Sunderland – Hartlepool

20050808Sunderland

Di 9 augustus 2005
Tocht: Sunderland – Hartlepool
Vertrek: di 9 aug 2005 07:00
Aankomst: di 9 aug 2005 11:00
Afstand: 16 mijl







De volgende bestemming is Hartlepool, lekker dichtbij. We vertrekken om 7 uur. Opnieuw is er weinig wind uit een Noordelijke richting. De golven zijn verder afgezwakt en we varen rustiger dan de dag ervoor, het hele eind op de motor. Na het bekende sluisje in de haveningang waar we een sleutel en een infopakket krijgen mogen we zelf het plekje zoeken dat ons het beste uitkomt, zolang het maar aan de gastensteiger is. Wij informeren bij de havenmeester waar we een kaart kunnen kopen van het gebied bij Lowestoft omdat ook hier de winkel in de stad er geen heeft. Hij belooft ons een kaart te bestellen, maar we horen er verder niets meer over, zelfs nadat we er twee keer naar informeren.
De stapel vuile was is inmiddels ook weer groot geworden en we gaan wassen. Opnieuw ontdekken we dat de kleine wasdrogers er erg lang over doen om te drogen. We krijgen de zaak lang niet droog en de stapel muntjes verdwijnt als sneeuw voor de zon. Hoewel ik er een bloedhekel aan heb, pavoiseren we de boot uiteindelijk met was, maar er is eigenlijk geen alternatief. Hartlepool is een redelijk groot stadje waar men geprobeerd heeft de haven een centrale rol te laten spelen. Er is veel geïnvesteerd maar lijkt niet zo aan te slaan. Het onderhoud van huizen in de omgeving staat op een laag pitje want het ziet er in veel gevallen onverzorgd uit. De haven zelf is vies en overal drijft plastic en andere viezigheid. Voor het bezichtigen van een antieke driemaster moet £ 20,- pp worden betaald. Het zal wel de moeite waard zijn, maar wij hebben het er niet voor over.
’s Middags komt er een Nederlandse ‘platbodem’ binnen met een groep Engelse jeugdigen. De schipper vertelt me dat ze varen met ‘ontspoorde’ jeugd en dat ze in dit geval bezig zijn met een uitwisselingsprogramma. Als gevolg van deze trips komt een groot aantal weer op het rechte spoor, aldus de schipper. Terwijl we daar liggen krijgen we tot twee keer bezoek van een Engelsman die onze boot wil kopen. De prijs van £ 40.000,- vindt hij ‘reasonable’. Ik kan vooralsnog geen besluit nemen en beloof hem te mailen als ik wil verkopen.
Het havengeld in Engeland is behoorlijk hoger dan we in de Noorse havens gewend waren. We betalen globaal twee en half keer zo veel als in een gemiddelde IJsselmeerhaven.

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Faeroer - NL.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.