Sleneset – Tjøtta
Bij vertrek uit Sleneset staat er een metertje meer water in de haven. De haven is aanmerkelijk groter en het lijkt dan of we meer manoeuvreer ruimte hebben, maar niets is minder waar. We varen voorzichtig achteruit en blijven mooi in het midden van de geul waardoor we ook naar binnen zijn gevaren.
De westzijde van Tomma
Om in Sleneset te komen zijn we ergens na Vågaholmen meer westelijk gaan varen, zodat we de lange Stigfjorden, waar je tussen hoge bergen vaart, links laten liggen. Tijdens vorige reizen zijn we daar, zowel op de heen- als de terugreis steeds langs gevaren. Slechte ervaringen blijven langer hangen en daarom zijn mijn herinneringen aan dit traject niet altijd even plezierig. Harde en koude wind, meestal pal van voren en gepaard met regen overheersen in de (selectieve) herinnering. Dit jaar varen we aan de zeezijde van de hoge bergen langs en dat ervaren we als veel prettiger. Maar het mooie weer deze dag speelt ongetwijfeld een belangrijke rol.
Nadat we het eiland Tomma achter ons hebben gelaten krijgen we de ‘Syv Søstre‘ op het eiland Alsten weer in zicht. Sandnessjoen, waar we op de heenreis een nacht doorbrachten, blijft ver over bakboord als we langs de kust van het eiland Dønna verder naar het zuiden varen.
De ‘Syv Søstre’ op Alsten zien we al van verre
We willen in de Herøysundet Marina op Sør-Herøy overnachten, maar ‘willen’ en ‘kunnen’ zijn twee verschillende dingen. De haven is erg vol en op de enige plek waar ruimte is, ligt een ander jacht zo onvoordelig dat het twee plekken in beslag neemt. Er lijkt niemand aan boord te zijn, om het jacht te verleggen. Aanleggen ervoor op de halve plek aan het eind van de steiger lijkt niet simpel. We moeten daar hogerwal aanleggen, terwijl er bovendien een stevige stroom door de Sund loopt. We proberen wel iets maar de boot waait en stroomt zo snel weg dat we de poging staken.
Tjøtta
Dan maar plan B, we hebben een escape, op naar Tjøtta, zo’n 14 zm verder. Het is goed weer en het is nog tamelijk vroeg in de middag. Onderweg zien we nog een haventje waar we twee zeiljachten zien liggen. Een snelle check op Velihavn.no doet ons besluiten door te varen. We zijn voldoende vroeg in Tjøtta om nog wat boodschapjes te kunnen doen bij een Joker winkel bij de veerbootsteiger.
Als gevolg van plan B hebben we wel een probleempje, onze Noorse kronen zijn op en dat hebben we nodig voor de ‘Kai avgift’ enveloppe. Contant geld kan in vrijwel elke winkel worden gepind, behalve als de pinpas of creditkaart Nederlands is. In Herøysund was een ‘Bankautomat’ hadden we gezien op Velihavn.no maar in Tjøtta niet. Opnieuw proberen we het bij het Joker winkeltje met pinpas en credit kaart, maar door ervaring wijs geworden weten we vooraf het resultaat. Bij het postagentschap in de winkel probeert men het ook, maar met beide kaarten zonder resultaat. Het havengeld betalen in Noorwegen is vaak ook mogelijk met de Vipps app, voor ons niet bruikbaar, omdat we geen Noors social security nummer hebben. Op een bankrekening overmaken is ook vaak mogelijk. Helaas vermeldt men geen IBAN nummer, dus dat gaat ook al niet. Sommige havens werken met de GoMarine app en dat werkt wel.
Van de dame van het postagentschap krijg ik toestemming om weg te varen zonder het havengeld te betalen. “Dan moet Noorwegen het financiële systeem maar beter regelen”, aldus de dame. Ik ben het met haar eens, het is uiterst vreemd, we kunnen met pinpas of creditkaart in elke winkel voor grote bedragen kopen maar om 100 Nkr (= €10,-) contant uit een winkelkassa te krijgen is onmogelijk.
Tjøtta is een prima haven zonder sanitaire faciliteiten, maar dat zijn we zo langzamerhand wel gewend. Veel havens bieden een drijvende steiger met stroom en water en daar blijft het vaak ook bij. ’s Avonds liggen er inclusief wijzelf, 4 gastboten waarvan twee zeilboten.
In Tjøtta zijn golfbrekers, gemaakt van grote stenen, om bootjes beschutting te bieden
