Tofte – Sandviksberget

Havbrukssenter, Tofte – Leka, do 11 juli 2019, 26zm
Leka – Abelvær, vr 12 juli 2019, 24 zm
Abelvaer – Sandviksberget, za 13 juli 2019, 36 zm

 

Tofte-Sandviksberget

We gaan deze dag naar Leka een eiland ca. 18 zm ten noorden van Rorvik. Op eerdere reizen naar het noorden van Noorwegen lieten we Skeishamna op Leka steeds links liggen omdat de pilots een diepte aangaven waarvan we steeds vonden dat we wel eens op de bodem zouden kunnen komen te staan. Zo langzamerhand heeft de ervaring ons geleerd dat er wel enig pessimisme wordt gehanteerd bij het vermelden van dieptes. Met de Navionics App kan ik al helemaal niets beginnen, voor vrijwel elke haven is de diepte een raadseltje, in het geval van Skeishamna wordt 0,5 – 5 meter aangegeven en bij inschakeling van de bathymetrische* kaart zelfs minder dan een meter. Dit jaar ga ik uit van de diepte die wordt aangegeven op de digitale kaart van de Noorse Hydrografische dienst van 2019 die ik in OpenCPN gebruik en daarnaast de diepte opgave van de site www.Velihavn.no. Er zou zeker 2,5 meter moeten staan bij gemiddeld de slechtste omstandigheden. We zullen aankomen op een moment dat het nog lang geen laag water is, dus we zullen goed kunnen bepalen of we voldoende water onder de kiel houden.

Een verschil van 3 meter tussen de statische bathymetrische opgave van Navionics en mijn eigen (life) bathymetrische meting.

 

*Bathymetrie (Grieks: βαθύς – “diepte” en μέτρον – “maat”) is het opmeten van de topografische hoogte van de zeebodem. Het is een specialisme binnen de geodesie met de vervaardiging van zeekaarten als doel. Bathymetrie behoort tot het veel bredere vakgebied hydrografie.


Het gat in Torghatten

Het gat in Torghatten

De tocht naar Skeishamna voert ons ten westen van Torghatten langs, er is absoluut geen wind, het is ongelofelijk vochtig en we vinden het berekoud. Het enige dat ons nog een beetje opwindt zijn een paar staartvinnen boven water, helaas te ver af om de beesten zelf goed te kunnen zien. Ook kunnen we op een zeker moment, als we al op grote afstand zijn, door het gat in Torghatten heen kijken en hiervan foto’s maken met alle drie camera’s die we bij ons hebben. Dan pas blijkt dat de spiegelreflex camera het toch op punten wint van de twee compact camera’s.

In Skeishamna op Leka liggen drie jachten en er is plaats zat. We leggen de boot aan het eind van de steiger en wat de diepte betreft is er geen probleem. Bij laag water geeft de dieptemeter 2.9m aan en houden we dus nog 70 cm onder de kiel. Wel hoor ik van de buurman die achter ons heeft vastgemaakt dat hij 2.2 m zag toen hij langs ons voer. In ieder geval is Skeishamna een goede mogelijkheid voor een volgende keer.


Leka – Abelvær

Opnieuw geen wind en een hoge vochtigheidsgraad

Opnieuw geen wind en een hoge vochtigheidsgraad

Tijdens de tocht naar Abelvær is er opnieuw van enig zeilwind  geen sprake. Het waait tussen de 1 en 3 knopen en de wind komt van verschillende richtingen. Het water is spiegelglad en de vochtigheidsgraad is evenals de dag ervoor erg hoog, tegen de 100%. Soms hebben we de indruk dat het miezert, maar het dek blijft droog. Als we langs Ottersoy varen leggen we daar even aan om een wittebrood te kopen, want in Abelvær is geen winkel.

In Abelvær ligt een Zwitser en later in de middag komt er nog een Deen binnen. Met wat inschikken passen we met z’n drieën precies aan de gastensteiger. Vergeleken met 2012 is hier aan de kant veel verbeterd. Een prachtig service gebouw met alles wat we wensen. Het tarief 50 Nkr is wel verdubbeld, maar naar Nederlandse maatstaven is 100 Nkr incl elektriciteit en water toch niet hoog.

 

Abelvaer – Sandviksberget

4 tot 8 knopen wind dwars, we kunnen zeilen!

4 tot 8 knopen wind dwars, we kunnen zeilen!

We vertrekken rond 8 uur en, omdat volgens de weersites het opnieuw niets wordt met de wind, hebben we een slingerroute uitgezet tussen allerlei rotseilandjes en de kust. Het is nog steeds koud en vochtig en niet helder, maar tot onze verrassing staat er toch net zoveel wind dat we de zeilen bol blijven. Weliswaar moet de motor met 1000 of 1200 toeren een beetje meehelpen in het begin, maar toch doen de zeilen dapper mee en kunnen het later zelfs alleen af. We vergeten de slingerroute en varen over de Folda langs de buitenkant van de eilanden, want zeilen heeft veruit onze voorkeur.

We zijn erg benieuwd wat we van Setervik vinden, want de ene keer dat we daar tijdens een vorige reis even hebben aangelegd om brood te kopen waren we niet erg onder de indruk. Welnu, er is weinig veranderd en nadat ik het sanitair en de tarieven heb bekeken, vertrekken we weer. We varen door naar de kleine haven van Vingtsand,  een paar mijl verder. Ook daar waren we al eens, maar deze keer is er geen ruimte. Eigenlijk zijn er maar twee plekken waar we kunnen liggen en op de ene plek ligt een Engels jacht en op de andere een motorjacht. Voorlopig hebben we nog wel een alternatief, want langszij van het Engels jacht hoeft nog niet.

 Een paar meter achter de steiger valt het droog!

Een paar meter achter de steiger valt het droog!

Een kleine 3 mijl verder is Sandviksberget, een haven waarvan ik van een andere zeiler ooit eens hoorde dat de ene plek waar een groot jacht kon liggen wel een heel goede plek was. Op mijn Noorse digitale kaarten zie ik dat de diepte bij de steiger geen probleem zal zijn, maar  om er te komen moet wel even goed worden opgelet waar je langs moet varen In de haven zien we dat de plek beschikbaar is. We varen  erg langzaam en heel voorzichtig naar het einde van de steiger toe en maken daar vast.  Wel valt iets later de hele omgeving rondom de steiger, dat in een smalle geul ligt,  helemaal droog. We zien de hele avond niets en niemand, behalve een paar bootjes die de  haven binnenvaren.  Ik maak nog wel een rondje maar behalve een paar huizen op de kant en wat bedrijfsgebouwen  is er ook niet zoveel meer

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Trøndelag Zuidwaarts.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.