Ystad – Nogersund

Tocht: Ystad – Nogersund

Na een dagje rust in Ystad met wind uit de verkeerde richting gaat het vandaag weer met een prima ‘meehelpende’ wind in de juiste richting. Er zijn verschillende mogelijkheden en we hebben besloten om de bestemming af te laten hangen van hoe het gaat. Het eerste stuk tot aan Sandhammeren, het zuidelijkste puntje van Zweden, varen we met halve wind van 4 Bf. Daarna gaat het met ruime wind weer meer noordelijk. Hoewel de wind aantrekt vinden we Åhus toch te ver uit de richting en koersen we richting het eilandje Hanö. In het havengidsje bekijken we de verschillende alternatieven en we kiezen voor Nogersund, een haventje aan de vaste wal, precies tegenover Hanö.

Het rustige haventje van Nogersund(klik op de afbeelding voor meer foto’s)

Bij aankomst kunnen we kiezen tussen een nieuw gedeelte in de zuidelijke haven of gezellig in de Noordelijke havenbekken. De havenmeester helpt ons bij het aanleggen en vertelt de noodzakelijke wetenswaardigheden. We kunnen het liggeld achterlaten in de brievenbus bij het havenkantoor. Dat is ook het laatste wat we van hem zien.
Als ik wil betalen heb ik alleen grote biljetten en ik probeer het in het havenrestaurant te wisselen. Ook daar hebben ze te weinig wisselgeld. Als echter blijkt dat ik het nodig heb om liggeld te betalen, lukt alles wel, omdat zij daar ook het havengeld innen en dan is er plotseling een andere geldbuidel waar wel genoeg wisselgeld in zit. Het plaatsje Nogersund stelt helemaal niets voor, naast het havenrestaurant en een bedrijf dat de vis verwerkt zijn alleen maar woonhuizen. Dat het veerbootje naar Hanö uit de haven vertrekt, geeft nog een heel klein beetje activiteit.
De volgende morgen hebben we wel boodschappen nodig en ik heb geen andere mogelijkheid dan te voet naar het naburige dorpje Hällevik te gaan. Hoewel men in het havenrestaurant gezegd had dat het ongeveer twee kilometer was, had ik toch wel 4 kilometer gelopen voor ik bij de winkel was. Gelukkig had men veel meer te koop dan de buitenkant van de winkel deed vermoeden en ik kon dan ook alles vinden wat we nodig hadden. Inmiddels had ik met behulp van een aardige Zweedse mevrouw op een plattegrondje een fietspad gevonden dat via de sportterreinen en een camping een wat kortere terugweg opleverde.