De Trondheimsleia op een zwaar bewolkte dag en een harde wind
Vandaag staat een traject naar de zuid-oost hoek van Hitra op het programma. Het traject is redelijk gemakkelijk, vanuit Kristiansund moeten we eerst een 5-tal mijlen het noord-noordwesten in en daarna is het een lang rak van 45 mijl naar het noordoosten door de Trondheimsleia. Deze leia loopt tussen het vaste land en de eilanden Smöla en Hitra. Ik vergis me grandioos met de wind, want in de luwte van Kristiansund hijsen we het grootzeil ongereefd. In de Talgsjöen, de eerste 5 mijl aan de wind het noorden in, realiseren we ons al dat we te veel zeil hebben staan, want het waait al 23 knopen en de golven zijn hoog.
Met ruime wind van 25 tot 30 knopen gaat het hard
We worstelen ons echter door het eerste 5 mijlen heen en verwachten dat het met een ruime achterlijke wind beter zal gaan. Niets is minder waar. In het onbeschutte eerste deel van de Trondheimsleia staat de windmeter steeds boven de 25 knopen en het is erg onplezierig varen. De boot zwaait van bakboord naar stuurboord en Hilda heeft er haar handen vol aan. Doorvaren tot we in de luwte van Smöla kunnen reven is voor mij geen optie.
Ik ga naar voren, haak me met mijn veiligheidslijn vast aan de mast en zet het tweede rif in het grootzeil. Al met al gaat het reven toch minder moeilijk als we vooraf verwachtten.
Hierna valt er goed te sturen, terwijl de snelheid nagenoeg even hoog blijft. De rest van het traject naar Børøysund zeilt het fantastisch met gemiddelde snelheden van tegen de 8 knopen. Jammer dat het zonnetje er niet bij is, want het is bitter koud en af en toe regent het. In Børøysund ligt er geen enkele boot als we aankomen. Anderhalf uur later mogen we onze Noorse buurman uit Ona en Kristiansund weer verwelkomen en weer liggen we naast elkaar aan weerszijden van de steiger.
