Als we vrijdag 24 juli 1981 om kwart over zeven vertrekken klopt geen van beide weerberichten. Het is bladstil, het zicht is redelijk en zo blijft het de hele dag. De motor loopt meer meer dan ons lief is. Als er af en toe een zuchtje wind staat is het niet meer dan 2Bf en komt uit het Noorden. We doen precies 10 uur over de 44 mijl naar Thyborøn. Bij het binnenlopen van de Limfjord komen we een ander Nederlands Waarschip tegen en uiteraard wordt er van beide zijden uitbundig gegroet.
Thyborøn is de eerste Deense haven aan de Westkust waar het behoorlijk druk is. We zien Deense, Noorse, Duitse en Nederlandse jachten. Toch moeten we ons haasten, want er moeten nog inkopen worden gedaan, want op Helgoland hadden we voor het laatst voedsel ingeslagen. Voor sluitingstijd kunnen we nog terecht bij een groenteboer en een bakker. De kinderen vinden dat ze wel een ijsje verdiend hebben en daarom vervullen we die wens en strijken even neer op een terrasje.
’s Avonds gaan we wat wandelen rond de haven en op een starandje kunnen we wat pootjebaden. We zijn eigenlijk best tevreden met de voortgang, en ondanks het droogvallen op het wad en de daardoor ontstane vertraging is de planning toch gehaald en liggen we binnen een week in de haven van Thyborøn. Het sleeplog heeft inmiddels 355 zm geregistreerd.