Orion 33
Nadat gesprekken met Dick Koopmans Sr op niets waren uitgelopen, kwam ik terecht bij Dhr Körner van van de Stadt en vertrok ik met studietekeningen van de Orion 33 en de Zeehond 36. Hoewel de Zeehond mijn voorkeur genoot, besloot ik na een paar dagen rekenen dat de schatkist hiervoor niet toereikend was, hoewel…… De afmetingen van de Zeehond speelden ook een rol. Van de 24 ft Waarschip kwarttonner naar een 36 voeter?
Een 33 voeter was in ’83 al een heel grote boot en zo werd ons tweede zeiljacht een Orion 33, hoewel de tekeningen daarvoor alleen voor staal, polyester of aluminium beschikbaar waren. in een tweede gesprek met Körner overtuigde hij mij dat van de Orion33 ook heel goed in een hout-epoxy uitvoering gebouwd kon worden. Körner gaf me nog wat constructietekeningen mee van de Mermaid om zo een goed idee te krijgen over de afmetingen van de spanten en wrangen.
Ik sprak Körner pas weer nadat de boot al zeilde. Hij vroeg me hoe zwaar de boot was geworden. “Zeshonderd kilo te zwaar” zei hij, nadat ik hem had verteld dat de boot, inclusief de 2700kg loden kiel, 5400kg woog.
Kijk hier een goed naar!
De ondersteuning van het dek is gerealiseerd door middel van in vorm verlijmde Noors grenen latten, die na het schaven een afmeting van 30x30mm hadden. Aan de onderzijde van de latten is een laag 6mm WBP** multiplex gelijmd om een mooie afwerking aan de binnenkant te kunnen realiseren. Voordat de eerste laag 5mm snijfineer aan de bovenkant over de latten werd gelijmd zijn de latten, het multiplex en de binnenzijde van het fineer ter bescherming voorzien van twee lagen epoxy. Tenslotte zijn over de eerste laag fineer nog twee lagen fineer gelijmd, in kruislingse vorm op dezelfde manier als de romp waardoor de dikte van het dik 15mm werd. Door een dergelijke ‘doosconstructie’ ontstaat een enorm sterk dek. Als laatste zijn teak latten met epoxy op het onderdek dek verlijmd, zoals de onderstaande foto laat zien.
** De letters WBP bij multiplex staan voor Water Boiled Proof. Dit wil volgens de testspecificaties zeggen dat het multiplex verlijmd is met een lijm, waardoor “het multiplex minimaal 72 uren in een kookproef kan doorbrengen, zonder dat de verschillende lagen van het multiplex losraken”. |