Gotland


Za, 28 juli, Nynäshamn – Lickershamn, 68 zm

De route rondom Gotland

De wind trekt in de nacht van vrijdag op zaterdag behoorlijk aan en de richting lijkt erg gunstig. Ook het weerbericht meldt NNO tot zo’n 12 kopen, een ideale halve wind dus om naar Gotland te zeilen. We vertrekken iets na 6 uur met Fårösund als bestemming. De eerste twee uur zeilt het prima  maar de wind komt al redelijk snel hoog in en gaat ook richting 5 Bf. We zeilen inmiddels aan de wind en de golfopbouw helpt  bepaald niet mee om een plezierige tocht te hebben.
 
 

Er staat een mooie wind om naar Gotland te zeilen

Er staat een mooie wind om naar Gotland te zeilen

We overleggen voor welke van de drie mogelijke  opties we zullen kiezen: doorzetten, een koers 20° zuidelijker naar Lickershamn of  naar het vaste land in het zuidwesten. We kiezen we voor Lickershamn omdat we toch wel naar Gotland willen. De 20° meer naar het zuiden is voldoende voor een snel en comfortabel zeilrak en het uurgemiddelde komt weer boven de 7 knopen en de laatste vier uur zelfs boven de 7,5, maar de wind zit dan ook stevig in het 5 Bf gebied. 

Een mijltje voor Lickershamn halen we de zeilen naar beneden en bereiden ons voor op de ‘landing’. We weten vanuit de havengids dat we weer boeien achteruit kunnen verwachten, maar we weten ook dat we, vanwege de diepte, niet te ver de haven in kunnen varen.

Vlak naast de haveningang! Te ondiep voor de HQ

Vlak naast de haveningang! Te ondiep voor de HQ

Een klein zeilbootje met daarachter een bijbootje vaart net iets eerder dan wij naar de haveningang. We zien dat het bijbootje vol water staat. Als men vaart mindert in de havenmond, verdwijnt het bijbootje zo goed als helemaal onder water en de ‘sleep combinatie’ komt bijna niet meer vooruit. In de relatief nauwe toegang naar de haven liggen we zelf dan ook praktisch stil en we dreigen door de wind naar de ondiepte weggeblazen te worden. Ik heb het roer overgenomen en Hilda probeert de onfortuinlijke zeiler duidelijk te maken dat we graag door willen varen. Met alle motorvermogen van het buitenboordmotortje komt het zeilbootje de haven binnen en voor ons is er gelukkig in het diepere gedeelte nog een boei vrij en we parkeren de boot gauw op dit plekje. Een half uurtje later komt de schipper van het kleine zeilbootje uitgebreid zijn excuses maken, maar hij vertelt dat na het vrijwel zinken van het bijbootje in de havenmond, de combinatie nog nauwelijks vooruit te krijgen was.  

De Jungfrun vanuit de haven

De Jungfrun vanuit de haven

Met onze Zweedse buren, zowel links als rechts is het erg gezellig en er wordt wat afgekletst. Vergeleken met wat we tot nu toe in Zweedse havens betaald hebben is het havengeld bepaald niet laag te noemen. De eerste nacht laten we elektriciteit dan ook maar achterwege, want de windmolen heeft tijdens het zeilen heel goed zijn best gedaan.

De volgende dag blijven we liggen en ik maak een wandeling in de omgeving, maar natuurlijk ook naar de ‘Jungfrun’, de hoogste Rauka, een kalkrots,  op Gotland.  

