Zondag 18 juli 2010 Kopervik – Lykelsøyvågen
Vanuit Kopervik vertrekken we via de Sletta en de Bomlafjord naar Lykkelsøyvågen, een eilandje met een prachtige ankerbaai aan het begin van de Langenuen. We genieten van een heel plezierige zeildag, waarop we bijna de hele 35 mijl kunnen zeilen, ondanks de zwakke wind. In de Bomlafjord komt de wind recht van achter en dus uitstekend om het voorzeil uit te bomen, maar ik denk dat de spiboom van ruim 5 meter te lang is om als uithouder te gebruiken. Het is een gemiste kans want later tijdens de reis probeer ik het en het blijkt uitstekend te gaan.
Lykkelsøyvågen is voor ons bekend terrein. Begin mei 2005 brachten we hier ook al eens een nacht door. Zoals op een informatiebord is aangegeven is hier in 2009 een mooie drijvende steiger gemaakt. Er liggen nog een paar boten en wij proberen achteraan vlak bij de wal aan te leggen, maar de ruimte is eigenlijk net niet voldoende. Hilda manoeuvreert uiterst behoedzaam om vrij te blijven van de stenen op de bodem en met behulp van de verzamelde bemanning van de andere jachten lukt het om aan te leggen.
Lykkelsøyvågen
Wat later op de middag besluiten de andere boten om meer ruimte te maken en in plaats van langs de steiger worden de boten met de punt naar de steiger gelegd met een ankertje achteruit. De extra ruimte blijft beschikbaar, want er komt geen boot meer binnen.
’s Avonds krijgen we van de buren aan de andere kant van de steiger een uitnodiging om een glaasje te komen drinken. Ik had die middag al een tijdje met de dame gesproken en me verwonderd over haar uitstekende Engels, maar als ’s avonds blijkt dat ze een geboren Amerikaanse is, is het niet meer zo verwonderlijk. Naar aanleiding van mijn vraag waarom de boten allemaal met de punt naar de steiger zijn gaan liggen leren we dat Noren de zij-aan-zij methode minder op prijs stellen om privacy redenen. We horen die avond veel over de gewoonten en leefwijze van de Noren.
traject Kopervik-Lykkelsoyvagen
