Ma, 23 juli, Rödhamn – Arholma, 32 zm
De oversteek van de Åland eilanden naar Zweden is slechts 32 zeemijlen. We kunnen een wind verwachten in het 4Bf gebied en bovendien uit het zuiden, halve wind dus. Bijna te mooi om waar te zijn. Met onze filosofie van vroeg aankomen en dan bijna zeker zijn van een goed plekje, gaan we om 7 uur weg. De wind verwachting was inderdaad te mooi en is dus ook niet waar, want de wind zit 120 tot 140 graden noordelijker dan verwacht. Ook de windsterkte is niet juist want het waait nog geen 5 knopen. We motoren dus tegen de wind in op een vlakke zee, althans tot ongeveer 12 uur en dan komt plotseling de beloofde 13 knopen uit een zuidelijke richting. Hier kunnen we nog een uurtje van profiteren maar dan zijn we ook al op de plaats van bestemming.
Deze keer heeft vroeg vertrekken weinig geholpen, want het steigertje in de Oosthaven van Arholma ligt al (of nog?) helemaal vol. We laten het anker maar zakken midden in de haven. Ik heb geen zin om de rubberboot op te blazen, omdat ik van vorige keren weet dat aan de kant maar weinig te zien is en zo blijven we lekker luieren in de kuip met een Scandinavisch pilsje van 2,8%.
Het is komisch om te kijken hoe er wordt geankerd rond om ons heen. De ervaren mensen en de beginneling. Over de eerste categorie valt weinig te vertellen, maar over de beginneling des te meer.
Met een pilsje in de kuip kijken naar onervaren ankeraars Het anker gaat overboord met een stukje voorloopketting en een stuk ankerlijn van, naar ik schat, 2 x de diepte. Vervolgens wordt de motor hard in z’n achteruit gezet en de bodem even netjes geploegd, zonder het anker de kans te geven om zich even in te graven. Nee het anker houdt niet en wordt weer opgehaald. Een nieuwe plek gezocht en de procedure wordt herhaald. Na een keer of vijf laten ze het hard achteruit varen even rusten en zitten de twee echtelieden mistroostig op het voordek naar de ankerlijn te turen. Van een boot naast hen krijgen ze een korte cursus ankeren: Anker laten vallen, voldoende ketting en lijn steken, heel voorzichtig achteruit tot de lijn strak begint te staan, daarna de zaak even een minuut of 10 laten rusten en vervolgens langzaam met steeds meer power achteruit varen. De cursus werkt want na de volgende poging ligt het bootje rustig achter het anker en het echtpaar verdwijnt van het voordek.
Di, 24 juli, Arholma – Blidö, 18 zm
We vertrekken wat later dan gewoonlijk van ons ankerplekje bij Arholma en met een redelijk krachtige wind varen we naar een volgende ankerplek op Blidö waar we al meerdere keren zijn geweest. Daar pomp ik de rubberboot wel op en ga op de wal een kort wandelingetje maken. Er is echter weinig meer te zien dan een weg waar af en toe een auto over rijdt. Aan de weg staan her en der huizen en de terreinen zijn met afrasteringen afgezet.
Terug op de boot gaan we ons maar eens bezinnen op de dag van morgen. Er moet weer etenswaar worden ingekocht en de wat grotere winkels in de buurt van jachthavens zijn in dit scherengebied maar lastig te vinden. We vinden via Google Maps op het eiland Ingmarsö een Coop winkel, heel dicht bij de Jachthaven. Ingmarsö wordt dus ons eerste doel de volgende dag.
Wo, 25 juli, Blidö – Lådno, Hemviken, 16 zm
Opnieuw bitter weinig wind en bovendien weer uit de verkeerde hoek. We zigzaggen op de motor tussen allerlei eilandjes door tot de smalle doorgang bij Finnhamn. Hier gaan we stuurboord uit en volgen niet langer een stukje van de route die we ook op de heenreis hadden gekozen.
De jachthaven van Ingmarsö ligt helemaal vol, we kunnen er niet meer bij. Dat was niet voorzien. Ik weet dat er iets verderop een ankerbaaitje is en omdat de rubberboot toch opgeblazen is, bedenken we dat we dan maar wat meer moeite moeten doen om bij de winkel te komen. Maar het geluk is met ons. Een paar honderd meter verder is een cafeetje met aanlegsteiger. Aan de tekst op het bordje: “Endast Krog gäster” kunnen we tegemoet komen, een koud pilsje lijkt ons heerlijk .
