Het Caledonian Canal

Het 96 km lange Caledonian Canal vormt een verbinding in zuidwestelijke richting tussen Inverness aan de Schotse oostkust en Ford William aan de westkust. De vaarweg bestaat uit 35 km gegraven kanaal en drie Loch’s, te weten Loch Ness, Loch Oich en Loch Lochy, welke een totaal van 61 km overbruggen. Loch Oich ligt op een hoogte van 32 meter en door middel van 29 sluizen wordt de waterstand over het gehele traject op peil gehouden. Een aantal van de sluizen zijn meervoudig waarvan de Neptunes Staircase Bij Banavie met z’n 8 trappen de langste is. Het verval in de sluizen is zo ongeveer 2,5 tot 3 meter.


De gevaren route door het Caledonian Canal

powered by Advanced iFrame. Get the Pro version on CodeCanyon.

Gebruik de muis om in te zoomen in de kaart. Klik hier voor een grotere afbeelding.

 

Zo 21 mei 2017 Inverness – Muirtown

 

In de zeesluis van Clachnaharry

In de zeesluis van Clachnaharry

Vlak na de zeesluis van Clagnaharry (Inverness) passeren we in het eerste korte stukje kanaal een spoorbrug en een sluis voordat we vastmaken in de Seaport Marina in Muirtown waar we overnachten. We zijn benieuwd hoe het Caledonian Canal er verder uitziet en weten nog niet waar we zullen gaan stoppen. Voor het kanaal hebben we 5 tot 6 dagen uitgetrokken en per dag zullen we dus maar betrekkelijk korte stukken afleggen.

ma 22 mei 2017 Muirtown – Dochgarroch

We starten de morgen met boodschappen en kunnen kiezen uit Coop, Lidl en Aldi. Een plattegrondje wijst ons de weg, maar dat is nauwelijks nodig want de eerste twee supermarkten zien we vrijwel direct al nadat we door het hek van de marina gaan. Wat het prijsniveau betreft zitten we hier niet slecht zoals we al eerder hadden geconstateerd.
Juist voorbij de marina is een draaibrug en direct erna een viertraps sluis waar we zo’n 10 meter omhoog gaan.

Vier trappensluis, ca 10 meter omhoog

Vier trappensluis, ca 10 meter omhoog

Om elf uur zijn we terug met de boodschappen en met onze Nederlandse normen denken we dat we voor de sluitingstijd om tien over twaalf nog wel even door de brug komen. Niets is minder waar, brug en sluis zijn op elkaar afgestemd en via de marifoon horen we dat de volgende schutting van Oost naar West om circa half twee zal plaatsvinden.
De hulp in de sluis is magnifiek. De voor en achterlijnen worden boven op de muur door de sluisbemanning opgevangen en weer losgemaakt, elke keer als we van de ene sluis in de andere varen. Op de boot halen we de lijnen aan als het water met veel geweld in de kolk stroomt en zo stijgen we relatief snel. Eenmaal op het waterniveau van de volgende trap varen we weer een stukje verder waar het gebeuren zich weer herhaalt.
Na het schutten varen we met zo’n 4,5 knopen door het kanaal in gezelschap van twee andere jachten, een Noor die we ook in Buckie al hadden gezien en een klein Engels jachtje. Onderweg passeren we de Tomnahurich draaibrug en wat later de enkele sluis van Dochgarroch. Na de passage maken we vast aan een steiger en overnachten daar.

Di 23 mei 2017 Dochgarroch – Visitors mooring Drumnadrogit

Volgens de sluiswachter van Muirtown zijn er aan het Loch Ness eigenlijk maar twee plaatsen waar jachten kunnen overnachten, mits er ruimte is. Wij kiezen ervoor om naar Drumnadrogit te varen om daar aan te leggen.

Loch Ness is omgeven door hoge heuvels en net zoals in Noorwegen ontstaat hier een trechtereffect waardoor de wind in de vaarrichting blaast en harder waait dan op land. Met een overwegend zuidwestelijke wind is dat voor ons natuurlijk tegen. De aanlegplaaten in Drumnadrogit zien er vanaf het water minder fraai uit terwijl er ook al een aantal huurboten liggen. We kiezen ervoor om aan de enige visitors mooring in Urquart Bay vast te maken en liggen daar de rest van de dag en de nacht fijn wat heen en weer te draaien.

Wo 24 mei 2017 Drumnadrogit – Kytrasluis

Lekker ontspannen vertrekken we de volgende morgen rond half tien en met een stevige tegenwind van 5 bf motoren we richting Ford Augustus. Op het hoekje van de “Drumnadrogit baai” varen we dicht onder de kust langs de ruines van het Urquhart Castel. Het moet in zijn gloriedagen een machtig groot kasteel zijn geweest.

Het Loch is meer dan 100 meter diep, op plaatsen gaat het zelfs naar de 200 meter. De dieptemeter kan het niet bijhouden en showt “LAST 173 “. Heel opmerkelijk is dat de meter plotseling een varierende diepte van rond de 20 meter gaat aangeven. Wij begrijpen het het maar al te goed. Nessie, het monster van Loch Ness, zwemt onder de boot een eindje met ons mee, maar voor haar op voldoende diepte. We hebben de media, naar aanleiding van het advies in de Skippersguide, maar niet op de hoogte gesteld.
Na zo’n 14 mijlen komen we In Ford Augustus en na een kwartier wachten passeren we een brug en een vijftraps sluis. Dus weer zo’n 12,5 meter omhoog. Alleen in de eerste sluis worden we geassisteerd en vervolgens mogen we het in de vier volgende trappen alleen doen. Ik ga aan de kant, uitgerust met de einden van het voor en achter landvast en Hilda vaart de boot steeds de volgende sluis in. De hele operatie duurt meer dan een uur en het is al half drie als we na de sluis de boot even aanleggen om een paar dagelijkse boodschapjes te doen, want het brood, zuivel en de groenten moeten worden aangevuld.

