Di 28 juni 2022, Acarseid Mohr – Ornsay, 30 zm
Wo 29 juni 2022, Ornsay – Mallaig, 30 zm, 9 zm
Opnieuw een trieste dag qua weer!
Ons doel vandaag is eigenlijk Kyle of Lochals, juist ten oosten van de brug die het eiland Skye met het vaste land van Schotland verbindt. Er is daar een ‘marina’ met steigers. Maar die steigers liggen onbeschut voor de wind en ik verwacht dat de stoom daar ook nog wel eens een rol zou kunnen spelen. We houden er daarom rekening mee dat we ergens anders naartoe moeten. Ergens anders zou Kyle of Akin kunnen zijn, maar daar is volgens de pilot niet al te veel ruimte om vast te maken. Het betekent misschien wel dat we door de Kyle Rhea moeten. In dit nauwe vaarwater staat een sterke stroom en er tegenin motoren lukt beslist niet. Na Kyle Rhea is het eiland Ornsay waar we eerder lagen dan de keuze.
De brug bij Kyle of Lochals
We vertrekken daarom al vroeg van ons mooringplekje op Rona. Met een relatief zwakke wind, precies op de punt, gaat de motor het weer overnemen van het zeil. Na 18 mijl motoren passeren we de 29m hoge brug en de steigers bij Kyle of Lochals zien er inderdaad weinig aantrekkelijk uit zo. Op een groot motorjacht na ligt ook niets. Iets verder zien we dat de steiger van Kyle of Akin wel druk bezet is en de jachten liggen dubbel. Ook in het ankergebied west van Kyle of Akin is er geen mooring meer vrij. Een ander Nederlands jacht heeft het ook al gezien en vaart ook door.
We zijn meer dan voldoende op tijd om de stroom mee te hebben in de de Kyle Rhea. Dat de stroom heel sterk is zien we op de snelheidsmeter die meer dan 11 knopen als SOG (speed over ground) aangeeft, terwijl de snelheid door het water slechts 5 knopen is. Dat het stroomt is heel goed te zien aan het water en aan de zuidelijke ingang zien we links en rechts draaikolken. Iets verder, waar we op de kaartplotter ’tide rips’ zien aangegeven, varen we door geweldig onrustig water.
De vuurtoren op het eiland Ornsay
Zes mijltjes verder laten we het anker vallen op vrijwel dezelfde plek waar we eerder lagen en toen een erg harde wind over ons heen kregen. Deze keer komt de relatief zwakke wind meer uit de zuidoostelijke hoek en dat heeft voor ons gevolgen. Een drietal uren lang komt een zware deining rond de punt van Ornsay en we liggen behoorlijk te dansen. Verkassen heeft weinig zin want een drietal andere jachten die dieper in de baai achter hun anker liggen dansen even hard als wijzelf.
Een kleiner jacht dat redelijk dicht bij ons lag zie ik plotseling op behoorlijk grote afstand bij ons vandaan. Het anker heeft duidelijk gekrabd en de wind heeft zijn best gedaan. Het anker pakt wel weer, maar dan is het jachtje toch aardig dicht bij de kant. Nadat het jonge stel met veel moeite het anker weer aan dek heeft, het moet allemaal op spierkracht, maken ze vast aan een mooring dat veel verder voor de kust ligt. Maar ook daar staat deining en na een uurtje zijn ze vertrokken.
Ornsay – Mallaig
Onderweg naar Mallaig
Vandaag hebben we zin om aan een steiger vast te maken en weer eens lekker te kunnen douchen. Mallaig is slechts 9 mijl verwijderd en daar gaan we dan ook naartoe. Er kan gezeild worden, maar daar is ook alles mee gezegd. Het waait 4 tot 10 knopen uit een ruim achterlijke richting en de motor help af en toe ook een beetje mee.
We parkeren de boot in een van de vrije en ruime boxen. Wat ons opnieuw zo opvalt zijn de extreem lange vingers en de grote ruimte er tussenin. Een verschil met Nederland met de vaak (te) korte vingers en de relatief smalle boxen. De dag gaat voorbij met boodschappen doen, iets lekkers halen bij de havenbakker en een wandeling door het stadje.
De marina van Mallaig met de moorings
