De gevaren route Copenhavn – Klintholm
Copenhavn – Klintholm, 22 aug, 50 zm
We maken om kwart voor acht los en komen zo de afspraak met de bezorgde Deen na, die overigens net met zijn boot aan komt varen als wij vertrekken. De eerste mijlen wordt het motorzeilen, maar als we Dragør voorbij zijn en we verder van de kust varen kan de motor uit en hebben we een prachtig zeilrak tot iets voorbij Møns klif.
Na Møns klif moeten we het westen in om in Klintholm te komen en dat is zo ongeveer in de wind op. Met een vijftal andere boten motoren we de laatste mijlen tot in de haven. We vinden een goed plekje langs een steiger aan de ‘hogerwal’ zijde, terwijl de haven daarna in een hoog tempo vol stroomt met voornamelijk Duitse zeilers. De verhouding Duitsers tov andere nationaliteiten (incl Denen) schat ik zo ongeveer 25 op 1.
Gelukkig is er op het haventerrein een winkel waar we wat boodschappen kunnen doen, want brood willen we graag vers. Hoewel we een broodbakmachine aan boord hebben, gaan we niet zelf bakken als we kunnen kopen. De havenmeester is lyrisch over de winkel, de best gesorteerde winkel in de wijde omtrek. We halen er de paar boodschappen die we zochten. Er ligt nog één brood op de plank en op de simpele vraag of het gesneden kan wordt allesbehalve vriendelijk gereageerd door de vermoeid uitziende mevrouw achter de toonbank. Grote vraagtekens bij ons, edoch . . . . de havenmeester heeft gelijk voor een andere winkel moeten heel veel kilometers worden afgelegd
’s Avonds als de haven vrijwel helemaal vol is maak ik nog een rondje om de boten die zijn binnengekomen eens goed te bekijken. Er liggen een aantal prachtige jachten, een lust om naar te kijken. Het grootste gedeelte behoort tot de Franse en Duitse eenheidsworst, vierkante polyester steilstevens met lelijke bobbelkajuiten, waarvan er twaalf in een dozijn gaan.