Onvolkomenheden

Tijdens onze zeilreizen gaat niet alles vlekkeloos en ook in 2018 werkt niet altijd alles zoals het hoort of het houdt er helemaal mee op. Op ons HorizonQuest visitekaartje staat dan ook als spreuk: “Cruising is maintenance in paradise”

Onderstaand een opsomming waar we in 2018 tegen aan liepen

  • De smartphone wil niet meer inloggen op de netwerken van de Noorse providers

    Oplossing: SIM 1 even in- en uitschakelen

    De mooie 4G aanduiding verdwijnt plotseling van mijn telefoon die continue is ingeschakeld als hotspot. Er staat een X bij de streepjes van het wel degelijk aanwezige netwerksignaal. Met de mobiele hotspot waar een duo simkaart in zit kunnen we het probleem in eerste instantie oplossen, maar na een tweetal dagen werkt de telefoon ook weer.
    Een paar weken later in Zweden is het probleem in alle hevigheid weer terug en KPN meldt mij, zoals ook al in Noorwegen, dat mijn simkaart echt moet worden vervangen.
    Ik probeer van alles tot en met het resetten van de telefoon naar fabrieksinstellingen maar niets van dat alles werkt. Tot dat ik het schakelaatje voor Sim1  van deze dual-sim telefoon uit- en inschakel. Hierna is  het probleem verdwenen. Het wachten op de nieuwe sim bleek achteraf niet nodig want aan de oude sim mankeerde  dus niets. 


  • De kompassensor werkt niet meer
    Ergens in de ingang van de Sont stuurt de autopilot de boot in een verkeerde richting. Ik zie grote verschillen tussen de kompaskoers en koers over de grond. Het ST60 kompas instrument blijkt zich als slave te gedragen en niet meer als master. Daarom worden de Nmea kompas gegevens niet meer op het Seatalk netwerk gezet en als gevolg werkt de stuurautomaat ook niet meer. Controle en (onnodige) reiniging van de aansluitingen van de kompassensor lijken in eerste instantie het probleem te verhelpen, maar het probleem komt terug.
    Met een op internet gevonden instructie controleer ik de sensor. Ik meet verkeerde ohmse waarden, 12 ohm ipv 4 ohm,   maar opnieuw zorgt het loshalen van de bedrading en het monteren van nieuwe kabelschoentjes ervoor dat de kompassensor schijnbaar weer goed werkt.
    Tijdens een van de volgende zeiltrajecten komt het probleem terug en in de volgende haven haal ik de sensor zelf uit elkaar, controleer alle inwendige aansluitingen, vind geen afwijkingen, maar het resultaat is wel dat de ohmse waarden van de spoeltjes weer goed zijn en alles weer functioneert. Hierna hebben we geen ongerechtigheden meer gemerkt.

    Compass aderkleuren Weerstand waarde
    Rood naar Groen  4 ohm
    Rood naar Geel 4 ohm
    Groen naar Geel 8 ohms
    Screen naar Blauw 8 ohms
    Alle andere combinaties  Geen waarde

  • Gebroken Genua oprollijn
    Was het echt schavielen of was de lijn te zwak? 

    Was het echt schavielen of was de lijn te zwak? 

    Aan de wind in ruim 5 Bf breekt de 8mm oprollijn met als gevolg dat de gedeeltelijk ingedraaide Genua volledig uitrolt. Omdat ik geen kans zie om de genua op een andere manier in te rollen, is neerhalen van de Genua is de enige optie. Tijdens een reconstructie in de haven kom ik tot de conclusie dat schavielen de oorzaak moet zijn geweest. Met een extra geleideblok en een andere rollijn (10mm) zorgen we ervoor dat een herhaling niet kan plaatsvinden.


  • Uitval van GPS ontvangst op het tablet
    Ten behoeve van het overzicht alsmede voor ‘dock to dock routing’ gebruiken naast de plotter een tablet met Navionics kaarten. Zeker tussen de Zweedse scheren is deze functionaliteit reuze handig. Ergens tussen de rotseilandjes aan de Zweedse oostkust is om niet opgehelderde reden het tablet plotseling zijn positie kwijt en het heeft zeker een uur geduurd voordat de positie terug was op het tablet. Eigenlijk geen probleem want zowel de plotter als de laptop blijven onze positie prima afbeelden. Toch hebben we onze tweede tablet aan boord maar even in gebruik genomen.
    Deze situatie is nog een tweede keer voorgekomen. Tot op heden weet ik nog steeds niet wat de reden is. Een speciale app die we na de eerste uitval hebben gedownload, liet een prima satelliet ontvangst zien toen het de tweede keer weer plaatsvond. Inmiddels kan het tablet door middel van de boatcontroller, die ik dit jaar plaatste, de GPS positie via Wifi oppikken.