De 'Jungfrun' van dichtbij

De ‘Jungfrun’ van dichtbij

Ma, 30 juli, Lickershamn – Fårösund, 25 zm

We hebben het advies gekregen van de buren om naar Lauterhorn op Fårö te gaan, maar ik ben niet erg overtuigd dat we daar voldoende diepte aantreffen. Daarom gaan we toch maar de  Fårösund in. De eerste haven waar we voorbij komen is een voormalige marinehaven waar volgens de havengids gebruik van kan worden gemaakt. Nadat we naar binnen zijn gevaren  bevalt het ons toch niet. Er ligt geen enkele boot en we vertrekken maar weer. De tweede haven, de voormalige vissershaven, ligt behoorlijk vol en grenst bovendien onmiddellijk aan de aanlegplaats van de veerboten tussen het plaatsje Fårösund en het eiland Fårö. We weten dat veerboten lang door blijven varen en meestal deining in de haven veroorzaken. Daarom varen we maar een paar honderd meter verder naar Marina Fårösund. Al van verre vragen we ons af of dit nog wel een marina is. Er ligt een motorboot en alles ziet er verlaten en erg slecht onderhouden uit. Bepaalde steigers staan schuin omhoog als gevolg van opvriezen in de winter. Opnieuw varen we door naar de vierde en laatste mogelijkheid, de haven van de zeilvereniging. Als we proberen binnen te varen zien we in de ingang al 2.2 meter op de dieptemeter. Een reden om maar snel achteruit te varen. Het besluit is dan snel genomen: terug naar de voormalige Marinehaven. We vinden daar een uitstekende plek en wat later komt er ook nog een tweede jacht binnen, dus hebben we gezelschap.

Ik ben toch wel nieuwsgierig  naar de twee havens waar we voorbij zijn gevaren en ga daar maar eens kijken, het is allemaal op loopafstand. De vissershaven blijkt helemaal vol te liggen. We zouden als derde in een pakje moeten liggen of erg dicht bij de aanlegplaats van een toeristenboot, dwars op de wind en op de  de Scandinavische manier.  Marina Fårösund ziet er inderdaad erg verlaten uit. Groen uitgeslagen steigers, gammel en hobbelig. Alle deuren van een grote hal zijn op slot en gezien de sloten en handvatten ziet het er nogal ongebruikt uit. Mijn conclusie: niet meer in bedrijf. Ik herken de haven nog wel uit onze Orion periode toen we daar eens hebben gelegen.

Terug bij de boot staat het andere bezoekende jacht op de kant. Een enorme heftruck heeft de boot uit het water getild. Ze hebben roerschade want het roer staat zeker 20 tot 30 graden uit lijn  en de geluiden die uit de boot komen als aan het stuurwiel wordt gedraaid doen bijna pijn aan mijn oren. De eigenaar is echter weinig toeschietelijk om te vertellen wat er gebeurd is en mompelt iets over een steen geraakt.

Om half acht in de avond wordt er geklopt en staat er een meneer aan de kant die ons komt vertellen dat we daar niet mogen liggen. Als ik mijn Zweedse havengids laat zien zegt hij dat het verouderde informatie is en dat de werf nu in particuliere handen is. Ook mijn argument dat we er alleen maar liggen en morgenvroeg weer weg zijn haalt niets uit.  Op mijn vraag wie hij dan wel is krijg ik als antwoord dat hij is ingehuurd om ervoor te zorgen dat de haven leeg blijft. IK vraag hem maar niet om dat aan te tonen en wij maken de landvasten los en vertrekken. Marina Fårösund is nu een plek die voor ons het meest gemakkelijk is en daar varen we ook naar toe.

Dit noemt de eigenaar een marina!

Dit noemt de eigenaar een marina!

Er ligt inmiddels een groot zeiljacht en als we net binnen zijn vertrekt het motorjacht, we zijn dus met z’n tweeën. Tot onze verbazing staat er spanning op de stopkontakten op de steigers en ik ontwaar ook verweerde bordjes waar op staat dat je van 8 to 18 een telefoonnummer kunt bellen om je te melden. De overnachtingskosten zijn SEK 300 (€30,-). Wij komen echter aan buiten ‘kantooruren’ en melden ons dus maar niet.

Van een Zweed die ik later sprak en daar ook had gelegen hoorde ik dat de marina nog wel in bedrijf is. Het was een van de weinige plaatsen op Gotland waar dieselolie te krijgen was. Hij had dus het telefoonnummer gebeld, diesel getankt maar ook de SEK 300,- betaald.

