Scandic-Havn – Tanum strand, 13 aug, 39 zm
Mooi weer, goede wind en rustige zee. Ideale omstandigheden!
Bij vertrek vanuit Scandic-Havne op Tjøme lijkt het erop dat het een motordag zal worden, iets dat ook door de gribfiles wordt bevestigd. Eenmaal op het wijde water is er voldoende wind en met de matige golven kunnen we perfect zeilen. Met een zuid-oostelijke koers en een noordelijke wind steken we het Skagerrak over naar de westkust van Zweden en het gaat nog hard ook.
Bij vertrek hadden we Strømstad als bestemming, maar onderweg bedenken we dat de eilandengroep Koster eigenlijk een beter uitgangspunt is om verder zuidwaarts te varen. Er zijn daar meerdere aanleg mogelijkheden en we kiezen voor Kostersundet. Als we al dicht bij Koster zijn, is het nog erg vroeg en omdat het zo lekker zeilt verleggen we de koers verder naar het zuiden en kiezen voor Grebbestad als nieuwe bestemming. Hoewel het vlak voor de wind minder hard gaat is het met het mooie zonnige weer volop genieten. In de buurt van Grebbestad komen we weer tussen de rotseilandjes en kunnen we een keuze maken waar we de nacht door gaan brengen. We kunnen in het stadje zelf aanleggen of in de haven bij Tanum Strand, een stukje zuidelijker. We kiezen voor de laatste.
Zoals de foto laat zien, is er geen plekje meer vrij. Alle reden dus om nog ‘högsäsong priser’ te hanteren. Alle begrip toch . . . . . .?
Högsäsong priser
Het is ongewoon leeg in deze haven. De blauwe palen doen vermoeden dat de boten gewoonlijk met de boeg naar de steiger liggen, maar de paar boten die er zijn, liggen nu langs de steiger en dat doen wij ook maar. We weten dat het liggeld in Zweden hoger is dan in Noorwegen maar het ‘hoogseizoen’ tarief van 410 Zkr vinden we toch wel behoorlijk hoog en onterecht.
De haven hoort bij een hotel en hotelgasten worden als VIP’s verwelkomd en behandeld zoals ik mocht constateren toen ik even in de super-de-luxe lobby moest wachten waar ik het liggeld wilde betalen. Maar verschil moet er zijn, want bezoekende jachten worden blijkbaar niet als gasten gezien en van enig welkom is geen sprake. Van een VIP behandeling is weinig te merken als ik door een ‘professionele hostess in bijbehorende kleding’ tamelijk arrogant wordt ingewijd in de ‘red je zelf maar‘ methode bij een automaat aan de buitenmuur. Een dergelijk verschil vind ik ondermaats, want voor het genoemde bedrag mag ook een bootgast toch wel iets als een welkom voelen lijkt me. We fietsen nog even naar Grebbestad, bekijken het centrum, zien wat we gemist hebben in de stadshaven en doen nog wat inkopen. Ondanks het ontbrekende welkom slapen we perfect die nacht. De volgende morgen, de eerste dag dat het lågsäsong van kracht is, vertrekken we lekker vroeg op weg naar het zuiden.
