Vertrek: Wo 18 mei 2005 08:30
Aankomst: Wo 18 mei 2005 16:30
Afstand: 32mijl
Kjeungskjeret fyr
Woensdag 18 mei is een dag met veel zon, stralende luchten maar geen spriet wind. We vertrekken uit Brekstad en varen via de Trondheimsleia naar de Grande Vika. De concentratie met dit mooie weer is schijnbaar niet erg hoog, want nadat we het Kjeungskjeret vuur passeren varen we richting Uthaug waar we even willen zien hoe de haven er uitziet terwijl we er voorbijvaren. Als we al tamelijk dichtbij zijn werp ik een blik op de papieren kaart en zie dat we bezig zijn de doodlopende Bjugnfjorden in te varen
We beseffen op dat moment ook dat het ‘kleine’ scherm van deze kaartplotter een nadeel is. In tegenstelling tot een papieren kaart mis je het grote overzicht een beetje en een andere strategie is nodig. Met een grote koerswijziging naar bakboord ronden we Bjugnkjeret en varen de Tarva Fjorden in. Hoewel de naam suggereert dat we omgeven zijn door rotsen zien we al gauw over bakboord tot aan de horizon niets anders dan het blauwe water van Frohavet (de Noorse zee) Om een uur of half vijf varen we door de Stocksund en gaan na de brug stuurboord uit en maken vast in een fantastisch klein natuurlijk haventje.
Kuringsvagen, Revsnes
We liggen als enige gast aan een lange gastensteiger. Het haventje wordt beheerd door de Åfjorden Båtklupp. Bij een winkeltje op een halve kilometer afstand kunnen we provianderen. We maken het ons gemakkelijk en kopen diepvries voedsel: een zak krielaardappeltjes met stukjes vlees en een tweede zak met ‘American blend’: verschillende groenten door elkaar. Uiteindelijk blijkt het meer dan genoeg en eten hetzelfde de volgende dag weer. We bewaren het gewoon onder in de boot waar het heerlijk koel is bij een buitentemperatuur van ongeveer 9 graden. Onze eeuwige yoghurt als toetje blijft in stand, maar in plaats van een gedeelde halve liter proberen we er iets langer mee toe te kunnen.
Na het eten probeer ik te vissen. Dankzij de aanwijzingen van een van mijn broers ben ik er achter hoe ik mijn werphengel moet gebruiken en lukt het om het aas ver weg in het water te doen belanden en het vervolgens weer langzaam naar me toe te halen. ‘Wat een stomme bedoening’ en met deze mentaliteit vang ik dus ook niets. Ik zie er naar uit om mijn eigen techniek met de rubberboot gauw weer eens in de praktijk te brengen. De båtklupp vraagt 75 kronen liggeld, maar er is geen enkele gelegenheid om het geld ergens te deponeren en met uitzondering van de toiletten en douches is het clubhuis op slot en zien we niemand.
Klippfisk, ofwel stokvis
Route Brekstad-Revsnes
