipv 30 mjl. Bij het wegvaren zijn er weer veel handen van buren beschikbaar om alles in goede banen te leiden.

‘No Fix’op een lastig stukje

Als we los zijn van de boei is al niet meer te zien waar we hebben gelegen want het zeiljacht dat bij ons aan stuurboord langszij lag ligt inmiddels op ons plekje. We volgen het koerslijntje van de dag ervoor dat nog op de kaartplotter staat, maar juist op het lastigste stukje tussen een bovenwaterrots en een onderwaterrots waar het niet breder is dan zo’n 40 a 50 meter reageert de kaartplotter opeens niet meer en geeft een ‘No Fix‘. Het tablet heb ik er niet bij want waar we op de heenreis langs konden kan het nu immers ook en het koerslijntje op de plotter is onze leidraad. Voordat het tablet gestart is en we de kaart en het bootje op het scherm zien voelen we 1 keer licht de bodem en het is geen weke modder. Gelukkig liggen we zo goed als stil en meer dan een kras zal het niet zijn, maar toch. Heel snel heeft ook de kaartplotter weer een fix en zonder verdere kleerscheuren komen we op het koerslijntje van gisteren terug. Een kortstondige ‘No Fix’ zowel op de kaartplotter als op de AP navigator hebben we de afgelopen jaren in deze gebieden vaker meegemaakt. Op de navigator zien we het vaker gebeuren dan de enkele keer dat het op de plotter paats vindt. Het heeft denk ik te maken met het wisselen van de ene naar de andere satelliet en het feit dat de apparatuur ouder is en van minder satellieten gebruik maakt dan de nieuwere apparatuur.

Met een prachtige blauwe hemel, zo goed als wolkenloos maken we de oversteek naar Umeå helemaal op de motor. De Botnische Golf is als een spiegel en met uitzondering van vertrek en aankomst zien we geen enkel ander vaartuig. Ook de AIS monitor heeft geen enkele target te melden. Het sturen laten we aan de autopilot over en zelf vermaken we ons met puzzelen en boot poetsen. Ikzelf ben wel steeds aan dek want je weet maar nooit wat je allemaal tegen kunt komen. Niet alle drijvende voorwerpen zijn voorzien van AIS.

---

 

In Patholmsviken bij Umeå is meer dan voldoende ruimte. We maken vast aan een hekboei met de punt aan de steiger. Een Nederlandse Najad 49 uit Makkum, die ons een mijltje voor Umeå passeerde, ligt er al en de schipper ervan helpt ons met vastmaken. We maken een praatje en wisselen wat ervaringen uit. De jachthaven in Patholmsviken is een verenigingshaven en van de gasten wordt selfsupporting verwacht. Havengeld innen gebeurt door dagelijkse intekening op een lijst en betaling dmv van enveloppen en brievenbus, een systeem dat we gewend zijn in Scandinavië.

De haven ligt in een industrieomgeving en is wat ons betreft minder aantrekkelijk. Het terrein is onverhard en is gedeeltelijk gevuld met boten op ‘selfmade’ bokken, met bootwagens en met (de nodige) rommel van de boten die wel in het water liggen.

---

Pal naast het terrein is een schitterende villawijk, gedeeltelijk nog in aanbouw. Vrijwel elk huis heeft een kompleet verschillende stijl, er wordt veel hout toegepast en er moet uiteraard creatief worden omgegaan met de hoogteverschillen om een horizontaal bouwvlak te krijgen. Ik zie dat veel eigenaren behoorlijke doe het zelvers zijn. Al met al een wijk die absoluut niet in Nederland kan worden gevonden. De rooilijnen kloppen niet, regelgeving wat de b.v. de maximale en minimale schuinte van een dak mag zijn lijkt er niet te zijn en het totaal van de wijkindeling zou niet passen in welk bestemmingsplan dan ook. Maar de wijk is in mijn ogen een geweldig mooie wijk om te wonen. Een kanttekening moet ik wel maken: Ik weet zeker dat de Zweden minder zuinig met de grondoppervlakte hoeven omspringen dan de Nederlanders.

We blijven de volgende dag in Umeå , want ik wil een prepaid Sim kaart kopen voor mijn Telia 3G breedband dongel. We kunnen te vaak geen internet verbinding maken. In de haven is een open Wifi netwerk met de naam van de vereniging, maar er moet een toegangskode worden ingetoetst om in te kunnen loggen. Wel kan er gratis worden ingelogd op twee sites, die van de vereniging en eentje met de naam ‘Mywallet’. Mijn Zweeds is ontoereikend om er effectieve dingen mee te kunnen doen. Het resultaat is ‘geen internet’.
Umeå is 15 km verwijderd en ik pak mijn vouwfiets om die afstand maar eens te gaan overbruggen. De bewegwijzering, zeker voor fietsers, is voor mij onvoldoende en als ‘Umeå’ in een dorpje in de richting wijst waar ik vandaan kom schiet ik iemand aan. ‘I am lost’. ‘Oh, it’s easy. You are in Sweden’ . ‘Are you kidding?’ Lachen . . . . Al gauw hebben we het niet over de richting naar Umea maar over Oranje en van Gaal. ‘Hoe spreek je van Gaal nu uit’? ‘Nou gewoon met een Ggggg diep uit de keel, net zo als ’s Gravenhage’ . Lachen. . . . Hij wijst me de juiste richting en ik koop mijn sim kaart in het centrum en fiets weer terug. Ik heb veel meer dan 30 km gefietst, maar de sportschooltrainigen deze winter hebben hun nut wel gehad. Op de boot kunnen we weer internetten, maar ik ben ver achter.