Donderdag 17 juni 2010, Kielerfjord – Horuphavn
De wind komt uit noordelijke richtingen en is niet erg krachtig. We besluiten om de lat niet te hoog te leggen en op Sonderborg aan te koersen omdat we daar wel een ankerplaatsje denken te vinden. We moeten hiervoor wel kruisen, maar veel andere alternatieven zijn er niet. De Grote Belt valt ook niet zonder kruisen te nemen en we verwachten daar weinig plekjes te vinden waar we kunnen ankeren. Als we Denemarken naderen zien we op de weerberichten dat er harde wind van 5 tot 6 beaufort wordt verwacht in de nacht en daarom lijkt ankeren ons achteraf toch minder geschikt. Met enige tegenzin maken we daarom vast in Horuphavn, een plaatsje ten oosten van Sonderborg op het eiland Als. Het voordeel is evenwel dat we wat levensmiddelen kunnen kopen en dat we zowaar kunnen internetten. Van een harde wind merken we niets en gedurende de nacht liggen een aantal jachten net buiten de haven voor anker.
Vrijdag 18 juni 2010, Horuphavn – Aabenraa Fjord
De volgende morgen als we wegvaren merken we op open water dat het toch knap hard waait en varen we gereefd naar de brug van Sonderborg. We realiseren ons dat ankeren met 5 Bf prima gaat als je achter een bos of een hoge wal ligt. Daar willen we in de toekomst rekening mee houden. Na de brug van Sonderborg zetten we onze wegneembare voorstag en slaan de genua 2 aan. Als we de Als Sund verlaten hebben en in de Als Fjord varen lijkt de wind nog harder te waaien en de rest van de dag kruisen we met 6 Bf en af en toe in de buien uitschieters naar 7. Het kruisen met 35m2 voorzeil gaat een stuk beter als met de 70m2 in een dergelijke harde wind. Aan het einde van de middag varen we in de Aabenraa fjord en besluiten om daar langs de kant een ankerplek te zoeken. Onder een beboste hoge kust van 40 meter blijft van de harde wind maar weinig over en eenmaal achter het anker wijst de meter nog maar 5 knopen aan.
Achter het anker onder een beboste kust
We vinden dat we perfect liggen, maar het weerbericht van 20:00 uur meldt een winddraaiing naar het zuidwesten. We gokken maar dat het niet gebeurt, maar twee uur later liggen we met de punt van de boot toch naar het zuidwesten en dus niet langer onder de beschutting van de wal. Gelukkig staat er niet zoveel wind meer. Voor alle zekerheid steken we nog 15 meter ketting bij. Het ankeralarm staat bij en ‘s nachts gaat de wekker om de twee uur maar we hebben geen hinder van de wind en de boot ligt rustig.
