2023
Ik heb deze winter het vioolblok dat nog steeds lag te wachten op reparatie maar eens aangepakt. De snapshackel was uit het blok getrokken als gevolg van inslijten van twee halve bronzen opsluitblokjes. Het was nog best een ding om hiervoor een goede oplossing te vinden. De kunststof wanden van het blok waren ter plaatse van de bronzen opsluitstukjes kapot gedrukt en puur vervanging van de blokjes was dus niet mogelijk.
Bovenaanzicht Snapshackel
N.b. Deze constructie is m.i. een compromis. De kunststof wanden worden gebruikt om de halve bronzen delen opgesloten te houden. Indien de blokjes 90 graden gedaaid gemonteerd zouden zijn, zou de RVS beugel deze krachten kunnen opvangen, maar dan kan het geheel niet in elkaar worden geschoven.
De ingesleten bronzen opvulstukjes
De nieuw gedraaide bus en beschadigde wanden
Tekening van de aanpassing
Als oplossing draaide ik een ronde RVS bus met daarin een gat om de schacht van de snapshakel door te kunnen steken. Rond omdat de snapshackel moet kunnen draaien! Aan de onderzijde een randje dat weer paste in het gat dat in RVS deel van het blok aanwezig was. Aan de bovenzijde van de schacht van de snapshackel zat een rand die werd afgevijld om de schacht door de bus te kunnen steken. De bus en de schacht werden vervolgens aan bovenzijde aan elkaar gelast.
Om één en ander voor elkaar te krijgen moest het blok, dat ter plaatse van de schijven geklonken was, wel uit elkaar. Daarvoor moesten de bolle klinken worden weggeboord zonder de onderliggende delen te raken met de boor. Welnu, ook omdat dit de tweede keer was dat het blok uit elkaar werd genomen, is dat niet voor 100% gelukt. Omdat klinken eigenlijk alleen goed gaat als het gat en de klink perfect op elkaar zijn afgestemd, besloot ik om in plaats van te klinken toch bouten en zelfborgende moeren toe te passen. Hiervoor nam ik inbusbouten die ik op de draaibank afrondde en polijstte.
De afgeronde inbusbouten
Het resultaat: Klaar voor langdurig gebruik!
Een extra stimulans voor de revisie van het vioolblok was de aankoop op marktplaats van twee soortgelijke blokken voor een schijntje. Eén van beide blokken was oké, maar de andere had een geruïneerd schijfje. Door verharding van het kunststof van de blokjes waren de opstaande randen afgebroken. Waarom de wanden van de schijven zo ver worden uitgehold is me onduidelijk, want de schijven worden er op den duur veel zwakker door.
Nadat ik dit blok had gedemonteerd (zie de bolle klinken!) verving ik originele schijven voor nieuwe Delrin schijven die ik op een draaibank vervaardigde. Voor mij was het best wel een verrassing dat de halve opvulblokjes in dit blok geen brons maar RVS waren, schijnbaar voortschrijdend inzicht van Lewmar, maar nog steeds moesten de kunststof wanden het eventueel uit elkaar drukken van de halve opvulblokjes opvangen.
Dit blok kon ik wel opnieuw klinken, maar de oplossing met bouten en zelfborgende moeren vond ik ook wel goed genoeg.
Het kapotte kleine schijfje
De beide marktplaats blokken
De nieuwe schijven
