Reine – Nusfjord
Als we de 20ste juni vertrekken is het behoorlijk laag water. Wellicht hadden we beter een paar uurtjes langer kunnen wachten, maar bij aankomst hadden we meer dan voldoende diepte alleen was het waarschijnlijk iets voor of iets na laag water.. We weten dat de steiger in een geultje ligt en dat vlak naast het geultje de bodem sterk oploopt. Al heel gauw nadat we los zijn van de steiger wordt het snel ondiep waar we rond een staak moeten varen. Ik mag sturen en met een slakkengangetje van 0,5 knoop kruipen we vooruit. Hilda wil me maar steeds bakboord uit sturen omdat ze de rotsbodem aan stuurboord ziet. Maar ik zie aan bakboord hetzelfde terwijl de diepte meter op een zeker moment 2.3 meter aangeeft. Gashendel op achteruit en maar goed dat er geen wind is want verlijeren zou wel eens funest kunnen zijn geweest. We liggen compleet stil, maar het laatste beetje dat we nog zijn doorgeschoten geeft ook 10 cm meer diepte. Heel langzaam trekken we door en de diepte wordt steeds groter. We zijn de haven uit.!
Onderweg naar Nusfjord
We gaan deze dag naar Nusfjord. We zijn er nog niet eerder geweest, waarschijnlijk omdat er weinig plaats is. Langs de kleine L-vormige steiger kunnen maximaal 2 a 3 jachten liggen, misschien maximaal vier als er een pakje wordt gemaakt. Verder zijn er geen mogelijkheden in de kleine inham. De 9,5 mijl naar Nusfjord is opnieuw geen zeilrak, er is weinig wind uit het noordoosten. Het is nog geen vakantieseizoen in Noorwegen, want er ligt een jacht en wij kunnen er nog heel mooi bij. Het andere jacht vertrekt overigens een uurtje later en de rest van de dag en de nacht zijn we het enige jacht.
Aan de L-vormige steiger in Nusfjord
Nusfjord is een toeristisch trekpleister en er wordt entree gevraagd om er alleen maar te mogen lopen en te kijken. Voor ons geldt dat de ‘kai avgift’ van 200 kronen geldt als entree. Wij als cultuurbarbaren kunnen eigenlijk niet zo goed ontdekken wat er zo interessant is aan Nusfjord. De kleine inham is geheel omgeven door zgn rorbuer die worden verhuurd. Verder staat er een oude schuur waar vroeger levertraan uit vissen werd gemaakt. Daar wordt ook een film gedraaid hoe vroeger en nu vis werd gevangen en verwerkt. En natuurlijk is er ook nog een gelegenheid waar je even tot rust kunt komen van de vermoeienissen van het kijken en een een drankje tot je te nemen. Ook mogen we de ‘bakkeriet’ niet vergeten. Min of meer een conditorei met allerlei lekkere baksels. Ze verkopen ook gewoon brood, een soort bol, niet erg groot, aangekondigd als ‘aanbieding’. Bij ‘aanbieding’ moet ik beslist Nederlandse broodprijzen uit mijn geheugen bannen, maar ook in Noorwegen hangt aan brood een ander prijsje. Gewoon extreem duur dus.
Rorbuer (vakantie en overnachtingshuisjes) worden nog steeds nieuw gebouwd
