Argyll Coast


powered by Advanced iFrame. Get the Pro version on CodeCanyon.

Gebruik de muis om in te zoomen in de kaart. Klik hier voor een grotere afbeelding.

 

Coleraine Noord Ierland – Graighouse Schotland, za 03 juni 2017, 54 zm (829 totaal) 

De volgende bestemming is een beetje lastig. Als gevolg van het sound festival in Ballycastle zal die haven, volgens de havenmeester, mudjevol liggen. De wind komt nog steeds uit zuidelijke richtingen en we hebben geen zin om na de bocht bij Ratlin Island te gaan kruisen om meer zuidelijk gelegen Noord-Ierse havens te bezoeken.

De Schotse kust, het eiland Islay

De Schotse kust, het eiland Islay

We besluiten dat we het wel gezien hebben in Noord-Ierland en zetten daarom koers naar Port Ellen op Islay. Tijdens de overtocht halen we niet de snelheden die we graag willen want de wind heeft niet zoveel zin. Als we aan de overkant zijn lees ik opnieuw de informatie over deze haven. Een bezoek aan een van de destilleerderijen op Islay wordt sterk aangeraden, maar die van Port Ellen geeft geen rondleidingen. Verder is weinig meer te lezen dan dat het een handige vertrekhaven is voor de overtocht naar Ierland en dat er eigenlijk geen anker mogelijkheden zijn. 

Aan een visitor's boei in Graighouse

Aan een visitor’s boei in Graighouse

Omdat onze aardige Schotten wel weten van wanten als het aankomt op het tarief voor het vastmaken van een landvast aan een steiger varen we door naar de visitors boeien van Graighouse, 15 mijl verder.In tegenstelling tot de vorige keer is het in Graighouse erg rustig en zijn er maar drie boeien bezet. We liggen prima die nacht en de volgende morgen roei ik even naar de kant om de ‘honesty box’ te vullen, want ook voor het overnachten aan een visitors boei mag £10 betaald worden.


Graighouse – Loch Graignish, zo 04 juni 2017, 28 zm

De ‘Sailing Directions ‘Kintyre to Ardnamurchan’ van de Clyde Cruising Club is een waardevol boek om vooraf een plek te zoeken waar we kunnen overnachten. Na uitvoerige studies kiezen we voor Loch Graignish waar we de keuze hebben uit meerdere ankerplekken, terwijl we bovendien naar de jachthaven van Ardfern kunnen gaan als de plekken ons niet bevallen.

Onderweg naar het ankerplekje

Onderweg naar het ankerplekje

We zeilen met vol tuig in noordoostelijke richting en met de stroom mee klokken we vrijwel continue grondsnelheden van tegen de 8 knopen. In de Loch aangekomen vinden we het eerste ankerplekje minder geschikt omdat het weinig beschutting geeft. Het tweede plekje is een stuk beter en daar laten we het anker dan ook vallen.
We liggen net goed en wel vast als we ontdekken dat we geen drup water meer hebben. Er zit weinig anders op dan ons weer in onze zeilkleding te hijsen en in de stromende regen de twee mijl verder naar de marina van Ardfern te varen om daar water in te slaan.

Stromende regen, we 'genieten'

Stromende regen, we ‘genieten’

We vinden daar een leeg plekje aan lagerwal tegen de gastensteiger en vullen de watertank. We zien geen havenmeester om ons welkom te heten. We nemen aan dat hij weinig zin heeft om in de stromende regen naar ons toe te komen. Daarom starten we de motor, danken de havenmeester in stilte en varen weer weg. Op het eerdere stekje laten we het anker vallen en slapen daar ongestoord. In de regen hebben we ook bar weinig zin om iets anders te doen dan lekker in de kajuit zitten.


Loch Graignish – Loch Aline, ma 5 en di 6 juni 2017,  32 zm

De gribfiles geven voor het einde van de volgende dag een harde noordwesten wind aan van 6 tot 7 bf. Die noordwester is voor ons de verkeerde richting als we naar ‘The Small Isles’  en de Outer Hebrides willen. We gaan in de almanak op zoek naar een geschikt ankerplekje om de harde wind te laten passeren. Loch Aline, een zijloch van de Sound of Mull, lijkt ons een prima plek. Ook hier zijn drijvende steigers en visitors moorings waar we zo nodig naar toe kunnen gaan als het ankeren met harde wind minder plezierig zou worden.
Om er te komen moeten we door de Dorus Mor en de Sound of Luing. Ook voor de Dorus Mor wordt in de almanak behoorlijk gewaarschuwd voor hoge stroomsnelheden en draaikolken. Geadviseerd wordt om de reis dusdanig te plannen dat Dorus Mor rondom de stroomkering wordt gepasseerd. Wij hoeven weinig te plannen want met een normale vertrektijd zijn netjes rondom slack in de Dorus Mor en is het dan ook tamelijk rustig.

