Nordskot – Sørvågen

Tocht: Nordskot – Sørvågen(67° 53′,5 N  – 13° 2′,3 E )

Vertrek: Do 14 juni 2012 08:05
Aankomst: Do 14 juni 2012 15:15
Afstand: 42 mijl van totaal 1270 mijl

 

De route

Gisteravond hebben we een uurtje over allerlei zaken met een Noor gesproken die in Nordskot woont. Omdat hij in continuedienst in de olieindustrie werkt, heeft hij behoorlijk veel vrije tijd en vist dan veel. Ik krijg van hem wat kneepjes hoe er gevist moet worden en hoor dat het nog wat vroeg is in het jaar is om makkelijk te kunnen scoren, want het voorjaar was koud en de vis is nog onderweg. Ik hoor hem zeggen dat je dat ook aan het gedrag van de vogels kunt zien.

Tijdens de reis richting Moskenesoy op de Lofoten is de VestFjorden bijna een spiegel. Ik denk wat wind aan te zien komen, want ik zie kabbelende golven, niet over de hele linie maar alleen grote plekken. We varen er niet doorheen en ik vind het maar vreemde golfjes. Stroom misschien die aan het keren is? Iets later zie ik gracieus een walvisachtige boven het water uitkomen. Het is een grote en de afstand is jammer genoeg iets te groot om het erg goed te kunnen zien, maar het beest is zeker veel groter dan de dolfijntjes en bruinvissen die we wel vaker hebben gezien. Ik roep Hilda buiten en samen zien we het beest een aantal keren boven water komen. Plotseling zie ik ook weer die vreemde kabbelgolfjes op geringe afstand. Voor Hilda is het duidelijk, het zijn enorme grote scholen vis. We zien ze dan, net als in de visfarms, ook in grote getale boven het water uitspringen. Het blijft niet bij een school, nee overal om ons heen zien we van dergelijke plekken. Wat geweldig veel leven in de zee.

Grote scholen vissen, zoals we er erg veel zagen

Grote scholen vissen, zoals we er erg veel zagen

In eerste instantie hadden we koers gezet naar Reine. De pilots doen over dit plekje een beetje moeilijk: Nauw kanaaltje in de haveningang, ondiep bij de drijvende steigers, grotere jachten moeten erg oppassen, weinig ruimte, etc. Eigenlijk ben ik een beetje ongerust of we er wel een plekje zullen vinden. We besluiten op 12 mijl afstand om voor een wat minder aantrekkelijke haven te kiezen, dat wil zeggen niet in een stadje met vertier. Als we dan de volgende dag op een gunstig tijdstip Reine binnenkomen is de kans op een plekje veel groter. We verleggen de koers naar Sørvågen, een heel klein plaatsje dat 3 mijl zuidelijker ligt, tegen Moskenes aan. We komen daar om 3 uur ’s middags binnen en zijn het enige jacht. Als we een wandeling maken ontdekken we dat er zelfs een ‘Joker’ winkel is waar we vers brood kunnen kopen.

 

Beslist niet ondermaats!

Beslist niet ondermaats!

’s Avonds na het eten besluit ik te voet naar het plaatsje Å te gaan,  3 km ten zuiden van Sørvågen.  We vroegen ons af of we daar met de boot naartoe konden, want  de pilots waren niet erg positief.  Nu dat bleek ook wel, want het is een vissersmekka, waar alle beperkte ruimte aan de weinige drijvende steigers in beslag werd genomen door relatief kleine visbootjes met een enorme buitenboordmotor erachter, waarmee de gasten hier gaan vissen. Men logeert ‘erg primitief’ in een Rorbuer, een houten schuurtje waarin vroeger de bezoekende vissers, inplaats van onder hun omgekeerde boot, konden overnachten. (Voor de duidelijkheid, tegenwoordig niet meer uitgeleend als welkom voor de bezoeker en zeker niet gratis, maar geëxploiteerd door StorfiskLofotenRorbuerUtleie AS). Veel van de huidige rorbuer zijn van veel gemakken voorzien en never nooit gebruikt door de vissers maar puur gebouwd als vakantieverblijf. ‘Schuurtje’ is dus een eufemisme voor een tamelijk luxe vakantieverblijf.

Als ik terug ben na de wandeltocht, die naar het leek veel meer was dan de 2 x 3 km, gooi ik nog even mijn paternosterlijntje uit naast de boot, maar zonder resultaat.

 

Route oversteek naar de Lofoten (Moskenesoya)

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie ↑ Van 65° tot de Kaap.

2 Responses to Nordskot – Sørvågen

  1. Monique schreef:

    ik heb toch moeite om te geloven dat je die enorme vis zelf hebt gevangen 😉

    • henk schreef:

      Nee, niet helemaal alleen. Met z’n tweeën hebben we ons schepnetje moeten hanteren om de vis aan boord te krijgen. 🙂

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.