Farsund – Kristiansand
Van Farsund tot Mandal kunnen we zeilen, maar de windrichting is dusdanig dat we moeten kruisen vanaf Lindesnes. Ook dit traject gaat niet erg snel, want de wind komt nauwelijks boven de 10 knopen uit, met uitzondering van de laatste paar uren als we een 14 knopen op de teller zien.
Het binnenmeertje bij Mandal
We kennen in Mandal een mooie ankerplek en daar varen we naartoe. In de Norwegian Cruising Guide heb ik gelezen dat het loont om iets verder door te varen, omdat je in Søndrekilen, een soort binnenmeertje, helemaal door rotsen omgeven bent en dus vrijwel windstil kunt liggen.
Op het plekje waar we de vorige keer lagen ligt nu een Deens jacht en wij varen door tot de ingang van het binnenmeertje. Dan krijgen we assistentie van de wal. Iemand wenkt dat we dichter naar de kant moeten komen en als we dat doen steekt hij z’n duim op. Vlak bij de kant langs is het 4 meter diep en we merken hoe belangrijk deze route is want als we (te vroeg) weer naar het midden van het meertje varen zien we al snel 2.4 meter diepte. We bereiken het midden van het meertje gelukkig zonder stoten en daar trekken we het anker met de motor stevig vast. We kunnen genieten van de jeugd die met een waterscooter een opblaasding voorttrekt. Met een noodgang worden allerlei bochten gemaakt, terwijl men daar dan op probeert te blijven zitten. Geweldig veel lol dus.
In Søndrekilen, omgeven door rotsen, behoorlijk beschut dus
Op deze plek blijven de ook de volgende dag en nacht liggen, want het regent stevig en het waait voor geen meter. We hebben geen zin om uren in de regen te zitten en liggen liever achter ons anker. Een zwanenechtpaar komt ons hun vier prachtige kinderen even tonen. De ouders zijn geringd en gekortwiekt.
Kristiansand
Mandal – Kristiansand
Woensdag 5 augustus, een dag met 3 a 4 knopen wind en we motoren dus langs de kust. We volgen de Indre Leia om zo vlak mogelijk water te hebben. Zo langzamerhand weten we redelijk precies waar we langs kunnen varen en wat we beter kunnen vermijden. Onderweg naar Kristiansand komen we langs Ny-Hellesund. Dit gebied bestaat uit twee eilanden waar een vaarweg precies tussendoor loopt. We hebben deze route al eerder van beide kanten gevaren en deze keer kies ik ervoor om rond de eilanden te varen. Het vaarwater is zo smal en er moet tamelijk precies worden gevaren, want de rotsen komen vlak naast de boot boven water. Liever een paar honderd meter omgevaren met gemak dan zo ingespannen varen.
In Kristiansand varen we voorbij een plek waar we in 2012 twee nachten achter ons anker hebben gelegen. Het was toen geen ‘officieel’ ankerplekje en nu is het een en ander veranderd en het bevalt ons niet meer. Bovendien hebben we meer ervaring met het ankeren en we willen graag een grotere draaicirkel omdat het nooit vast staat dat de wind niet gaat draaien, of dat de stroom iets met ons doet.
Stokken, de situatie
We varen naar de jachthaven, leggen aan, doen boodschappen, ontdoen ons van ons afval en varen verder naar Stokken, een plek dat ik me nog herinner van 2012. Stokken wordt voornamelijk gebruikt door motorboten die met een achteranker uit, de punt vastmaken aan de rotsen. Wij laten ons anker vallen in het midden van de zuidelijke kom. Hierna ga ik met de rubberboot op verkenning uit of we misschien ook aan de rotsen kunnen vastmaken. Er groeit echter veel zeegras op de bodem langs de kanten en dat wil ik liever niet om de schroef gewikkeld hebben, dus we laten de boot liggen. Wat later op de dag komt er nog een prachtig houten Noors schip achter ons liggen met anker uit en twee achterlijnen naar de kant. We hebben een heerlijk rustige nacht en we draaien op de stroom een prachtig rondje.
Ankeren in Stokken