  • Breekbuis Windvaan stuurautomaat geknakt
    Oops, geknakte breekbuis!

    Oops, geknakte breekbuis!

    Bij het wegvaren in Ystad raakt het opgetrokken pendulum van de windvaan de steiger met als gevolg dat de ‘breekbuis’ knakt. Deze breekbuis is eigenlijk  bedoeld om te knikken als het pendulum iets raakt in het water. Er is een reserve breekbuis aan boord en we kunnen repareren.


  • Motor autopilot zit los
    Tijdens het varen op de autopilot hoor ik andere geluiden dan ik gewend ben. Bij controle blijkt dat de rubberen tules in de vier montagegaten kapot en gedeeltelijk verdwenen zijn. Door de ruimte die is ontstaan tussen het motorhuis en de montagebouten schuift de motor een ietsje heen en weer tijdens het sturen.
    De tules zijn niet als reservedeel aan boord en als oplossing vraag ik een stuk hout bij een paar timmerlui die Stuga’s bouwen in de jachthaven van Sandhamn.  Hiermee kan ik de stuurmotor dusdanig  fixeren zodat het heen en weer schuiven afgelopen is. De rest van de reis blijft de motor op zijn plaats. Er komt wel een puntje bij op de klussenlijst voor de komende winter.


  • Water in de saildrive

    Toch even schrikken, dit is geen ‘zonnebloemolie’!

    Varend in de oostelijke Zweedse scheren ziet het olie op het peilstokje van de saildrive er anders uit dan normaal. Het blijkt dat de olie/waterkeringen bij de uitgaande as naar de Maxprop schroef niet goed meer afsluiten. De boot gaat aan de kant en het probleem wordt verholpen. Details zijn beschreven in ‘Harvey’s Bristol Cream’.
    Ook wordt duidelijk dat het toenemende voortstuwingsgeluid waarschijnlijk wordt veroorzaakt door de Maxprop vaanstandschroef. We plaatsen de reserve vaste schroef en het voortstuwingsgeluid is hierna beduidend  verminderd.


  • De tafel in de dinette raakt los
    Ergens onderweg merken we dat de tafel in de dinette niet meer muurvast staat. Het tafelblad is gemonteerd op een stalen poot welke op zijn beurt weer op een metalen plaat is gelast. Tussen de polyester vloer en de metalen plaat zit verder nog een plaat multiplex. De tafelvoet is fabriekswege met een harde polyestermassa op de multiplex plaat gelijmd en bedekt met een in polyester gedrenkte glasmat. De glasmat vertoont scheuren langs de randen en de stalen poot met plaat beweegt. Nadere inspectie leert dat roestvorming onder de metalen plaat de tafel omhoog heeft geduwd waardoor ruimte en beweging is ontstaan. 
    Ik verwijder de tafel, ontroest de metalen plaat en verwijder de harde polyestermassa van het multiplex. Met een kitspuit verdeel ik 300 ml constructielijm over de plaat en plaats ik de tafel weer terug op de nog krijtgave multiplex plaat. Ook fixeer ik de metalen plaat, waar ik vier gaten in heb geboord, met houtschroeven in de multiplex plaat. Twee etmalen de tafel met rust laten hebben ervoor gezorgd dat de tafel aan het einde van de reis nog steeds als een blok vast staat.


  • Twee keer een gebarsten waterslang
    Waar we al eerder mee werden geconfronteerd gebeurt ook dit jaar weer. Twee keer een gebarsten waterslang als gevolg van oplopende druk door verwarming van het water in de boiler. Afgelopen winter had ik een 8 bar overdrukventiel in het circuit gebouwd om hier definitief van verlost te zijn.  Het  overdrukventiel loost echter geen water en de slang barst met als gevolg een hydrofoor dat drinkwater in de boot gaat pompen.
    Uit documentatie van de boiler, gedownload van internet,  leer ik dat het aftapkraantje van de boiler tevens een 6 bar overdrukventiel zou moeten zijn. Ook deze voorziening heeft nu en in voorgaande jaren dus niet gewerkt.
    Omdat ik me niet kan voorstellen dat een dergelijke slang barst bij minder dan 6 bar leert even googelen me dat een soortgelijke slang een werkdruk van 12 Bar aan zou moeten kunnen terwijl de barstdruk 36 Bar zou moeten zijn.  Voorlopig een groot vraagteken voor mij en dus  een klus voor de winter.

    Koudwaterslang : Ontstaat zoiets bij minder dan 6 bar?

    Het stukje slang is na de tweede keer nog juist lang genoeg en met dunne bruine verpakkingstape zo’n tien keer om de slag gedraaid is de slang naar mijn mening voldoende versterkt om het tot  Nederland vol te houden en dat blijkt ook zo te zijn.

Dit artikel is gepubliceerd in categorie 2018 - Botnische Golf.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.