Turku Archipel westwaarts

 

Vr, 20 juli,  Hanko – Korpoström, 50 zm

Route door de Turku archipel

Het besluit is gevallen. We weten  nu heel zeker dat we niet via de Baltische staten terug gaan. De route zal gaan via het eilandenrijk tussen Finland en Zweden en vervolgens door de Stockholm Archipel. Een belangrijke reden is de geringe aantrekkelijkheid van deze staten, terwijl het varen langs de onbeschermde Baltische kusten nog best wel een probleem zou kunnen betekenen bij harde zuid westen winden. Uiteindelijk moeten we daar grotere afstanden afleggen omdat er weinig havens zijn.

Onder de oostkust van Zweden vaar je meer beschermd, en voor het geval er minder wind is vaar je wat verder van de kust af. Daarbij komt ook nog het financiële aspect.  In Zweden hebben we veel meer mogelijkheden om te ankeren, terwijl langs de Baltische kust overal zal moeten worden betaald. Daarnaast kunnen we de Zweedse kust in meer kortere dagtochten overbruggen, want we hebben  nog heel veel dagen  beschikbaar voor we terug moeten zijn.

Ik zet een koers uit van Hanko naar Korpoström en moet constateren dat we bijna hetzelfde traject moeten varen als de dag ervoor. De slingerroute ten zuiden van Holma vermijd ik door de route een ietsje te verleggen. Een behoorlijk deel van het traject kunnen we zeilen, maar het blijft rommelen in de marge met winden van minder dan 10 knoop.

Even uitkijken over de Korpostrom

Even uitkijken over de Korpostrom

In Korpoström tanken we eerst diesel en daarna schuiven we op een van de laatste beschikbare plaatsen.Het is weer de standaard methode: boei achteruit oppikken en met de punt naar de steiger. Hoewel er een dwarswind staat doet Hilda het perfect, maar natuurlijk staan er weer helpers op de steiger zoals dat in Finland de normaalste zaak van de wereld is. Men helpt elkaar steeds  met het aanleggen zonder mankeren.

 
 

Za, 21 juli,  Korpoström – Degerby (Alands), 40 zm

Zaterdag is de tweede regendag tijdens deze reis. En deze dag wint het glansrijk van de eerste. Vooral ’s morgens regent het onophoudelijk, maar aan alles komt een eind.  Het is ook al geen fantastische zeildag, eerst ’s morgens een stuk en daarna pas voor  in de middag kan er wat gezeild worden, maar vanwege de windsterkte stelt het ook weer niet veel voor.

Degerby, Lotsudden. Voor ons een bekend plekje, hier waren we 2 x eerder

Degerby, Lotsudden. Voor ons een bekend plekje, hier waren we 2 x eerder

In Degerby zijn twee havens waarvan een ervan eigenlijk te ondiep is voor ons. Als we het dorp naderen zien we dat de dorpshaven mudje vol ligt. Wij waren echter toch van plan naar Lotsudden te gaan, een ietsje rond de bocht. Als we de lange steiger echter in zicht krijgen zien we dat daar iets aan de hand is. De steiger ligt vol met raceboten. We varen achter een Zweed aan die er naar toe vaart. Er ligt ook al een tweede  Zweed vastgeknoopt aan een achteruitboei. Het blijkt dat er die dag een race is gevaren met de finish in Degerby en daarom liggen alle deelnememers daar aan de steiger. Maar als we wachten tot vier uur dan komt de steiger weer vrij zo vernemen we. En zo liggen we anderhalf uur, ook vastgeknoopt tussen twee grote achteruitboeien, te wachten tot vier uur.

Lotsudden

Lotsudden

Voor iedereen die inmiddels ligt te wachten is een plaatsje beschikbaar en als we naar de steiger varen met de boeienhaak vast aan een van de twee boeien worden we al opgewacht door hulp op de steiger. Mijn Engels wordt al snel gestopt met de opmerking: Nederlands is ook wel goed hoor! Het mankeert er nog aan dat het geen : ‘Praat mar Frysk’ is want uiteindelijk blijkt dat de dame oorspronkelijk uit Grou komt. Het bewuste echtpaar woont in de buurt van  Stockholm en ligt met hun boot in de dorpshaven. Ze kwamen even kijken bij de raceboten. We praten een gezellig halfuurtje en wisselen allerlei wetenswaardigheden uit.

Zo, 22 juli, Degerby  – Rödhamn (Alands), 11 zm

De wind is weinig gunstig om naar Zweden over te steken. We gaan daarom maar eens in Rödhamn kijken, 11 zm verder naar het westen. Ik meende altijd dat het een piepklein haventje was, maar de beschrijving in het Finse havenboekje doet anders vermoeden. Na twee uurtjes in de wind op stomen blijkt dat ook wel. Een geweldig lange steiger langs de rotsen en verder nog een drijvende steiger voor dieper stekende jachten. Zo rond de middag is er nog ruimte zat en we pakken een achteruit boeitje en maken aan de punt van de steiger vast. Naar mate de dag vordert komen er steeds meer jachten binnen en dan ontstaat de situatie ‘Er gaan veel makke schapen in een hok’, Maar rond 7 uur ’s avonds is er echt geen meter meer  vrij en wordt er geankerd. Uiteindelijk liggen er negen jachten achter hun anker. De drukte is helemaal niet verwonderlijk want Rodhamn is natuurlijk aankomst en afvaarthaven voor de Zweedse Stockholm Archipel. En dat geldt natuurlijk voor zowel de Finnen als de Zweden.

In juli al bomen in herfsttooi

In juli al bomen in herfsttooi

De bladeren vallen al

De bladeren vallen al

Rödhamn ligt op een kale rots en ik maak een wandeling over het hele eiland. Wat me tijdens het varen al was opgevallen zie ik nu weer. De bladeren aan de bomen worden al bruin en beginnen af te vallen. Een gevolg van de droogte.

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie 2018 - Botnische Golf.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.