We leggen aan op de Scandinavische manier, met de punt aan de steiger en achter aan een boei. Hierna naar het cafe: “Nee, we hebben niet gereserveerd, we kwamen iets drinken”. “Ik heb voor u geen plaats beschikbaar” . “Maar die lege stoelen daar dan en de lege tafeltjes op het drijvende terras?” “Nee die plekken heb ik nodig en uw boot moet weg, want de aanlegsteiger is alleen voor mensen die hier een lunch hebben gereserveerd”. “Oke mevrouw, dan moeten uw gasten maar even wachten want wij gaan nu boodschappen doen en als we terug zijn dan zullen we de boot gaan verplaatsen, dag mevrouw”.
Na het boodschappen doen varen we verder naar één van de volgende eilandjes: Lådno waar we in Hemviken, een prachtig natuurhaventje, ons anker laten vallen.
Do, 26 juli, Lådno, Hemviken – Härsö, Norra hamnen, 31 zm
We willen graag wat herinneringen opfrissen en via Stockholm naar het zuiden varen. Deze route voert ons rond het eiland Grinda waar we al twee keer voor anker gingen, langs de plaats Vaxholmen en door het vaarwater tussen Nacka en Ormingelandet waarlangs je vanuit het centrum van Stockholm naar het zuiden kunt varen. Een klein deel van dit vaarwater is erg smal en wordt aangegeven door een rijtje laterale boeien die zo dicht bij elkaar staan dat twee grotere boten elkaar eigenlijk niet kunnen passeren. We kwamen hier in 2004 langs met de Orion en in 2011 met de Trintella. Het is 2018 en opnieuw 7 jaar later, dus een goede reden om deze route weer eens te varen.
We varen door de buitenwijken van Stockholm (Nacka) waar we langs de kant erg grote motorjachten zien liggen. Op de steil oplopende hoge oevers staan fantastisch mooie huizen. Alleen van het kijken naar de fenominaal lange trappen om van je boot naar je huis te komen wordt je al moe.
Het smalle stukje tussen de boeien door is geen probleem deze keer, we hoeven niet op elkaar te wachten, ondanks dat het toch behoorlijk druk is. Eenmaal weer in het wijdere water volgen we de laatste 7 mijlen een recommended track waarvan een geweldig aantal zeil en motorjachten gebruik maken. Van degenen die noordwaarts gaan zeilen sommigen, maar het merendeel heeft de motor bij staan. Het laatste stukje naar de Noordhaven van Härsö wijken we af van de route omdat die langs de zuidkant van het eiland gaat. In de Norra Hamnen laten we het anker vallen. Naast een aantal motor en zeiljachten aan de steiger liggen er die nacht nog een vijftal andere jachten achter hun anker. Die avond zien we de mooiste zonsondergang van dit jaar.
Vr, 27 juli, Härsö – Nynäshamn, 28 zm
Het is al weer 15 jaar geleden dat we op Gotland waren. Met de Orion gingen we via de Fårösund naar Hanko en op de terugreis deden we Slite en Vandburg aan. Het lijkt ons leuk om Gotland weer eens te bezoeken en we plannen een nacht in Nynäshamn om daar nog even wat verse zaken in te slaan.
Met zwakke winden uit verschillende richtingen varen we naar Nynäshamn. We hebben de zeilen wel staan en ze helpen ook wel mee, maar windsterkten van 4 tot 10 knopen, van erg ruim tot achterlijk helpen niet zo heel erg mee. Ik overweeg nog even om de gennaker te zetten, maar als ik zie hoe snel we de twee spinnakers voor ons naderen met onze 5 knopen op het log, laat ik dat maar achterwege.
In Nynäshamn kunnen we kiezen uit een boei achteruit of een langsplaats aan de binnenzijde van de lange golfbreker aan de noordkant van de haven. We kiezen voor het laatste omdat, vooral Hilda, het klimmen over de punt toch altijd wat lastig vindt. Voor haar is het trapje naast de boot op de steiger toch wel een stuk plezieriger.
Na een aantal nachten achter het anker is de douche in de jachthaven toch wel erg plezierig en we maken er erg dankbaar gebruik van.
Did you go through the very very narrow track on the way to Nynashamn?
These anchor spots are so beautiful 💚… And I saw my favorite party boat in your photo… Cinderella 🥳