Bekkjarvik – Farsund

De track van Bekkjarvik tot aan Farsund

Bekkjarvik – Lykkelsoyvagen, zo 30 juli, 21 zm

De reis komt in het teken te staan van de planning om ergens in september weer thuis te zijn. Om globaal de benodigde tijd te bepalen kijken we het logboek van 2015 na   omdat we globaal dezelfde route gaan volgen als toen, met dit verschil dat we niet door het Westen van Denemarken gaan maar de kust van Zweden blijven volgen tot zeker Kopenhagen.  Met een gemiddelde van 30 zm per dag en rekening houdend met 10 tot 14 havendagen zouden we half september weer terug kunnen zijn.

Van Bekkjarvik varen we naar het natuurhaventje in Lykkelsoyvågen waar we in 2005 en 2010 al eens zijn geweest. In 2009 is hier een drijvende steiger neergelegd waar een Noors motorbootje ligt en één zeiljacht en dat is tot onze verbazing een Nederlander. De Noor met het motorbootje heeft een drone bij zich en vraagt of we belangstelling hebben voor een foto van onze boten aan het steigertje. ’s Avonds vind ik de foto’s al in mijn e-mail en een van de foto’s staat hieronder.

In een prachtige omgeving (Drone foto: Kolbjørn Skjæveland)

Uiteraard raken we al snel met de Nederlanders in gesprek en als blijkt dat er qua werk en hobby sterke overeenkomsten zijn wordt het vanzelfsprekend een gezellige avond bij ons aan boord. We blijven vanwege de geringe wind een dag langer, maar als we donderdag vertrekken boksen we tegen een veel sterkere wind op dan wat de gribfiles ons laten zien.

Lykkelsoyvagen – Kopervik, di 1 aug, 39 zm,

Het wordt een langdurige tocht voordat we in Kopervik arriveren. In dit kleine jachthaventje is een steiger met aan een kant 3 dubbele boxen. Aan de andere kant van de steiger liggen twee motorboten en in elke dubbele box ligt al een boot. We proberen in twee boxen ons er nog in te wringen, maar wij zijn te breed of de boxen zijn te smal. We staken onze pogingen en vinden een plekje langs een kade met autobanden. De fenderplank doet weer goede diensten om de boot tegen zwarte vegen van de banden te beschermen. Er is nauwelijks tijverschil en we liggen die nacht dan ook prima. 

Plensbuien!

We kunnen de volgende dag als we naar Tananger gaan een groot gedeelte van het traject zeilen. Maar wel krijgen we in de Karmoysund nog een paar stevige buien over ons heen, slagregens, forse hagelstenen en donder en bliksem dichtbij. Voor alle zekerheid berg ik de tablets, telefoons en de losse marifoon op in de oven. Ik las ooit dat de oven een uitstekende kooi van Faraday zou zijn en dat vernieling door onweer op deze manier zou kunnen worden voorkomen.  

 Vanaf de uitgang van de Karmoysund bij Skudeneshavn is er voldoende wind om hoog aan de wind te kunnen zeilen. We zeilen tussen de eilanden van Kvitsoy door en het zeilen houden we vol tot aan Tananger. In de haven is een plekje vrij aan de kop van de steiger. Daar blijven we twee nachten liggen omdat we denken dat er een gunstige wind staat aan te komen.

Tananger – Ankerplek in de Kvemavagen bij Egersund, vr 4 aug, 37 zm, 

–

Was die gunstige richting maar waar, want tijdens de tocht naar Egersund valt de windrichting helaas weer tegen verricht de motor toch het leeuwendeel. We komen binnen via de noordelijke ingang en gaan naar de Kvemavågen. Daar zijn langs de rotsen twee nieuwe steigers gemaakt waar we proberen aan te leggen. Het is helaas te ondiep en ook de poging om met een achteranker uit de boeg tegen de steiger te leggen mislukt vanwege de diepte. Dan gaan we maar normaal ankeren in het midden van de vågen.

Egersund – Farsund, za 5 aug, 44 zm,

Stevige golven en grauwe luchten

Maar zaterdag de 5e augustus is de windrichting ruim achterlijk en volledig getuigd vertrekken we vanuit de zuider ingang van Egersund. Al snel blijkt dat ik te veel zeil heb staan want het gaat ons te net even te ruw. We zien constant snelheden tussen de 8 en 9,5 knopen,  maar in de hoge golven rollen we ook behoorlijk en het uiteinde van de uitstaande giek komt soms erg dicht op het wateroppervlakte. We reven het grootzeil en draaien het voorzeil in en met een gangetje van tussen de 7 en 8 zm vinden we dat we hard genoeg gaan. In windvlagen tikken we 6 Bf aan en met regelmaat komt er behoorlijk regenwater naar beneden.

Vervelende golven rond Lista, maar wel met een zonnetje

In de buurt van Lista worden de golven er niet plezieriger op, iets waar op de  zeekaart ook voor wordt gewaarschuwd,  maar het blijft super zeilen. Nadat we het vuurtorentje van Lista voorbij zijn verandert de koers en komt de wind meer van achteren. Tot aan de ingang naar Farsund zeilt het daarom rustiger. We meren af langs een nieuwe  gastensteiger tegenover de bekende steiger van vorige bezoeken. Een hele verbetering, want dubbel liggen in Farsund was redelijk normaal.

Er ligt een Nederlander die met motorproblemen is binnengebracht. Een redelijk angstig avontuur, omdat hij dreigde op de rotsen te worden geblazen. Met aan elkaar geknoopte touwen plus  zijn standaard ankeruitrusting was hij er net op tijd in geslaagd om op  80! meter diepte te ankeren. Helaas behoorde het ophalen van deze lange lijn tot de onmogelijkheden bij het verlaten van deze oncomfortabele plek en had hij zijn ankeruitrusting plus extra lijnen achter moeten laten op de zeebodem. Met behulp van een vriendelijke Noor was hij bezig om het pendulum van zijn windvaan te vernieuwen die tijdens de sleep kapot was gegaan.