Kopenhagen – Cuxhaven

Kopenhagen – Gedser

Na twee dagen wachten op een goede windrichting ziet het er gunstig uit  voor de lange tocht van ruim 80 zm naar het zuidpuntje van Falster. Tijdens de morgen mogen we een westenwind van 4 Bf verwachten en zo rond 14:00 uur kunnen we een ruimende wind tegemoet zien, dus meer uit het noordwesten, en dat hebben we nodig nadat we Møns klif gerond hebben.

Møns klif

We vertrekken al om 6 uur en gedurende het eerste gedeelte van de reis klopt alles. We halen een gemiddelde van iets meer dan 7 knopen gedurende de eerste 6 uur. Hierna zakt de wind wat in en daalt de snelheid wat. Na het ronden van Møns klif laat de winddraaiing jammer genoeg op zich wachten. Het betekent een te hoge wind en de laatste 33 mijl kruisen is niet wat we willen. Dus toch maar op de motor tegen de golfjes in, want we willen beslist naar Gedser en niet naar Klintholm. Toch  zeilen we nog een half uurtje als de wind inderdaad naar west-noordwest gaat, maar dat blijft helaas niet zo. Tegen half zes maken we vast op het laatste beschikbare plekje van de langssteiger, nadat we de dieseltank nog even een beetje hebben bijgevuld. Vanaf Egersund in Noorwegen tot aan Gedser in Denemarken hebben we toch wel weer een aantal litertjes verstookt.

Gedser – Holtenau – Rader Insel (NOK)

Een nieuwe dag, nieuwe kansen. Het grootste gedeelte van dag wordt een zuidenwind in de 4Bf zone verwacht, terwijl later in de middag de wind naar zuidwest zal draaien. Het betekent dus zo vroeg mogelijk vertrekken zodat we de zuidwestenwind voor blijven.

Iets na zessen varen we tussen de havenhoofden door en eenmaal de lange toegangsgeul naar Gedser uit hijsen we de zeilen en gaat het crescendo. Tot 1500 uur klokken we een gemiddelde van bijna 7 knopen met een wind van rond de 13 knopen. Hierna is het net als de vorige dag afgelopen met zeilen, want de wind draait niet alleen maar zwakt ook af.

Bij de sluis van het NOK ligt een vrachtschip en een aantal jachten te wachten om binnengelaten te worden en ik schat in dat we ruim voor half zeven geschut zijn. Jachten mogen tot half tien varen en dus hebben we voldoende tijd om Raderinsel bij Rendsburg te halen. Zoals we al van andere jaren weten kost het altijd veel tijd, maar nadat er drie vrachtschepen binnen zijn mogen de jachten aansluiten. Omdat het toch al half zeven is als we de sluis uitvaren gaat de gashendel daarom iets verder open. Iets na negenen zijn we bij Raderinsel en omdat het een bijzonder donkere avond  is hebben we moeite om de ingang naar het jachthaventje van Schreiber nog te kunnen zien in het pikkedonker , maar we zijn er vaker geweest en dat helpt. Er is voldoende ruimte en met de perfecte steigers hier is het aanleggen, zelfs  in de duisternis,  een fluitje van een cent.

Zolang we op de Elbe niet het hele eind tegen de stroom in willen motoren  zullen we deze dag Cuxhaven niet bereiken. Toch vertrekken we  vroeg omdat we dan een betere kans hebben op een een goede plek in het jachthaventje van Brunsbüttel. We tuffen wat minder hard dan de dag ervoor en liggen na 67 km motoren redelijk vroeg in de middag tegen de wal, zodat we tenminste een walaansluiting hebben. Hoewel we ons prima kunnen redden zonder 230V is het toch plezierig als we alles aan kunnen laten staan.  We zijn de Gieselau sluis voorbij gevaren zonder daar een kaartje voor het NOK te halen bij de sluismeester omdat de havenmeester in  Brunsbüttel ze ook verkoopt als hij havengeld komt innen. De man komt gelukkig iets na zessen al langs, zodat we daarna direct naar een restaurant kunnen gaan.

Gedser – Holtenau – Rader Insel (NOK)

Wachten is niet ons (mijn) sterkste punt en als een aantal boten een uur voor hoogwater al naar de sluis vertrekken gaan wij ook maar. Het schutten gaat behoorlijk snel, de sluis staat open en al na een aantal minuten nadat we binnen zijn gevaren gaat de sluisdeur al dicht. We zijn een half uur voor hoogwater al op de Elbe en hebben de stroom dan ook net nog tegen. Sommige boten trekken de zeilen, maar met rond de 5 knopen heel ruime wind zijn wij niet fanatiek genoeg, pas halverwege rollen we het voorzeil uit en dat scheelt ons zeker  een kwart knoop aan snelheid!

We vinden in onze favoriete haven in Cuxhaven eigenlijk alleen rode bordjes en de enige plek met een groen bordje is net niet groot genoeg, want een Duits jacht ligt wat onvoordelig met nog behoorlijk veel ruimte achter de spiegel. We leggen aan op rood en ik vraag bij het Duitse jacht of ze het gaatje (tijdelijk) even groter willen maken en me even willen assisteren bij het aanleggen. We zijn deze reis, op één geval na, alleen aardige mensen tegen gekomen en ook in dit geval krijgen we alle medewerking en we (file)parkeren de boot, met hulp van de Duitsers, mooi op het enige vrije plekje. Het Duitse jacht zou ook weer iets naar voren kunnen, maar dat vinden ze niet nodig. 

’s Middags krijgen we bezoek van twee agenten van de ‘Polizei’ voor een routine controle. Alle documenten worden nauwkeurig bestudeerd, Mijn ICC, het ICP, het Marcom B certificaat, het registratiebewijs Telecom en de BTW verklaring. Formulieren worden ingevuld, gegevens worden overgenomen en vragen beantwoord tot het moment komt waarop ik de vraag ‘Waarmee geef je geluidssignalen’ moest beantwoorden met ‘daarvoor heb ik niets’.

‘Besuch der Wasserpolizei’

Na nog wat vragen over AIS, Epirb, reddingsmiddelen en reddingsvlot wordt het ‘ja’hokje voor signaal middel aangekruisd en vertrekken de heren weer. Achteraf bedacht ik me dat ik een schel fluitje in de kaartentafel had liggen, maar daar dacht ik even niet aan. Voor mij wel een reden om maar een toeter op het verlanglijstje te vermelden. Qua uitrusting moeten we immers voldoen aan de richtlijnen van het land waar we varen. Het is me nu duidelijk waarom zoveel Duitse jachten zo’n luidspreker/hoorn onder de radardome hebben. Ik dacht altijd dat het was om vrouwlief op het voordek te kunnen commanderen.

We fietsen die middag naar het winkelcentrum om wat lekkernijen in te slaan voor de reis naar Nederland de volgende dag.