Wo, 18 juli, Verkan – Brännskär, 19 zm
In Verkan cancelen we een voorgenomen bezoek aan Björkö waar we in 2014 in een inham ankerden. De toegangsroute wordt aangegeven als een <1,8m> route en hoewel we er dus eerder waren durven we dit jaar het risico niet te nemen. In plaats daarvan besluiten naar Hanko te varen om daar alle voorraden aan te gaan vullen. De afstand van 58 zm delen we in tweeën. Eerst naar Brännskär en daarna naar Hanko.
Het is opnieuw geen geweldige zeildag want de wind van ca 10 knopen of minder komt recht van voren, maar we varen maar 4 uurtjes. De haven van Brännskär bestaat uit een T steiger in een doorvaart tussen twee eilanden. Het is volkomen anders dan het luxe Verkan waar we vandaan komen, maar veel aantrekkelijker. In het ‘café’ annex havenkantoor waar ik het liggeld betaal heb ik een gezellige babbel met een Finse jongedame die Nederland een beetje kent omdat ze een vriendin heeft in Alkmaar en daar ook geweest is.
Aan het eind van de middag verken ik het eiland en klim naar het hoogste punt om nog een fotootje te maken. Ik zie weinig bijzonders, behalve de manier waarop ze hier huizen bouwen en daarbij de methode van blokhut bouw toepassen. Niet alleen de huizen maar ook de schuurtjes zijn allemaal wat steviger dan wij in Nederland gewend zijn. Van een boom worden twee plakken afgezaagd en door middel van bewerken zorgt men dat de stammetjes in lengterichting op elkaar passen, hoewel de stammetjes bepaald niet recht zijn.
Do, 19 juli, Brännskär – Hanko, 39 zm
De bijna 40 mijl naar Hanko kunnen we gelukkig overbruggen met de zeilen omhoog. Maar dat betekent niet dat de motor niet regelmatig moet helpen. De wind komt zelden boven de 7 knopen uit en vanwege de slingerkoers komt de oostenwind ook regelmatig te hoog in.
Een slingerroute ten zuiden van het eiland Holma vinden we bepaald niet aantrekkelijk en dat heeft te maken met laterale boeien die nogal dicht bij elkaar staan, terwijl we volgens de kaart ook nog eens over een ondiepte van 2,5 meter moeten varen. Uiteindelijk blijkt het toch weer minder lastig dan het op voorhand leek.
Na deze slingerroute komen we terecht in een breed vaarwater dat ons in diep water naar Hanko leidt. We kiezen er voor om de bredere vaarweg, die wordt aangegeven met cardinale boeien, te volgen en niet de door Navionics aangegeven dock to dock route door een slingerend smal vaarwater. We varen misschien een mijltje meer, maar het vaart zoveel plezieriger als we wat minder hoeven op te letten of we geen rode of groene boei missen.
In Hanko aangekomen zien we een prachtige box waar we de boot in kunnen varen. Het nadeel is dat we met een pontje naar de wal moeten, maar dat pontje vaart heel frequent. Een ander nadeel is de hoge prijs die moet worden betaald om één nacht je landvasten vast te mogen knopen. €37,- voor boten tot 12 meter. Voor onze HQ, die in de categorie van 12-15 meter valt, wordt mag afhankelijk van de lengte €50,- of meer afgetikt. Eigenlijk ben ik best benieuwd wat de eigenaar van een motorjacht van 28 meter, die bij het havenkantoor ligt, moet betalen
We doen boodschappen in een grote Lidl. Erg luxe dat je zomaar alles kunt kopen wat er op het lijstje staat, want dat was al weer even geleden.