Aankomst: Di 24 mei 2005 14:45
Afstand: 33 mijl
Een bijzondere dag omdat we vandaag in Bodø zullen aankomen. Het is ’s morgens redelijk mooi weer. De wind komt voor de verandering uit het noord oosten en dat is precies de richting waar we naar toe moeten. Het weerbericht bevat een waarschuwing voor gebied F3 en dat is het gebied waar we zijn. Er wordt gesproken van “Near gale force 7 along the Norwegian coast from Tuesday afternoon.” We geloven het wel, want meestal is de wind veel zwakker als we dicht bij de kust zijn of door de fjorden varen. Bijna het hele stuk van ruim 30 mijl waait het nauwelijks. Ik heb zelfs de huik nog over de giek. Af en toe rol ik de fok even bij als de wind even iets beter presteert, maar het geeft maar weinig soelaas.
Techniek: Tijdens het motor-zeilen en houd ik in het algemeen alles zo goed mogelijk in de gaten, want de motor is, zeker bij zo’n zwakke wind toch een onmisbaar hulpje. Ergens halverwege zie ik plotseling dat de toerenteller op 3500 toeren staat en dat is twee keer zo hoog als normaal. Om één of andere reden had ik ogenblikkelijk door dat het iets met een lage accuspanning te maken moest hebben. Normaliter wisselen we het opladen tussen de start en de lichtaccu. ’s Morgen had ik de motoraccu nog gecontroleerd en die was boordevol, maar mijn universeelmeter geeft nu nog slechts 10,5 volt aan. Het bleek al snel dat de sleutel was blijven hangen in de voorgloeistand. Geen wonder dat de accu dan snel leeg is als er bovendien niet wordt bijgeladen.
Als we zo’n 9 mijl van Bodø af zijn begint de wind plotseling aan te trekken en kunnen we zelfs hoog aan de wind in de goede richting zeilen. Als we nog een mijltje of 5 van de bestemming verwijderd zijn, waait het 6 Bf en kunnen we de hoogte ook niet meer halen. We komen ruim een halve mijl te ver naar het westen uit. Even overwegen we om Bodø voorbij de zeilen en met een slag een meer westelijke ingang te nemen, maar dat lijkt gezien de extra afstand niet zo gunstig. We zetten de motor bij en varen met een 1800 toeren vol in de wind op. Dat gaat nog redelijk goed en we maken toch nog zo’n 4 knopen, terwijl de meter af en toe boven de 30 knopen staat. Als we de cardinale Noordboei, die bij de ingang staat, gepasseerd zijn komen we weer in de luwte van de rotsen en ook weer in rustiger water terecht. De laatste 3 mijl gaat het voorspoedig alhoewel de zware regen, die al een tijdje valt, maar blijft doorgaan.
De ’18’ van Gerard Dijkstra in de haven van Bodo
We maken vast aan de buitenkant van de jachthaven, vlak achter de Fransman die we ook al in Brønnøysund hadden ontmoet. In Bødø ligt ook de “18”, het aluminium jacht van Gerard Dijkstra. Op de spiegel staat “Bestevaer 2 Amsterdam”. Er is niemand aan boord en ik vraag me af of het jacht wel in Nederland is geweest, nadat het vorig jaar in Spitsbergen is geweest. Als er even een droge bui overtrekt doe ik nog snel wat boodschappen. Ternauwernood kom ik nog droog terug want al snel begint het te regenen en te stormen uit …. Zuidwestelijke richting. Deze windrichting hadden we best kunnen gebruiken toen we onderweg waren. Toch vreemd, want hoewel de 7 Bf wel correct was, was de zuidelijke richting niet voorspeld. ’s Avonds om 7 uur komt er een waarschuwing voor nog meer wind. In het gebied, aangrenzend aan waar we zijn, wordt Bf9 verwacht en zijn waarschuwingen voor Bf10 van kracht. Voorlopig waaien we van de steiger af en liggen we behoorlijk scheef. We zijn erg blij met de tent die we met elastiek vast hebben gemaakt, zodat er veel wind op kan staan. De volgende dagen is het weer nog steeds niet best en de harde wind komt uit het noorden. Geen aanbeveling om naar Svolvaer door te varen. We laten het er bij zitten en luieren er een paar dagen op los. We hebben nog een gesprekje met een stel Nederlanders die een stukje meevoeren op een Hurtiglijn boot en even aan het passagieren waren in de Stad.
We zijn inmiddels verkast naar een steiger in het stadscentrum. Hier liggen we veel meer beschut tegen de wind en we hebben ook veel minder last van de passerende boten. Deze betere plaats heeft wel als nadeel dat we nu moeten betalen. De ligplaats kost Nkr 90, en daarnaast moeten we Nkr 50 voor de elektriciteit betalen. Maar hier kunnen we ook douchen met lekker heet water in een heel ruime douche waar we met z’n tweeën inpassen en dat is wel heel lekker. Steeds als Hilda nog met allerlei smeerseltjes aan de slag is ga ik weer terug naar de boot. Het weer is bar en boos, het regent zwaar en waait verschrikkelijk. Op de boot wijst de meter af en toe tegen de 40 knopen en dat is achter in 8Bf. Ook de 3e dag blijven we weer liggen. Het is wel wat beter maar er staat nog steeds veel wind. In plaats van Svolvaer hebben we ons eerst maar eens op Helnessund georiënteerd, een plekje op de vaste kust halverwege tussen Bodø en Svolvaer op de Lofoten. Volgens de beschrijvingen is het niet zoveel, maar het is het proberen waard als de wind wat afzwakt.
Deze dagen zijn uitermate geschikt om met het nog steeds lekkende toilet aan de gang te gaan. Ik probeer reservedelen voor het toilet te bemachtigen, maar dat lukt niet. Nadat ik wat vergeefse pogingen heb ondernomen met wat zelfgesneden ringetjes en pakkingen, besluit ik maar geld te besteden aan een geheel nieuwe pomp. Met nog slechts 10 minuten te gaan voor sluitingstijd ren ik nog snel naar de winkel en besteed ik de ruim 600 Nkr. In Nederland had ik bijna een nieuw toilet voor dit geld gekocht, maar we zijn het lekken beu. Ik kom niet meer aan het monteren toe omdat ik er geen zin meer in heb. ’s Avonds hoor ik opnieuw van een stel Noren, die even onze boot komen bewonderen dat we veel te vroeg zijn voor Spitsbergen. Een van de drie wil dit jaar zelf ook naar Spitsbergen en hij vertrekt de tweede week van juli, maar vindt dat eigenlijk nog aan de vroege kant. Het stemt me toch een beetje ongerust, nu ik het voor de zoveelste keer hoor. Deze mensen vertellen ons ook dat de boot van Gerard Dijksta in de buurt van Tromsø heeft overwinterd en nog niet zo lang in Bodø ligt.
