VIP’s versus VUP’s


Zoals de foto laat zien, is er geen plekje meer vrij. Alle reden dus om nog 'högsäsong priser' te hanteren. Alle begrip toch . . . . . .?Er is “geen plekje meer vrij”. Alle reden dus om nog ‘högsäsong priser‘ te hanteren. Alle begrip toch . . . . . .? Högsäsong priser

Het is helemaal leeg in een Zweedse haven. De blauwe palen doen vermoeden dat de boten gewoonlijk met de boeg naar de steiger liggen, maar de paar boten die er zijn, liggen nu langs de steiger en dat doen wij ook maar. We weten dat het liggeld in Zweden hoger is dan in Noorwegen maar het tarief van 410 Zkr (€ 43,-) dat in het ‘hoogseizoen‘ wordt gehanteerd, aldus een bord op de steiger, vinden we toch wel behoorlijk hoog en bij deze bezetting van de haven onterecht. We hebben ook weinig geluk want het ‘lågsäsong begint de volgende dag en dan is er een aanzienlijk lager tarief van kracht. Het is niet anders, maar zuur is het wel.

De haven hoort bij een hotel en hotelgasten worden als VIP’s verwelkomd en ook zo behandeld zoals ik mocht constateren toen ik even moest wachten in de super-de-luxe lobby waar ik het liggeld wilde betalen.

 

Maar verschil moet er zijn, want zeilers van bezoekende jachten worden blijkbaar niet als gasten gezien en van enig welkom is geen sprake. Van de VIP behandeling die mijn voorganger kreeg is weinig te merken als ik door een ‘professionele hostess in bijbehorende kleding‘ tamelijk arrogant wordt ingewijd in de ‘red je zelf maar‘ methode. De dame maakt me knorrig duidelijk dat er een automaat aan de buitenmuur hangt waar het ‘bootjesvolk‘ kan betalen. ‘Drie-delig geel zonder stropdas’ is niet welkom in de lobby, dat is overduidelijk.
Een dergelijk verschil vind ik ondermaats, want voor het genoemde bedrag mag ook een bootgast toch wel iets als een welkom voelen lijkt me. Als ik de automaat gevonden heb begrijp ik de gebruiksaanwijzing op de automaat ook niet. Mijn talenkennis gaat kortstondig niet verder dan het Nederlands en mijn ‘actieve herinnering’ hoe andere automaten werkten laat me even in de steek.

Ondanks het ontbrekende welkom slapen we perfect die nacht en de ‘aardige dame in de lobby‘ komt ook niet langs om te informeren of alles naar wens is. De volgende morgen vertrekken we lekker vroeg op weg naar het zuiden. Voor ons als VUP (very unimportant people) geeft de automaat deze morgen de prijs van het ‘lågsäsong aan.

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Verhalen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.