Tot ziens Værøy !
Rond 10:00 uur vertrekken we maandagmorgen vanuit Værøy met bestemming Sørvågen /Moskenes. We zijn daar in 2012 ook geweest en het zal dus een vernieuwde kennismakin zijn. Het waait 12 knopen uit het Noord-noordwesten en een gestrekte koers kan het dus niet worden. Die gestrekte koers wordt het na een uurtje toch wel, want onder een blauwe hemel met witte wolken laat de wind het al gauw afweten.
Onderweg naar Sørvågen /Moskenes
Het is maar negentien mijl naar Sørvågen en om kwart voor twee maken we vast aan de steiger, net binnen de breakwater, die als gastensteiger staat aangegeven. Omdat er bij deze steiger geen voorzieningen zijn ben ik benieuwd hoe het verder in de haven is waar we de ‘Vlieger’ kunnen zien liggen. Ik loop er naartoe en zie dat er voldoende plaats is en dat het er ook voldoende diep is. Behalve electriciteit en water zie ik hier ook geen sanitaire voorzieningen.
Sørvågen /Moskenes
Behalve de ‘Vlieger’ ligt er nog een boot en wel de ‘Kim’uit Enkhuizen, ook een Trintella 42. Ik weet direct weer om welke boot het gaat want deze winter heb ik contact gehad met de eigenaar van de boot en ik zou altijd nog eens naar Enkhuizen gaan om zijn boot eens te bezichtigen. Wonderlijk dat het dan vandaag in Noorwegen gaat gebeuren. Vanzelfsprekend verkassen we de boot en later op de middag ontmoeten we Jaap en Anneke die bij ons thee en koffie drinken. Uiteraard worden beide boten van binnen en van buiten bekeken en de verschillen breed uitgemeten. Op details zijn er toch veel verschillen en hoewel onze ‘Sieger’ uitvoering in de folders als de meest luxe Trintella 42 staat omschreven, vind ik de ‘standaard’ indeling met één achterkooi en een grote bakskist toch wel heel aantrekkelijk. Het draait er zelfs op uit dat Anneke een maaltijd bij hen aan boord serveert en we onderbreken de gezelligheid pas na elven ’s avonds.
Sørvågen – Reine
dinsdag 30 juni 4 zm van tot nu toe 1477We zijn op de Lofoten en het is geen kwestie meer van lange afstanden, maar van mooie havens. Reine is daar misschien wel de mooiste van en dat weten we maar al te goed, want ook hier waren we eerder. De afstand die we moeten varen is minder dan 5 mijl en we vertrekken niet vroeg. Binnen een uurtje zijn we in Reine terwijl we onderweg de ‘Kim’ voorbij gevaren zijn. Jaap, als oud visserman, wilde nog even een maaltje vis vangen onderweg. Onderweg hebben we al vier jachten uit Reine zien vertrekken en eenmaal in de haven koersen we direct naar de plek waar we in 2012 ook lagen.
Uniek, niet afgesproken en toch twee Trintela 42’s naast elkaar in Noorwegen
De ‘Kim’ komt een half uurtje later binnen, maakt aan ons vast en laat de vangst zien. Ik besluit onmiddellijk om ook maar weer vistuig te gaan aanschaffen, want als het ook vanaf de boot zo gemakkelijk gaat dan is het de moeite waard. Natuurlijk onderschat ik het want Jaap weet natuurlijk als geen ander hoe hij die vissen aan de haak moet slaan, maar niet geschoten is altijd mis.
De natuurlijke haven van Reine
Voor een boodschap ‘even’ rond de haven fietsen, een behoorlijke afstand maar wat een decor!
