Bovallstr – Anholt (Dk)

Bovallstrand – Marstrand

De skärgården bij Göteborg vormen een schitterend gebied om te varen en te vertoeven. Wij zijn voor de tweede keer in dit gebied en het is zeker voor herhaling vatbaar. Vergeleken met Noorwegen is het opvallend hoeveel er hier gezeild wordt en hoe weinig snelle motorboten we hier zien. De jachthavens zijn erg groot en vooral in de buurt van  Göteborg zijn er erg veel. Overnachten aan de rotsen is erg populair en op heel veel plaatsen zien we de boten tegen de rotsen liggen of  we zien masten achter de rotsen.

Globaal de juiste richting aanhouden

Vanaf Bovallstrand heb ik een route uitgezet, maar we ontdekken al gauw dat we te ver van de kust varen. Wat er aan rotseilandjes is, steekt maar nauwelijks boven water uit. We gaan daarom dichter bij de kust varen, meer in de beschutting van de wat hogere rotseilandjes. Voor de wind hoeven we het niet te doen, maar meer om vlak water te hebben en minder deining. Ons klein kaartplotterschermpje heeft  in dit gebied zijn beperkingen want tijdens het uitzoomen gaat al snel detailinformatie verloren.   Het varen tussen de rotseilandjes biedt steeds weer  mogelijkheden om bak- of stuurboord uit te gaan  en daarom moet ik me regelmatig even  oriënteren op het grote scherm van de PC binnen  dat voor het varen in deze omgeving een welkome aanvulling betekent.

Kungshamn, Zweden

Aan het einde van de middag komen we aan in Marstrand. We zien een enorme hoeveelheid masten en erg veel steigers.  We kijken uit naar het bekende bordje met ‘Gasthamn’ dat meestal op een steiger staat waar ook al schepen met ‘vreemde’ vlaggen liggen. Ik zie het bordje en ook een Duitse vlag, dus het kan niet missen. We maken vast aan een prachtige drijvende steiger  (met water en elektriciteit).

Een van de eerste dingen die ik doe nadat we hebben aangelegd, is kijken naar de sanitaire voorzieningen, de tarieven en dergelijke zaken.  Pas dan ontdek ik het grote rode kruis op het bordje ‘Gasthamn’  en het wordt me duidelijk  dat de haven GEEN gasthaven is.   We zijn ’te gast’ bij de zeilvereniging van Marstrand en moeten sanitaire voorzieningen aan de wal ontberen.

Schepen in allerlei uitvoeringen. Dit is wel het meest wanstaltige product dat ik zag

De Duitser weet precies waar de gasthaven wel is en weet me ook te vertellen dat daar ruimte zat is, want het hoogseizoen in Zweden is voorbij. Zij hadden daar al gelegen maar deze plek was voor hem favoriet omdat hier geen liggeld werd geheven (Stt, niet doorvertellen zo zei hij). Wij hebben deze plek ook maar als favoriete overnachtingsplek bestempeld. De Wifi verbinding van de formele gasthaven werkt  met mijn superantenne ook op deze afstand bevredigend. De toegangscode is bij de Duitsers bekend en zo is er ook nog internet beschikbaar.  Ook in het buitenland zijn de supermarkten ’s avonds open en dat is erg plezierig als er een boodschappenlijstje is.

Schijnbaar is het niet illegaal om aan de steiger van de zeilvereniging te liggen, want in de loop van de avond leggen er nog een paar boten aan en in dit geval geen buitenlanders. Ik help een boot met aanlegggen en sta ’s avonds nog een uurtje met dit stel te praten, zij Zweeds en hij Noors. Omdat zij in Marstrand geboren is krijg ik de nodige informatie over het plaatsje.

Naar Lerkil

Marstrand-Lerkil

Vandaag zijn we met regen vertrokken uit Marstrand, maar gelukkig  klaarde het wel op tijdens de reis. We zijn al een eindje gevorderd voordat ik de PC inschakel, met als gevolg dat ik een stukje routeregistratie mis. Onderweg naar het zuiden varen we bij Göteborg door de sund tussen Björko en Ockerö. We zien in deze buurten, in tegenstelling tot Noorwegen en zeker de noordelijke regionen, erg veel zeiljachten en we zijn verwonderd over het aantal en de grootte van de jachthavens in de buurt van Göteborg .

De haven van Lerkil, goed beschermd tegen noordwesten winden. Lerkil is een plaats in de Zweedse gemeente Kungsbacka in de provincie Hallands län en het landschap Halland. De plaats heeft 411 inwoners en een oppervlakte van 129 hectare. bron: Wikipedia

De wind was helaas weer eens pal tegen en ondanks gribfiles en weerberichten sites was de wind twee keer  zo hard dan aangekondigd: 14-17 kn  ipv 5-6kn.  Natuurlijk hadden we wat verder uit de kust kunnen gaan kruisen, maar dan wordt de duur van de tocht wel heel lang. Bij Lerkil waren we er beu van terwijl het uitgezochte ankerplaatsje minder geschikt leek met een zuidenwind.  We zijn daarom hier de haven maar ingevaren. Een prachtige ligplaats aan een mooie houten kade. Tegen de avond komt een Nederlands jacht voor ons liggen. De schipper vertelt dat de boot permanent in Denemarken ligt, op die manier kunnen ze hun vakanties grotere tochten maken en zijn minder afhankelijk van de Noordzee oversteken.

Naar Anholt

Lerkil – Anholt

De oversteek van Lerkil in Zweden naar het eiland Anholt in het midden van het Kattegat kan gelukkig helemaal op het zeil worden afgelegd. Het was al heel lang geleden dat we daar waren geweest en dus een mooie gelegenheid om er weer eens een bezoek aan te brengen. De haven van Anholt is erg populair maar vrijwel onbeschut. De wind heeft dus vrij spel tijdens het aanleggen. En het waaide stevig, terwijl de wind dwars op de ligplaatsen stond.

In de haven zijn steigers met meerboeien waar je, terwijl je er langs vaart,  de boot met een achterlandvast aan vast moet maken. Als de haven vol is, is er geen meerboei voor elke boot en moeten de boeien worden gedeeld door meerdere schepen.  Maar als  een stevige wind dwars op de ligplaatsen staat,  dan staan de lijnen naar de meerboeien ook dwars uit en de boeien zitten bovendien bijna of geheel onder water. Het is dan  bepaald niet gemakkelijk om je boot in een van die paar gaatjes die nog over zijn te parkeren en daarbij ook nog een boei op te pakken waar al een boot aan vast ligt. Wij hebben onze dikke stootballen  uitgehangen en de boot in zo’n gaatje gevaren terwijl we naderhand met de rubberboot de lijn naar de meerboei hebben uitgebracht.

Dat dit moeilijke omstandigheden zijn werd bewezen door een Duits jacht, dat na een viertal pogingen waarbij een andere boot werd beschadigd, achter in de haven aan de grond liep. Gelukkig zijn er dan veel stuurlui aan de wal en een hoop vereende krachten om de boot goed op een plekje te krijgen.