The Outer Hebrides

De Route:


powered by Advanced iFrame. Get the Pro version on CodeCanyon.

Gebruik de muis om in te zoomen in de kaart. Klik hier voor een schermvullende afbeelding.

Do 8 juni 2017, Tobermory – Canna, 32 zm ( 961 totaal)

Ardnamurchan point

Ardnamurchan point

In Tobermory is de Coop winkel al om zeven uur open, maar wij zijn  pas om half negen zover  en vullen onze voorraden aan. Aan de steiger is het wifi signaal voldoende sterk om nog  even de nieuwste gribfiles van Internet te halen en daarna zijn we gereed voor de oversteek naar de Outer Hebrides. We hebben een tussenstop gepland op Canna, een van de eilanden van de Small Isles. De afstand naar Canna, het meest westelijk gelegen eiland is 32 mijl en bij vertrek is de wind  gering. Tot aan de vuurtoren op de punt van Ardnamurchan is het motor zeilen, maar dan trekt de wind wat aan en kunnen de zeilen het alleen af.

Canna baai: voor anker en aan visitors boeien

Canna baai: voor anker en aan visitors boeien

Volgens de almanak biedt Canna als enige van de vier Small Isles een behoorlijke ankerplaats. Er zijn rond het baaitje 10 visitors boeien uitgelegd terwijl het midden geschikt is gebleven om te ankeren en dat doen we ook maar.  Als we aankomen liggen er vier jachten aan een boei en één achter z’n anker , maar ’s avonds zijn op één na alle boeien bezet. Aan de kant zien we een café, een groot huis en een paar  boerderijen en niet te vergeten twee kerken. 

 

Ik roei naar de kant, om te zien of daar misschien een telefoon netwerk kan worden opgepikt want aan boord is het nada. Er is een zeer zwak signaal maar communicatie, ho maar.  De provider blijkt Vodafone te zijn en blijkbaar heeft KPN daar geen roaming contract mee. Van een van beide kerken maak ik nog wat foto’s,  van zowel de buiten als van de binnenkant. Hierna roei ik maar weer terug naar de boot en onderweg komt opeens een zeehondekopje vlak achter het bootje boven water en kijkt wat die vreemde figuur daar nu weer aan het doen is.


Vr 9 juni, Canna – Loch Maddy Outer Hebrides, 41 zm ( 1003 totaal)

Het weer voor het weekend ziet er wat minder fraai uit, harde wind tegen de 30 knopen en daarom kiezen we voor de zekerheid een bestemming waar we de boot ergens aan vast kunnen maken. We hebben de keuze uit Loch Boisdale op South-Uist en Loch Maddy op Noord -Uist. Op beide locaties zijn drijvende steigers maar Loch Maddy heeft ook visitors boeien voor het geval dat het verblijf wat langer uitvalt.

Bij vertrek van Canna, weinig wind

Bij vertrek van Canna, weinig wind

Na het vertrek van Canna zijn de wolken al snel verdwenen en kijken we tegen een mooie blauwe lucht aan. Een paar mijl vanaf de start begint het met 8 tot 10 knopen te waaien en kunnen we hoog aan de wind zeilen. Met de bootsnelheid, net iets boven de 6 knopen,  zijn we best tevreden en van ons mag het tot Canna wel zo blijven. Tevredenheid is schijnbaar iets dat niet verenigbaar is met zeilen, want na een uurtje draait de wind binnen een paar seconden  zo’n 45 graden naar de verkeerde kant en staan de zeilen te klapperen. Dit duurt een uurtje en dan draait de wind weer bijna 90 graden terug en hebben we halve wind die gedurende de overtocht aantrekt tot 6 bf. Er wordt gereefd en er komt later nog een tweede rif bij,  maar we vorderen wel heel goed. Bijna bij de ingang van Loch Maddy hebben we een tiental dolfijntjes rond de boot. Het is opnieuw zo leuk  dat de camera weer ongebruikt onder de sprayhood is blijven liggen. Een gemiste kans. 