 

Di, 31 juli, Fårösund – Herrvik, 28 zm

Dinsdagmorgen rond 8 uur verlaten we de ‘marina’ en zetten koers naar de oostzijde van Gotland. We hebben twee mogelijke doelen: Slite of Herrvik. Ik noteer om tien uur in het logboek: variabele wind van 2,1 knoop. We hebben dan al lang besloten om Slite maar te laten waar het ligt en door te gaan naar Herrvik. Om elf uur motorzeilen we met een puur oostelijke wind van 5 knopen en om twaalf uur zeilen we zowaar met een ruime wind van 7,2 knopen. Onderweg varen we door grote algenvelden. Het water is groen/geel en we kunnen goed zien waar we hebben gevaren.

Groen/gele algenvelden

Groen/gele algenvelden

In Herrvik maken we op de Scandinavische manier vast aan de binnenkant van de buitenste breakwater die heel recent geschikt is gemaakt voor zwemmers en zeilers. Niet verkeerd, want de binnenhaven stelt weinig voor en de autobanden waar ook jachten tegenaan zouden moeten liggen zijn niet eens geschilderd.

 

Zou de UN hier iets moeten handhaven?

Zou de UN hier iets moeten handhaven?

Ook hier worden we geconfronteerd met een hoog tarief qua liggeld. We zien opnieuw af van walstroom en ontdekken dat voor de douche ook nog eens apart moet worden betaald. Van een mopperende Zweed hoor ik dat men vanuit Visby besloten heeft een uniform (hoog) tarief in alle havens op Gotland in te voeren. Een enkele haven heeft zich hier niet mee geconfirmeerd en hanteert een eigen tarief. Hij weet te vertellen dat het aantal overnachtingen van jachten in Vändburg inmiddels met de helft is teruggelopen.

 

Tijdens een wandeling langs de kust  zie ik dat de kust behoorlijk is afgebrokkeld. In de loop van de tijd zijn grote stukken van de steile kust naar beneden gevallen. Op het moment dat ik me dat realiseer ga ik onwillekeurig een behoorlijk eind van het randje af waar ik sta. Het zal je maar gebeuren.

Grote stukken kalksteen zijn afgebrokkeld en liggen op het 'strand'

Grote stukken kalksteen zijn afgebrokkeld en liggen op het ‘strand’

Wo, 1 aug, Herrvik – Vändburg, 37 zm

Deze dag kunnen we gelukkig weer behoorlijke stukken zeilen.  ’s Morgens vroeg  vertrekken we op de motor, maar al gauw wordt het motorzeilen en vanaf 9 uur kunnen de zeilen het alleen af. Jammer genoeg zakt de wind midden op de dag weer wat weg en moet de motor weer te hulp worden geroepen.  Zo leggen we het traject af met windsterkten variërend tussen 4 en 10 knopen. Van de ruim 7 uur staat de motor 3 uur bij inclusief vertrek en aankomst. Om half drie zijn we in Vändburg waar één ander jacht ligt.

In 2003 zijn we met de Orion op de terugreis van Helsinki naar Nederland ook eens in Vändburg geweest. Er is sindsdien weinig veranderd: het is een onaantrekkelijke haven met autobanden langs de slecht onderhouden kaden. Ook de elektriciteitskasten aan de kant zijn behoorlijk verroest terwijl het de nodige moeite kost om ze te openen. Waarschijnlijk is er in de afgelopen 15 jaar dan ook niets aan gedaan. Eigenlijk is er niets dan een havengebouwtje met een toilet en twee douches. Het water om de tanks aan boord te vullen  is afgesloten en er is maar één douche die functioneert. Volgens een opgeplakt papiertje vanwege de langdurende droogte.

Tegen de autobanden van de superluxe? 'marina' van Vändburg,

Tegen de autobanden van de superluxe? ‘marina’ van Vändburg,

De hoogte van het liggeld is wel prima onderhouden en voldoet aan de uniforme regeling op Gotland.  Voor een dergelijke haven echter schrikbarend hoog. Elektriciteit, mede het hoogste tarief van deze zomer, en het douchen moet ook nog eens apart worden betaald.

Evenals in Herrvik maak ik een wandelingetje langs de kust, Ook hier valt me de kalkachtige stenen brokstukken op die gedeeltelijk in zee zijn gestort. De vele campers staan ook hier weer in  in slagorde opgesteld om over de zee uit te kunnen kijken.

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie 2018 - Botnische Golf.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.