IJmuiden – Blyth

Hoewel we om 8 uur wilden varen was het toch al weer kwart voor negen voor we tussen de pieren waren, maar wel met de zeilen in de goede stand. Met een ruime wind van 4Bf zeilde het uitstekend. Het sturen hebben we al snel overgelaten aan de autopilot, met dien verstande dat we onze Raymarine 1000 op de windvaan hebben gezet om de accu’s zo weinig mogelijk te belasten. 

De pier van IJmuiden. Dag Nederland!

Hele stukken boven de 8 knopen

Ik had op de lijn IJmuiden – Blyth waypoints uitgezet met daarbij de verwachtte passeertijden, gebaseerd op een gemiddelde grondsnelheid van 6 knopen. Al snel bleek dat we dat, vooral het eerste gedeelte van de overtocht, de tijden met gemak haalden omdat de stroom betrekkelijk dwars op de koers staat. We zagen met grote regelmaat grondsnelheden  boven de 8 knopen op de meter. Het laatste gedeelde was minder snel omdat de wind het regelmatig liet afweten.  Hoewel de stroom  langs de Engelse kust natuurlijk behoorlijk parallel ligt met de koers heeft dat een grotere invloed op de grondsnelheid maar over grote afstanden maakt dat weinig uit.

Wel kroop de wind na een tijdelijke windstilte behoorlijk naar het westen en werd het heel hoog aan de wind zeilen. Uiteindelijk legden we de 269 zm af in 41 uur, een gemiddelde van 6,5 knopen (ruim 12 km/uur) en maakten we om 2 uur in de nacht vast in Blyth. Nog even hebben we tijdens de tocht overwogen om naar Harlepool te gaan omdat we daar nog net voor de nacht hadden kunnen zijn. Het geultje naar de sluis voor de jachthaven was echter het struikelblok: Diepgang tot 1,5 meter vanaf HW + of – 4 uur en dat kwam niet overeen met onze verwachtte aankomsttijd.

Vooral als we in de nacht een haven binnenkomen is het heel plezierig als je eerder in zo’n haven bent geweest, je weet waar je moet zijn. Bovendien is Blyth heel gemakkelijk aan te lopen en hadden we te maken met een heldere nacht

Eén van de vele platformen

Afgezien van de vele platformen zie je tijdens zo’n oversteek niet veel meer dan water, maar  één keer zag ik een paar rugvinnen, helaas zeer kortstondig. Ook zag ik op een zeker moment een rubberboot naar  ons toekomen en ik begreep niet waarom. Ik hield de marifoon omhoog toen ze dicht genoeg waren genaderd maar zag toen ook dat we vergeten hadden om kanaal 16 weer in te schakelen na de safety messages. ‘We have called you for ages Horizon Quest and thought something was not oke’. Het waren mannen van een Guardship bij de vele boorplatformen in dat gebied. Fijn dat er op je gelet wordt!