In Blyth

In Blyth
Dinsdag 12 en woensdag 13 mei 2015


Nadat we hebben vastgemaakt komt er al snel een clublid van de Northumber Yachtclub ons verwelkomen en geeft wat uitleg over de faciliteiten. We krijgen van hem de code van het hek en met een keycard zorgt hij er voor dat er spanning op de walaansluiting staat, waar we ons elektriciteitssnoer in hebben gestoken. Daarvoor moeten we wel even zoeken in het zakje met vreemde valuta naar Engelse munten om een £ 1,- te vinden,.

De aandacht richt zich eerst op het te drogen hangen van de kleren en het verkennen van de sanitaire voorzieningen in het clubschip. Daarna zetten we de zaken eens op een rijtje en proberen te beredeneren waarom het voorzeil tijdens het  inrollen vastliep en hoe het heeft kunnen ontstaan. We weten dat de val boven in de mast is doorgeschavield, terwijl het eindje val, dat nog vastzit aan de topwartel van de Harken furler,  met een aantal  gerafelde draden in de linker groef van het profiel zit. In het zo ontstane lusje hangt net blokje dat normaliter boven in de mast zit.

De verschillen tudden de oude en de nieuwe situatie

De verschillen tussen het oude (links) en het nieuwe zeil (rechts)

Dit blokje is toegepast om te voorkomen dat de val rond het profiel draait en is dus volledig van de mast getrokken. We komen tot de veronderstelling dat de tophoek van het nieuwe voorzeil wel eens hoger zou kunnen  zitten dan het oude. Omdat een helemaal doorgeschavielde val geen beletsel kan zijn om de  genua te laten draaien, veronderstellen we dat tijdens de pogingen om het zeil bij elkaar te binden op het ruwe water voor Blyth de val definitief doormidden is gegaan. Hierbij laten we het voor die dag en halen een pint in het clubschip.

De mast in en  herstellen

In de mastTerwijl Hilda boodschappen gaat halen hijsen we de volgende morgen het voorzeil met de reserveval en ga ik de mast in. Het nieuwe zeil zit inderdaad 15 cm hoger en dat veroorzaakt grotere krachten op het bewuste blokje. De basisplaat hiervan zit nog steeds met 6 schroeven aan de mast en ik schroef het eraf.
Maar hoe heeft het blokje zelf op de basisplaat  gezeten? Daar kom ik pas later achter als ik de uiterst dunne lasnaden aan de boven en de onderkant ontdek, die waarschijnlijk door de  grotere krachten van het nieuwe voorzeil  zijn los geknapt. Van Harken had ik een betere las verwacht voor een dergelijk stukje beslag.


Op de linker foto’s  de twee losse delen en rechts hoe het jaren heeft gezeten. Al met al een slechte ‘vloeilas’ zoals het bedrijf dat een nieuwe las legde het noemde.


Zelfvulcaniserende tape

Beschermen met zelfvulcaniserende tape

De bovenkant van het ‘rol’profiel en de plastic dop die daar  als bescherming op zit zijn stevig beschadigd. Met een forse laag zelfvulkaniserende tape als bescherming zijn de scherpe kantjes tijdelijk weer afgevlakt. We gaan ervan uit dat de beschadiging is ontstaan door de val en met name het blokje dat rond het profiel is gedraaid.

Als ik voor de tweede keer omhoog ga heb ik wat reservemateriaal, o.a. een rvs voorloop van 30 cm,  bij me om te voorkomen dat dit euvel nog eens kan gebeuren. Het mastblokje willen we niet opnieuw bevestigen op dezelfde plaats en bovendien moet het eerst weer aan elkaar worden gelast.

Daarna moet de originele val weer in de mast terug, want ik wil wel graag de beschikking houden over een reserve val. Een eindje fietsketting dient als verzwaring om een dunne lijn van boven naar beneden door de mast te laten zakken. Met een haaknaald van Hilda lukt het om het draadje beneden op te pikken. Een tweede maar dikkere treklijn gaat daarna de mast in, gevolgd door de originele val die inmiddels een paar decimeter korter is geworden. De klus is geklaard!

Hierna besteden we behoorlijk veel tijd aan de waterlekkage van de voorbije reis, maar we vinden niets. Aan de steiger blijft alles uiteraard kurkdroog. We weten dat een gedeelte van de reis de huidafsluiter van de  wasbak in de douche open is blijven staan. Bij een grote helling zou dat een mogelijkheid kunnen zijn.  Lekkage via de schroeven van de zeerailing lijkt zeer onwaarschijnlijk omdat ik gedurende de winter alleen een lichte  lekkage bij de sb wantputting heb geconstateerd en die verholpen heb. Bovendien is het vrijwel onmogelijk is dat er zo’n grote hoeveelheid water door lekkage naar binnen kan komen.  We besluiten het aan te zien en steeds met alle huidafsluiters dicht te varen.

In Blyth geeft het log precies 300 zm aan sinds vertrek uit Franeker

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie NL-Shetlands.

One Response to In Blyth

  1. moi zeeluu
    de website maar eens opgezocht en gelezen
    we horen niks van jullie dus zelf maar eens zoeken
    jullie kunnen wel schipbreuk geleden hebben
    maar ik lees ze leven allemaal nog
    gaat het goed met 3 mannen en 1 vrouw aan boord ??
    gr van hier in een fris lopperdorp

Laat een antwoord achter aan Agniet en Jacob Haak Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.