Woensdag de 19de vertrekken we ’s morgens naar Reine. Het is een korte tocht van minder dan 5 mijl. Het waait voor geen meter, dus motoren we. Als we de haven van Reine binnenvaren zien we een bekend aluminium zeiljacht voor anker liggen met het nummer ’18’ op de zijkant: De Bestevaer 2 van Gerard Dijkstra.
De prachtig mooi gelegen haven van Reine
We varen rechtstreeks naar een alternatieve steiger waar we eerder lagen, want de gemeentelijke jachthaven is volgens de pilots immers niet zo’n beste keuze voor grotere jachten. Nadat we hebben vastgemaakt is mijn standaardprocedure het checken van faciliteiten en prijzen. Waar we in 2015 gebruik maakten van een stopkontakt van een vaste ligger waar geen slot op zat is er nu wel formeel elektriciteit beschikbaar. Verder is er helemaal niets, geen sanitair, geen afvalcontainer, geen water, alleen . . . het liggeld is verdubbeld: 400Nkr (= ca € 41,50).
De gemeentelijke steiger in Reine
Nadat ik daar even poolshoogte heb genomen besluiten we om toch de gemeentelijke jachthaven te gaan proberen. De steiger was helemaal leeg en de ligkosten zijn beduidend lager. Er is zelfs een weektarief: 7 nachten liggen voor de prijs van 3. Het is bijna laag water en we varen uiterst langzaam rond allerlei staken en opstanden, het oog constant gericht op de dieptemeter maar we houden voldoende water onder de kiel. Aan de steiger is het zelfs meer dan voldoende diep. Ook bij de gemeentesteiger ontbreken sanitaire voorzieningen. Tegen betaling kan gebruik worden gemaakt van openbare toiletten aan de kant waar ook de toeristen gebruik van maken. Om aan 230V te komen moet ik mijn extra lange verlengkabel uitleggen, want alleen het eerste paaltje op de steiger werkt.
Ik wil wat later op de dag de Bestevaer 2, die inmiddels naar de alternatieve steiger is verkast, na 14 jaar nog wel eens bekijken. (We lagen in 2005 in Bodø achter dit jacht) Onderweg er naartoe lopen Gerard Dijkstra en z’n maat mij achterop. Schijnbaar hadden ze mij al gespot want er wordt direct Nederlands tegen me gesproken. We staan een tijdje te praten en hoewel ik op Marinetraffic had gezien dat ze in 2 dagen van Nederland naar de Lofoten waren gevaren klopte dat niet volgens Gerard. Ze kwamen rechtstreeks uit IJsland vertelde hij mij.
Stokvis aan de rekken
