Bakarvågen -Rabbholmen, do 25 juli 2019, 27 zm
Rabbholmen – Bekkjarvik, do 25 juli 2019, 4 zm
Botnane – Bekkjarvik
In verband met het bezoek aan een Craftsman dealer in Rabbholmen bij Bekkjarvik om daar 4 nieuwe gloeipluggen op te halen gaan we in een sneltreinvaart naar het zuiden. We hadden gepland eerst naar Dengja aan de Sognefjord te gaan, de dag erna naar Bakarvågen , in de buurt van Bergen en de derde dag naar Rabbholmen bij Bekkjarvik. We vertrekken ’s morgens om 7 uur en met heel weinig wind en de stroom mee schieten we erg hard op.
Alden, voor ons een overbekend en karakteriek eiland
Als we vlak bij Dengja zijn is het pas half drie. We zijn het er beiden over eens dat we nog wel een stukje door kunnen varen. Hilda vraagt me wanneer we in Bakarvågen kunnen zijn en als ik de ETA heb bepaald, is dat ca 10 uur ’s avonds. Al varende kan ze de avondmaaltijd wel bereiden en ze stelt voor om maar door te varen. Ik vind het meer dan goed want met zo’n zwakke tegenwind de komende week kunnen we toch niet zeilen en we zijn een dag eerder bij de dealer.
De ingang van de Krakhellefjord, altijd weer overweldigend
We hebben de keuze uit een wat langere maar minder mooie ‘motorroute’ via de Hjeltefjord en de Herdlefjord. De kortste weg gaat door een aantal tamelijk smalle fjorden met wat aandachtspunten, zoals de Fonnesstraumen en de Alverstraumen. In pilots wordt voor beide ‘straumen’ gewaarschuwd dat er een sterke stroom kan staan tot zelfs wel 6 knopen. Ik bereken dat we ongeveer rond hoog water door de Fonnesstraumen komen en in de Alverstraumen zullen we de stroom mee hebben. Dus besluiten we deze kortere weg te nemen, we willen dat wel eens meemaken.
Op weg naar de nauwe Fonnesstraumen
Als we dan toch niet kunnen zeilen willen we zoveel mogelijk van de omgeving genieten. En dat lukt wonderwel, het is een prachtige tocht en van stroom merken we maar weinig. Zelfs niet in de toegang naar de smalle Alverstraumen als daar een vrachtboot door vaart die al toetert als we hem nog niet eens kunnen zien om aan te geven dat we elkaar niet kunnen passeren. Maar ik had hem al op AIS gespot en ik wist dat we even moesten wachten tot hij voorbij was.
Een deel van de stad Bergen in het avondlicht
We overnachten in Bakarvågen, een paar mijl noord van Bergen, aan de servicesteiger van Viknes jachtbouw. De gastensteiger die daar twee jaar geleden nog was is nu een ‘Privat Brygge’ geworden. Ook in 2017 lagen we (met toestemming) aan de service steiger, maar om 10 uur ’s avonds kunnen we nu niet vragen.
Bergen in de vroege morgen. De twee cruise schepen voor de Vagen brengen vele honderden mensen naar de stad
De volgende morgen varen we opnieuw op de motor, maar wel met een niet verwachtte harde tegenwind naar Rabbholmen. Ik vervang de gloeipluggen die al klaar liggen en vervolgens varen we naar de jachthaven van Bekkjarvik. Opnieuw is daar een stuk jachthaven met boxen en drijvende steigers bijgebouwd en ondanks dat het nog lang niet klaar is liggen er al veel jachten. We hebben geluk want er vertrekt net een groot jacht en wij leggen de HQ direct op dat plekje. Er is te veel bezuinigd op het nieuwe stuk haven. De golfbreker is veel te kort en ondanks dat we aan een zware betonnen drijvende steiger liggen, rolt de boot enorm als er grote en snelvarende schepen passeren. Wij liggen aan de binnenkant en daar valt het nog mee, maar ik heb medelijden met de jachten die aan de buitenkant liggen. Die hebben alle stootwillen nodig om de boot te beschermen. Ook zou de ontwerper verplicht eens een cursus ‘boot vastleggen’ moeten gaan volgen. Er zijn te weinig bolders en de weinige die er zijn zijn ongeschikt voor de jachten die er gebruik van moeten maken.