 
Hoewel Ford Augustus een prima plek zou zijn geweest ligt het tamelijk vol langs de “recreatiesteiger”. Wij hebben vastgemaakt aan een grote steiger waar we slechts tijdelijk mogen liggen. We besluiten nog een eindje verder te varen waar we de ruimte hebben. Een paar mijl verder vinden we zo’n plekje na de sluis van Kytra. We zijn alleen en hebben dus alle ruimte en  rust.

Do 25 mei 2017 Kytrasluis – Gairlochy

Na Kytra volgt een wat breder stuk kanaal waarvan ik vermoed dat het ooit een natuurlijk langgerekt meertje is geweest. Door middel van boeien wordt het diepe gedeelte gemarkeerd. Het is een prachtige zonnige dag en de jongedame die de sluis van Cullochy bedient is het roerend met me eens, “lovely, what a day!”. Na de sluis varen we Loch Oich op, de hoogste maar ook de minst diepe van de Loch’s. De vaarweg wordt op een aantal plaatsen door middel van rode en groene boeien aangegeven en zelfs in de vaarweg is het maar 6 meter diep.
Aan het eind van Loch Oich passeren we de Laggan sluis waar we ruim 3 meter naar beneden gaan. Het is een tweetraps sluis, maar het verval kan door 1 sluis worden overbrugd. Een bootbuurman vertelde me dat Schotland dit jaar de droogste lente had gehad sinds jaren en hij wees daarbij naar de oever waar ik dat aan de waterstand duidelijk aan zou kunnen zien. Ik kon me het waterniveau van de jaren ervoor niet meer herinneren.

 Zonder golven en stralend weer Loch Lochy,

Zonder golven en stralend weer op Loch Lochy

Hierna volgt Loch Lochy, hyop deze dag met een stralende zon en mooie blauwe luchten is het genieten. Er staat 3 tot 4 knopen wind uit zuidelijke richtingen en we tuffen dus. Tijdens het bestuderen van de skippers guide hebben we al gezien dat we beter voor de sluis van Gairlochy kunnen overnachten omdat daar de voorzieningen zijn. Er blijken uitgebreide pontoons te zijn met zelfs brede vingersteigers. Met een aantal andere kanaalvaarders waarvan het overgrote deel huurboten bevolkt brengen we hier de nacht door.

Vr 26 mei 2017 Gairlochy – Corpach

Het laatste eind van het kanaal begint met een dubbele sluis, maar gezien de waterstand kan opnieuw een van beide sluizen het niveau overbruggen. Hierna volgt nog een 4,5 mijl kanaal en dan komen we rond half elf voor “Neptune’s Staircase” in Banavie, een sluizencomplex van 8 trappen. Via de marifoon horen we dat een jacht aan het klimmen is en dat onze schutting naar beneden om een uur zal beginnen. Dat is dus nog even wachten, maar het is ook wel leuk om het jacht omhoog te zien komen. Van de sluisdame hoor ik dat we ongeveer 21 meter gaan dalen en dat het ongeveer anderhalf uur gaat duren.

 Neptune's Staircase

Neptune’s Staircase

Als het zover is volgen we de bekende procedure, ik met beide lijnen op de wal en Hilda vaart de boot van de ene sluis in de andere. Naar beneden gaat veel rustiger dan omhoog omdat het kolken van het instromende water in de volgende sluis plaatsvindt, terwijl de boot heel rustig naar beneden zakt. We hebben veel bekijks van een groep Nederlanders die een bustocht door Schotland maken. Na de laatste trap volgt nog een brug en als we die gepasseerd zijn volgt het laatste stukje van het kanaal voordat we de dubbele sluis van Corpach ingaan.
Tussen deze sluis en de zeesluis blijven we de nacht liggen nadat we de dieseltank weer wat hebben bijgevuld.


Een lege tank moet weer gevuld worden!

Een lege tank moet weer gevuld worden!

 

Dit artikel is gepubliceerd in categorie Oost Schotland.

2 Responses to Het Caledonian Canal

  1. Bert Steggerda schreef:

    Hoi Henk en Hilda,
    Mooie foto’s van het Caledonian Canal. Ik heb er goede herinneringen aan en ben best wel een beetje jalours. Zou het graag nog over doen.Op Islay is de uitstekende Bowmore whisky distillery. Aanrader er
    heen te gaan. Niet te dronken worden dan…..
    Alles wel aan boord? Wisselvallige weer zie ik maar kortdurend steeds.
    Hier is het veel te warm afgelopen 2 dagen en zeilde ik niet ( 34 grC ) Volgende week ga ik naar Zeeland zeilen , met een oude vriend ( 60 jaar al ! ).

  2. monique schreef:

    prachtige route zeg!! gelukkig niet opgegeten in Loch Ness.

Laat een antwoord achter aan monique Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.