Burgstaaken – Brunsbüttel

 

De gevaren route Burgstaaken – Brunsbüttel

Gebruik de muis om in te zoomen in de kaart. Klik hier voor een grotere afbeelding.

 

  

Burgstaaken – Brunsbüttel, za en zo  26 – 27 aug, 94 zm

Zo dichtbij moet de overtuiging het winnen van wat je denkt te zien

Zo dichtbij moet de overtuiging het winnen van wat je denkt te zien

 

Ja, 21,5 meter  is voldoende, een metertje over!

Ja, 21,5 meter is voldoende, een metertje over!

Op deze zonnige zaterdag zonder wind geven we de motor opdracht om zijn best te doen. We weten dat de brug tussen het vasteland en Fehmarn, waar we onderdoor moeten, hoog genoeg is, maar met een meter speling vind ik het toch altijd een tikje spannend. Maar uiteraard blijft er voldoende ruimte over.

 
 
Onderweg naar de ingang van de Kieler Fjord wordt de genua nog een tweetal keren uitgerold als er iets voorbijkomt dat op wind lijkt, maar de wind is niet in staat om enige bolling in het zeil te bewerkstelligen.

We besluiten in Holtenau om het kanaal in te varen en in het haventje van Raderinsel bij Rensburg te overnachten. Het wachten voor de sluis kost heel veel tijd en als het zoveelste zeeschip de sluis in wordt gedirigeerd beginnen we al te vrezen dat we nog veel langer moeten wachten . Uiteindelijk mogen de jachten er nog bij, maar de negen boten moeten in pakjes dicht op elkaar vlak voor de achterste deuren een plekje vinden. De tijdsduur om de sluis te vullen is lang geweest en de jachtschippers worden door de sluiswachter gesommeerd aan boord te blijven en als eerste zo snel mogelijk tussen de bak- en stuurboord gemeerde zeeschepen door te varen om de sluis te verlaten. We mogen zelfs niet betalen en krijgen een gratis doortocht door het kanaal. 

We hebben al meerdere keren in de haven van de familie Schreiber overnacht. Ook hier zijn uitstekende mogelijkheden om de boot achter te laten in de winter. De familie verhuurt zelfs eenvoudige appartementen waar tijdens onderhoudswerkzaamheden gelogeerd kan worden.  Dochter Schreiber zit tegenwoordig op de directeurszetel en leidt het bedrijf want de oude Herr Schreiber is inmiddels boven de 90. 

Op Raderinsel staat Frau Schreiber sr, inmiddels ook al boven de 80,  al klaar om onze landvasten aan te nemen. We staan even te praten en ze staat erop dat we met haar naar een ander jacht gaan waar we een stel ‘Noordvaarders’  uit Leeuwarden ontmoeten die hun boot op Raderinsel in de winterstalling achterlaten.

Om half acht zondagmorgen varen we naar de dieseltank en vullen wat litertjes bij, zodat we voldoende voorraad hebben voor de tocht naar Nederland. Daarna leggen we de laatste 67 km van het NoordOostZeekanaal af naar Brunsbüttel. Alle plekken aan de binnenkant van het haventje zijn al bezet en we parkeren de boot achter in de haven langs de buitenkant. Iets later bedenken we dat het wel eens een minder goed plekje zou kunnen zijn met een volle haven als we morgenvroeg willen vertrekken. We draaien de boot en maken dichter bij de uitgang weer vast.

 

Een uurtje later help ik René Vleut om zijn ‘Ugly Duck’ achter ons aan de steiger vast te maken. Hij wil net als wij via Helgoland en Norderney naar Nederland en verheugt zich al op prachtige zeiltochtjes de komende dagen. Een paar uurtjes later komt hij me vertellen wat ik ook al had gezien: er komt harde wind aan en misschien zit één tussenstop er nog in, maar als de harde wind sneller komt lig je verwaaid. Hij besluit om morgenvroeg te vertrekken en toch in één keer door te varen, een besluit waar wij ons bij aansluiten.

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Naar Nederland.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.