Aan de steiger in Loch Maddy, N-Uist

Aan de steiger in Loch Maddy, N-Uist

De marina van Loch Maddy lijkt nog erg nieuw, maar ik lees ergens dat de steigers al sinds 2015  in gebruik zijn.  Er is een visitors’ boei beschikbaar maar we kiezen ervoor om vast te maken aan de steiger want de windsterkte zal het weekend niet gering zijn. We zijn niet de enige boot, want er liggen een drietal andere boten. Later op de avond komt nog een boot binnen, de ‘Sarina’ uit Hoorn, een Friendship 35 , singlehanded en bemand door een Engelsman. Sommige  Britten kopen blijkbaar Nederlandse schepen en veranderen de naam en de thuishaven niet eens. Ook in Loch Aline lag de ‘Banjer’ uit Lage Zwaluwe aan de steiger. Ik sprak Nederlands tegen de eigenaar,  die ons even hielp met aanleggen, maar toen ik Engels terug kreeg bleek dat ze alleen maar een van oorsprong Nederlandse boot hadden. Ze waren benieuwd hoe ze ‘Banjer’ eigenlijk moesten uitspreken.

We leggen de boot alvast met de punt in de verwachtte windrichting want de wind zal, althans volgens de gribfiles, spoedig van oost naar zuid draaien. Voorlopig liggen we echter ‘lagerwal’ maar dat zal maar kort zijn denken we optimistisch.  De zuidenwind laat, erg jammer voor ons, veel langer op zich wachten en de hele zaterdag liggen we met een harde wind  nog steeds ‘lagerwal’.  Vrijdagavond heb ik al wel een lijn uitgebracht van het achterschip naar een zijsteiger zodat de stootwillen niet helemaal plat worden gedrukt. Zaterdag overdag breng ik nog eens een tweetal lijnen uit als we uitschieters tot 8 bf te verduren krijgen. Het regent meer dan het droog is  en comfortabel is beslist anders.  Pas Zondag overdag draait de wind naar een iets gunstiger richting en wordt het wat rustiger, maar het blijft koud en vochtig. De tijd brengen we door met lezen en computeren. Van vrijdagavond tot zaterdagmorgen maak ik gebruik van de WiFi van de veerboot. De rest van de tijd kan ik dank zij onze superantenne inloggen op het gastennetwerk van een hotel een paar honderd meter verder waarvan ik het password van de havenmeester heb gekregen. 

Ma 12 juni, Loch Maddy – Stornoway, 48 zm ( 1051 totaal)

We zien de kust!

We zien de kust!

We vertrekken maandagmorgen met  een mooie ruim inkomende zeilwind. In de luwte van het eiland hijsen we de zeilen en we laten vooralsnog het tweede rif nog maar even zitten. Met het voorzeil helemaal uitgerold klokken we weer grondsnelheden van tussen de 7 en 8 knopen en in buien komen we af en toe boven de 8. De wind blijft erg vlagerig want we zien op de windmeter soms 10 knopen, maar ook zien we regelmatig waarden boven de 20 knopen.

Al liggen we geankerd in de haven van Stornoway, we hebben een wijds uitzicht

Al liggen we geankerd in de haven van Stornoway, we hebben een wijds uitzicht

Omdat we op het eind van de middag aankomen besluiten we de eerste nacht maar te gaan ankeren. Dat doen we in Poll nam Partan, een baaitje al in de haven van Stornoway waar ook een aantal lokale boten aan boeien liggen. Het is wel even belangrijk om een goede plek voor het anker te kiezen want we willen tijdens het zwaaien geen lokaal jacht raken. Die nacht draait de wind wat en tijdens de stroomkentering blijven we nog zo’n 15 meter  bij een ander jacht vandaan.

Lews Castle, cultuur en historisch museum   van de Hebriden

Lews Castle, cultuur en historisch museum   van de Hebriden

Dinsdagmorgen, onderweg van ankerplek naar jachthaven,  komen we voorbij de dieselpomp waar een Frans jacht bezig is met tanken. Een volle tank is in deze omgeving een goede veiligheidsmaatregel  en daarom vullen we onze dieselvoorraad  aan. Opnieuw valt ons de Schotse behulpzaamheid op. In het havenkantoor, waar ik de dieselolie moet betalen, krijg ik een box aangewezen. Men vraagt mij even heel kalm aan te doen zodat men tijd heeft om naar de steiger te gaan om ons even te helpen met aanleggen en dat was bepaald geen korte afstand. Overdag bekijken we Stornoway, doen wat boodschappen  op de Rathad an Aiseig oftewel de Ferry Road en wisselen we wat ervaringen uit met de bemanning van een tweetal andere Nederlandse boten.

 Met een dergelijk richtingaanwijzer valt het  niet mee de toeristische plekken te vinden.

Met een dergelijk richtingaanwijzer valt het  niet mee de toeristische plekken te vinden.

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie West Schotland.

One Response to The Outer Hebrides

  1. monique haak schreef:

    grappig die NL namen op die engelse boten

Laat een antwoord achter aan monique haak Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.