Fiskebäkskil – Marstrand, 15 aug, 26 zm
Is er ruimtegebrek in Zweden, of is het gezellig zo dicht op elkaar.
Het volgende traject is iets korter en brengt ons naar Marstrand, Opnieuw laat ik me leiden door de routeplanner van Navionics en krijgen we weer een fantastische route voorgeschoteld, waar ikzelf nooit voor gekozen zou hebben.
Een heel bijzonder stukje is wel de Kyrkesund langs het eiland Härön. In het eerste gedeelte ervan lopen we nog bijna aan de grond in een flauwe bocht. Achterom kijkend hebben we de bocht wel degelijk een ietsje afgesneden en ik zag al 2.2 op de meter maar met een scherpe correctie loopt het gelukkig goed af. Hilda stuurt bijna altijd, maar als zij het spannend vindt mag ik het overnemen. Het zal me maar net gebeuren als ik stuur. . . .
Hier wonen moet fantastisch zijn
Marstrand
Na weer een prachtige dag met toch veel motoruren komen we aan in Marstrand en leggen de boot vast bij een verenigingshaven, waar wordt aangegeven dat het geen gasthaven is. Het is dezelfde langssteiger waar we in 2015 ook met meerdere ‘gastboten’ lagen. Er zijn geen andere voorzieningen dan elektriciteit. Een welkom is ook hier niet aan de orde, maar ter compensatie is ook geen betaalautomaat. We zijn niet de enigen die dit weten te waarderen, want terwijl de gasthaven op geen stukken na vol is, is de bezettingsgraad van deze steiger behoorlijk hoog.
Marstrand – Lerkill, 16 aug, 30 zm
Een smal kanaaltje na Marstrand
Het einde van het westelijke scherengebied komt eraan en de 30 zm die we per dag willen overbruggen brengt ons in Lerkill, een haven dat we kennen en waarvan we weten dat het een prima plek is. Direct na vertrek varen we weer door zo’n smal natuurlijk kanaaltje waarvan de geul in het smalste gedeelte niet breder is dan 16 meter en waar we de dieptemeter minder dan 4 meter zien aanwijzen. We zijn opgelucht als we het bredere en diepere water weer bereiken. Er is weinig wind, maar al zeilende met regelmatig de motor bij passeren we de vaargeul naar Göteborg waar het erg rustig is. Scheepvaart waar we echt op moeten letten zijn veerboten die heel frequent heen en weer varen.
Meer naar het zuiden krijgen we steeds meer Kattegat te zien en zijn er steeds minder Zweedse scheren voor de kust. Rond half twee maken we vast achter de golfbreker van Lerkil. Iets later verkassen we nog omdat we maar weinig water onder de kiel hebben. ’s Avonds blijkt dat een goede beslissing te zijn geweest.