Het zeilt weer lekker

Het zeilt weer lekker

In het noordelijk gedeelte van de Sound of Luing blijft het oppassen dat de stroom ons niet de verkeerde kant opzet, want zelfs met wind en stroom in dezelfde richting kolkt en stroomt het weer met wonder en geweld. De zwakke wind blijft tot de Sound of Mull recht van achteren komen en we varen alleen op het voorzeil met af en toe hulp van de motor. Het laatste stuk in de Sound of Mull zeilt het redelijk en ook hier hebben we stroom mee. 

Achter in Loch Aline liggen al een viertal boten die schijnbaar ook het anker verkiezen boven een plek aan een steiger. Het is een erg rustige nacht achter het anker omdat er nauwelijks wind is .
Dinsdagmorgen varen we naar de steigers om wat dagelijkse boodschappen te doen terwijl ik eigenlijk ook wel benieuwd ben naar het liggeld aan de steiger. Het tarief is zelfs iets hoger dan in Oban, terwijl er in de buurt eigenlijk nauwelijks voorzieningen zijn. Ook voor de visitors boeien, die op behoorlijke afstand van de steigers liggen, moet  ook £15 per nacht worden betaald. Er kan dan wel van de havenvoorzieningen zoals sanitair en dergelijke gebruik worden gemaakt. We verkiezen ons anker want zolang het regent zitten we toch binnen.
Als het wat harder begint te waaien probeer ik de lijn waarmee de duivelsklauw  aan de ankerketting is bevestigd tegen schavielen te beschermen. Hiervoor maak ik de lijn in het midden aan de duivelsklauw vast en beleg de beide uiteinden aan de voorbolders. We zijn zo vrij van ketting geluiden en de lijn heeft geen kans om stuk te schavielen. Het waait  rond 18 knopen (5 bf) maar afgezien van het onophoudelijk ronddraaien achter het anker liggen we als een blok. Op onze onvolprezen AP navigator kunnen we steeds precies zien hoeveel ankerketting we hebben gestoken en hoe we rond het anker draaien want stromen doet het in het Loch.  


Loch Aline – Tobermori, wo 7 juni 2017, 13 zm
Woensdag morgen als de wind tot zo goed als niets is gereduceerd besluiten we naar Tobermori te gaan, zo’n 12 mijltjes verder. Hiermee verkorten we de 44 mijl naar Canna, één van de Small Isles, en we verwachten dat we in deze grotere plaats de voorraden wat beter kunnen aanvullen. In Loch Aline was de voorraad in het winkeltje heel beperkt en dat verwachten we ook op de Outer Hebrides.
Het anker heeft zich behoorlijk ingegraven en komt boven water als een blok klei. De Schotse boten zijn meer gewend om te ankeren want ik zie dat vrijwel iedereen een waterspuit aan boord heeft om de ketting en het anker mee schoon te spuiten, terwijl een elektrische ankerlier ook wel gemakkelijk is.

Vastmaken aan een boei is niet gratis

Vastmaken aan een boei is niet gratis

In de Sound of Mull blijkt de windsterkte allesbehalve niets te zijn en het waait toch nog tussen de 10 en 15 knopen en we zijn achteraf heel blij met ons ankerplekje. Ankeren bij Tobermori blijkt ongeschikt vanwege de windrichting en bovendien is het te diep. Daarom pikken we maar een van de vele visitors boeien op. Hoewel we hiervoor liggeld betalen heeft dat voordelen, want de volgende morgen mogen we vastmaken aan de steiger om gebruik te maken van de haven faciliteiten en boodschappen te doen. Ook krijg ik een wifi code waar we overigens maar weinig mee kunnen omdat het signaal bij de boei zwak is en de verbinding heel vaak wegvalt.

Tobermori

Tobermori

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie West Schotland.

One Response to Argyll Coast

  1. monique schreef:

    mooie fotos hoor! leuke verhalen! ik ben weer bijna bij!

Laat een antwoord achter aan monique Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.